Bij voetbalvereniging Quintus uit Kwintsheul wordt het secretariaat bezet door Freek Batist (39). Hij is geen man die graag op de voorgrond treedt, maar heeft achter de schermen onmiskenbaar zijn waarde.
Batist denkt kort na, kauwt even op zijn woorden en komt dan tot een eenduidige conclusie. “Ja, ik zou mezelf wel introvert willen noemen”, zegt de secretaris. “Ik praat niet overdreven veel, al kan ik natuurlijk wel mijn woordje doen. Dat is ook nodig als je bestuurslid bent. Maar ik vind het prima om me op de achtergrond nuttig te maken. Ik hoef niet per se in de schijnwerpers te staan.”
Als voetballer reikte Batist tot het tweede elftal en schopte het door zijn spelinzicht zelfs tot aanvoerder. Als secretaris is hij vooral bezig de correspondentie met leden en de KNVB gestalte te geven. “Er moeten vaak administratieve zaken geregeld worden en dat is best een klusje”, zo vervolgt hij zijn verhaal. “Bij een voetbalclub lopen leden bijvoorbeeld tegen schorsingen aan, waarover gecommuniceerd moet worden met de voetbalbond. Ik bel of mail dan met de bond, ik vind dat wel leuk om te doen. Het geeft voldoening als je een zaak in administratief opzicht goed kunt afhandelen. De leden hebben er veel aan.”
Batist is in het dagelijks leven werkzaam bij een glastuinbouwbedrijf, waar hij als verkoper fungeert en zich ook met werkbegeleiding bezighoudt. In combinatie met zijn werk als secretaris bij Quintus, heeft hij een aardig gevulde werkweek. “Ik denk dat ik een kleine tien uur per week bezig ben met Quintus. Er zijn altijd wel zaken die opgelost moeten worden. Ik doe het graag hoor, ik vind het fijn om me in te zetten voor de club. Ik ben een echte Quintus-man en heb er altijd met plezier gespeeld.”
Dat Batist ook deel uitmaakt van het bestuur van de tennisvereniging Quintus, onderstreept hoe nauw de takken van de omnisportvereniging met elkaar verbonden zijn. “We kennen elkaar in het dorp vaak wel. Kwintsheul is niet zo groot natuurlijk, waardoor je al snel met elkaar in contact komt. Ik heb de sfeer hier altijd heel fijn gevonden. Het voelt vertrouwd, ik ben ook niet van plan om het dorp te verlaten voorlopig. Sterker, ik sluit zeker niet uit dat ik de rest van mijn leven in Kwintsheul zal blijven wonen. Ik weet wat ik heb en ergens anders moet ik maar afwachten wat ik ervoor terug krijg.”
Hij koestert de intimiteit en de geborgenheid van zijn dorp, wil de vrijgezel Batist maar zeggen. Ondertussen komt het ook mooi uit dat de ledenadministratie door een ander lid wordt verzorgd. “Dat valt niet binnen mijn takenpakket. Maar ik heb natuurlijk wel te maken met de ledenadministratie. Ik heb het even nagezocht en begin augustus hadden we exact 262 leden. Dat is niet overdreven veel, maar we vormen een hechte club met z’n allen. We drinken graag gezellig een pilsje in de kantine, zo hoort het natuurlijk ook. Een voetbalclub is meer dan alleen je wedstrijdjes winnen. De charme van het verenigingsleven heeft me altijd erg aangesproken.”
Voor meer artikelen over Quintus klik hier
Voor meer informatie over Quintus klik hier
