Trainer van het derde en organisator van de jeugdtoernooien. Leon Struijk heeft het er bij WFB maar druk mee. Toch kan je de inwoner van Ouddorp eigenlijk niet blijer maken. “Het is fantastisch om te zien hoeveel plezier die kinderen tijdens de toernooien hebben.”
Voorheen als jeugdtrainer, tegenwoordig dus bij de senioren. “Dit wordt mijn derde jaar als trainer van het derde.” Iets waar hij op jonge leeftijd al mee begon. “Ik was bijna acht toen ik hier ging voetballen, vanaf mijn zestiende ben ik ook training gaan geven. Van de JO7 tot en met de JO19 en vervolgens zes jaar het tweede elftal. Toen tijdelijk gestopt, maar al snel weer opgepakt en nu dus het derde elftal.” Zelf schopte Struijk (54) het als voetballer tot het eerste. “Een wedstrijdje of 80. Dat heb ik tot mijn 28ste gecombineerd. Daarna ben ik vanwege een blessure aan mijn hamstrings en onregelmatige diensten gestopt.” Als balvaste spits. “Moest het meer hebben van aangeven dan zelf scoren.”
Typisch
Dit seizoen staat Struijk dus opnieuw bij het derde voor de groep. “Het enthousiasme is voor mij eigenlijk het leukste, het plezier wat die jongens hebben.” Toch is hij er bijna anderhalf jaar van tussen geweest. “Uiteindelijk kon ik het toch niet laten.” Typisch WFB, meent hij. “Heel hecht en lekker zeuren, maar als het puntje bij het paaltje komt, staan we voor elkaar klaar.” Een beetje zoals het met hemzelf ging, toen hij ruim twintig jaar geleden begon met het organiseren van de jeugdtoernooien en sportdagen. “Ook daar ben ik een beetje ingerold. De eerste veertien jaar heb ik dat samen met mijn vaste maat Hans gedaan, tot dat een beetje te veel werd. Het was ook tijd voor iemand anders.” Anderhalf seizoen geprobeerd, kwam de club toch weer bij hem uit. “Dus ben ik weer ingestapt, maar wel met een toernooicommissie, die een hoop werk uit handen neemt. Dat is nu een groepje van zeven man.” Naast een 75-tal vrijwilligers, vertelt Struijk. “Rond juni organiseren we altijd twee dagen toernooien, dat zijn in totaal 120 teams en 750 spelertjes per dag. Van de JO6 tot en met de JO19. Het is fantastisch om te zien hoeveel plezier die kinderen hebben.” En dus krijgt hij vaak al snel weer de vraag: “Wanneer is de volgende keer?”
Complimenten
Iets waar Struijk, na de geslaagde editie van dit jaar, nu ook alweer een klein beetje mee bezig is. “Eind augustus versturen we de uitnodigingen, eind oktober zitten we meestal voor 95 procent vol.” Van Rockanje tot aan ploegen vanuit Haarlem of Utrecht, de organisator is trots op ieder team dat komt. “Afgelopen jaar hadden we Zulte Waregem en Feyenoord JO7 is ook al een aantal keer te gast geweest. Maar ook teams uit Schotland en Duitsland, al wordt dat nu steeds wat lastiger.” Waarom? “Omdat die clubs graag meerdaagse toernooien willen en bij ons is het echt een dagdeel, zodat ploegen niet lang hoeven te wachten. Dat vinden ze fijn.” Dagdeel of niet, bij het organiseren van zo’n toernooi, komt een hoop kijken, weet Struijk inmiddels. “Deelnemers zoeken, het programma maken, kleedkamers indelen, zaken rondmailen, sponsors benaderen en natuurlijk nog veel meer.” Gelukkig wordt dat alles meer dan gewaardeerd, merkt hij. “We krijgen veel complimenten. Dat alles prima georganiseerd is, er fantastische vrijwilligers rondlopen en er voldoende parkeerruimte is.” Net een beetje dat extra, legt Struijk uit. “Alle spelers tot en met de JO12 krijgen een eigen beker. En elk team van de JO13 tot en met de JO19 een mooie bokaal. Als ze daarmee dan het terrein verlaten, dat zijn de mooiste beelden. Zoiets trekt toch teams naar je toe, het is een leuk aandenken.” Naast natuurlijk iets te eten en te drinken. “Die kleine dingetjes maken het verschil.” Hoelang blijft Struijk het nog doen? “De afgelopen editie heb ik zelf gezegd nog twee keer, maar ik ben er wel achter, dat ik me niet aan dat soort beloftes kan houden. En zolang het leuk blijft, blijf ik het ‘gewoon’ nog een paar jaar doen!”
Klik op WFB voor de laatste artikelen over de club.
Klik op WFB voor meer informatie over de club.