Hij is al twintig jaar voorzitter van VV Nieuwerkerk. Zijn aankondiging van een vertrek trok hij enige tijd geleden in, om zijn club nóg toekomstbestendiger te maken. Hans Jeroense ademt VV Nieuwerkerk.
Voor de grote Nieuwerkerkse voetbalfamilie was het een pittige zomer. Het overlijden van ras-Nieuwerkerker René Vis, jarenlang secretaris van de vereniging, zorgde voor een schokgolf in de club. Jeroense voelt nog elke dag de pijn dat zijn voetbalvriend er niet meer is. “Een paar dagen voor zijn overlijden ben ik nog bij hem geweest in het ziekenhuis”, vertelt Jeroense met emotionele stem. “René kwakkelde vaker met zijn gezondheid, maar hoe hij toen reageerde was een afscheid. Ik heb in die jaren een speciale band met hem opgebouwd. We gingen altijd samen naar de uitwedstrijden van het tweede en het eerste elftal. Dan gebeurde het wel eens dat je eerst in Leidschendam was en vervolgens doorreed naar Zeeland waar het eerste speelde. Je zit dan heel lang in de auto en dan gaan de gesprekken niet alleen over voetbal. Ik mis René nog iedere dag. Ik ben blij dat Ed van Beuningen nu mee rijdt, want anders is het heel stil.”
Het besluit om zijn eerdere aankondiging af te treden als voorzitter terug te nemen, had Jeroense al eerder genomen. “Ik ben hier nog niet klaar, de club staat voor serieuze uitdagingen”, zegt hij daarover. “We hebben 2300 leden. Dat knelt in de organisatie. Op dat vlak zullen we stappen moeten zetten, maar ook op het gebied van duurzaamheid. Het nieuwe clubgebouw is gasloos, maar voor de oude kantine en kleedkamergebouwen geldt dat niet. Die zullen moeten worden gerenoveerd.”
Duidelijk is dat Nieuwerkerk de limiet qua mogelijkheden heeft bereikt. “We kunnen en willen niet meer groeien”, meent Jeroense. “We hebben zeven velden, waarvan zes met kunstgras. Het is een hele klus om iedereen trainings- en wedstrijdruimte te geven. Zoals het een uitdaging is om alle vrijwilligersposten te voorzien van mensen. We zijn bezig met een systeem waarbij elk lid een paar uur per jaar vrijwilligerstaken verricht. Als je dat niet invoert, wordt het lastig.”
Jeroense werd zelf 25 jaar geleden in no-time geronseld als jeugdtrainer toen zijn jonge zoons lid waren geworden op sportpark Dorrestein. “Toenmalig voorzitter Wim Muller sprak me binnen een paar dagen aan. Hij wist dat ik trainer was geweest van Alexandria’66.” Jeroense werd al snel bestuurslid technische zaken, waarbij hij verantwoordelijk werd voor het reilen en zeilen van de selectie. Nieuwerkerk was destijds bescheiden in prestaties. “Met Willem den Besten zijn we gepromoveerd van de vierde naar de derde klasse. Later zijn we gepromoveerd naar de tweede klasse en weer een paar jaar later naar de eerste klasse. Uiteindelijk hebben we één jaar in de hoofdklasse gespeeld.”
In dat jaar ontstonden de eerste scheurtjes in het zondagbastion dat Nieuwerkerk tot dan altijd was geweest. “De belangstelling van de supporters werd steeds minder, het draagvlak verdween. Als bestuur wisten we dat het onvermijdelijk zou zijn om naar de zaterdag over te stappen. We hebben één overgangsjaar gehad, met het tweede zondagelftal dat op zaterdag het eerste elftal werd. Het jaar erop zijn we definitief overgestapt. We speelden toen in de eerste klasse. We moesten helemaal onderaan in de vierde klasse beginnen. We hebben bewust gekozen voor Nieuwerkerkse jongens. Daarin doen we geen concessies, ook niet nu we in de tweede klasse spelen. Met de aanstelling van Raoul Graham als hoofd jeugdopleiding acht jaar geleden hebben we ingezet op een betere jeugdopleiding, waarbij we uiteindelijk volledig zelfvoorzienend willen zijn. Natuurlijk hopen we nog een keer op een uitstapje naar de eerste klasse, maar de ambitie om nog hoger te spelen is er niet. Bij het spelen in de vierde divisie worden weer veel meer andere dingen geëist. Daarvan hebben we gezegd dat we dat niet meer doen.”
Klik op VV Nieuwerkerk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Nieuwerkerk voor meer informatie over de club.