Menig voetballer bij SV Hillegom leerde de eerste voetbalvaardigheden van Hans Lubbe. De 65-jarige Hillegommer viert dit jaar zijn jubileum als trainer van de mini’s. “Of ze het eerste halen of ze gaan gezellig spelen in het achtste, ik vind het allemaal prima.”

Lubbe loopt tijdens de training van de mini’s op zaterdagmorgen zenuwachtig heen en weer. Elke trap, elk schot op doel doet hij met zijn lichaam mee. “Ik kom ook meestal gesloopt van het veld”, zegt Lubbe, terwijl hij ondertussen aanwijzingen geeft. “Je moet die kids af en toe wel prikkelen.” Vandaag heeft Lubbe de doelen omgedraaid. Spelertjes moeten daardoor met een boog naar het doel. “Kijk eens naar dat ventje”, wijst op een jongetje van nog geen drie turven hoog. “Drie jaar pas en nu al zo’n balbehandeling.”

Lubbe zegt dat hij zich vandaag moet inhouden. “Ik ben herstellende van een achillespeesblessure. Ik moet me koest houden.” Lubbe is een voetbaldier pur sang. Kind van VV Hillegom, waar hij nog leerde voetballen op het oude complex aan de Leekstraat. Hij haalde de selectie en kreeg tot zijn geluk twee zoons die al even gek van voetballen waren als hij dat was. “Joh, ik heb van alles gedaan bij de club. Ik ben jeugdvoorzitter geweest, heb het schoolvoetbal mede opgezet en betrokken geweest bij de voetbalkampen.”

Hij was 25 jaar geleden ook oprichter van de minitak. “Concordia en SIZO waren er toen net mee begonnen. Wij moesten ook mee. Om de twee F-teams, die we jaarlijks hadden, op peil te houden, moesten we zorgen voor een soort kweekvijver. Mijn eigen zoons, die nu 33 en 36 jaar zijn, heb ik geen training gegeven. Die waren net te oud.” Na de grote Hillegomse voetbalfusie bleef Lubbe op zijn post. “De man die het bij Concordia al jaren deed, stopte, dus iedereen keek naar mij. Ik vond het prima.”

Inmiddels heeft Lubbe jaarlijks een lichting van veertig, vijfenveertig kinderen onder zijn hoede. “Dat aantal is redelijk stabiel. Soms wat meer, soms wat minder. Ik krijg altijd hulp van stagiaires van de opleiding Sport en Bewegen of van het CIOS. Voordat ik de bollenhandel inging, ben ik vijftien jaar gymleraar geweest. Daarmee ben ik gestopt toen er bezuinigd ging worden, maar het bewegingsonderwijs is in mijn genen blijven zitten.”

Hij zit nog in de organisatie van het schoolkampioenschap, maar het voetbalkamp laat hij tegenwoordig over aan andere enthousiaste vrijwilligers. “Het F-jes slapen organiseer ik nog wel met een aantal andere vrijwilligers. Dan komen de kinderen vrijdag naar de club en slapen ze in hun slaapzak in de kleedkamers. Het is allemaal sport en spel. Zaterdag om twaalf uur worden ze, moe, maar voldoen, weer opgehaald door de ouders.”

De mini’s is voor kinderen van vier, vijf en zes jaar. “De oudste kinderen spelen mee in de Linnaeushofcompetitie. Dat is een onderlinge competitie met clubs uit de buurt zoals BSM, EDO en HBC. “We eindigen elk jaar met een finale. Aansluitend kunnen de kinderen met hun ouders naar het Linnaeushof. Vandaar die naam.” Lubbe geniet van elke training die hij geeft. “Het kost, maar geeft ook veel energie. Ik heb altijd gezegd dat ik zou stoppen als ze mij opa zouden gaan noemen. Wel, inmiddels word ik ook opa genoemd, want één van mijn kleinzoons zit bij de mini’s. Van mijn jongste zoon heb ik een stopverbod gekregen omdat zijn zoon ook nog van zijn opa training wil krijgen. Aangezien hij nog maar twee jaar is, heb ik nog even te gaan.”

Klik hier voor meer artikelen over SV Hillegom.
Klik hier voor meer informatie over SV Hillegom.