Roosendaler Chris Verbraak voelt zich in zijn eerste seizoen al helemaal thuis bij Victoria’03. Hij is goed opgevangen, voelt zich erg prettig als assistent-trainer van Ronald van Oeveren en heeft een fijne klik met de spelersgroep. Nadat Van Oeveren bekendmaakte te vertrekken twijfelde hij even, maar uiteindelijk besloot Verbraak toch in Oudenbosch te blijven.
“Ik heb het goed naar mijn zin bij Victoria’03, het is een warme club en ik ben hier net een jaar. Er waren te veel factoren die me bij Victoria’03 hielden”, licht Verbraak zijn keus om in Oudenbosch te blijven toe. Zijn hoofdtrainer Ronald van Oeveren vertrekt na dit jaar naar Alliance, de club waar Verbraak jarenlang rondliep, maar 1 en 1 is in dit geval geen 2. “Ik heb bewust gekozen voor het zondagvoetbal, op zaterdag wil ik bij mijn zoontje kijken.” De vraag of hij doorgeschoven zou kunnen worden speelde nog even toen die geopperd werd vanuit de spelersgroep, maar Verbraak heeft simpelweg de juiste papieren niet.
Daarnaast kijkt hij uit naar de samenwerking met Danny Matthijssen, de nieuwe trainer van Victoria’03. “Daar heb ik ook een goed gevoel bij. Ik ben sowieso niet zo’n moeilijke assistent: de trainer is de baas, dat is duidelijk. Ik hoop dat we net zo’n goede samenwerking hebben als ik nu met Ronald heb, waarbij ik mijn visie mag delen en ook de vrijheid en verantwoordelijkheid krijg. Dat laatste heeft Danny me gelukkig al toegezegd. Ik ben niet het type assistent dat als een lantaarnpaal langs het veld gaat staan en af en toe een pion rechtzet.”
Warme band
De klik die Verbraak met Van Oeveren heeft, is lastig te overtreffen. De Roosendaler kent zijn Zeeuwse hoofdtrainer al jarenlang, maar de periode bij Victoria’03 is pas de eerste samenwerking tussen de twee. Waar Van Oeveren na enkele honderden wedstrijden in het betaald voetbal te hebben gespeeld hoofdtrainer werd van onder meer HSC’28, RKVV Roosendaal, Cluzona, NSV en Tholense Boys, bleef Verbraak pendelen tussen RKVV en Alliance. Verbraak voetbalde jarenlang voor die twee clubs, tot hij last kreeg van verschillende ernstige blessures. “Toen ben ik nog in een lager elftal bij Alliance gaan voetballen, tot ik echt niet meer kon. Ik heb een rotte knie en twee versleten enkels, kwam de drie tot vier dagen na een wedstrijd amper mijn bed uit.” Vervolgens is voetbaldier Verbraak het trainersvak ingegaan: hij werd oefenmeester van de jeugdteams, dames- en seniorenelftallen van Alliance en Halsteren. “Maar ik ben toch meer een assistent. Ik ben een peoplemanager, iemand die meer tussen de groep en de trainer staat, dan helemaal boven de spelers. Ik luister graag naar wat er speelt in een groep, spelers laten niet altijd het achterste van hun tong zien aan de hoofdtrainer, uit angst om hun plekje te verliezen. Tegen een assistent kijken ze toch anders aan. Deze rol ligt me wel, het een beetje masseren tussen de hoofcoach en spelersgroep in.” Verbraak had eerder al eens tegen Van Oeveren gezegd graag als diens assistent te willen werken. Toen de mogelijkheid er vorig seizoen kwam, hoefde hij dan ook niet lang na te denken. De samenwerking verloopt tot dusverre vlekkeloos.
“Ronald is een fantastisch persoon, een echt mensenmens. Daarnaast heeft hij door zijn ervaring in het profvoetbal veel knowhow.” Verbraak vindt het prettig dat Van Oeveren hem regelmatig de touwtjes in handen geeft. “Dan laat hij mij de trainingen leiden. We speelden vlak voor kerst op 20 december een inhaalwedstrijd, toen was Ronald al op vakantie. Dan merk ik ook dat hij me blind vertrouwt, dat is echt heel prettig. Ik heb ook andere ervaringen, dat de hoofdtrainer je puur de ballen laat pakken en de pionnetjes laat wegzetten.”
Nachtrust
De Roosendaler hoopt met Victoria’03 in ieder geval de komende seizoenen in de derde klasse te blijven. “Vorig seizoen liepen ze de nacompetitie om promotie naar de tweede klasse op één doelpunt mis, dat was een fantastische prestatie, maar zou toch ook gelijk een flinke stap omhoog zijn. Als ik naar Hoeven kijk, een ploeg die ik gelijkwaardig aan ons acht, dan zie je hoe moeilijk het kan zijn als je vanuit de derde naar de tweede klasse promoveert.”
Hij hoopt wel op wat versterkingen in de zomer, aangezien Victoria’03 vooral aanvallend gezien een smalle selectie heeft. Wat hij ziet van de jeugd, biedt hoop. “We hebben al drie jongens uit de JO19-1 die frequent met ons meedoen. Je ziet dat door de hele club echt wordt gevoetbald, ze spelen nergens hotseknotsbegoniavoetbal.” Victoria’03 begon de tweede seizoenshelft met een valse start, voornamelijk door een flink aantal blessures en schorsingen. Over lijfsbehoud twijfelt Verbraak echter geen seconde. “Wij handhaven ons, daar ben ik 100 procent van overtuigd. Ik lig daar echt geen seconde wakker van.”
