Een trainerswissel, geen vaste positie en handhaving via de nacompetitie. Het eerste jaar in het shirt van derdeklasser Den Bommel verliep voor Erik Ruijgers allesbehalve zonder slag of stoot. Toch kijkt de inwoner van Rotterdam vol enthousiasme uit naar het nieuwe seizoen. “Achteraf ben ik heel blij met mijn keuze.”
Een keuze die Ruijgers (24) na al die jaren bij De Jonge Spartaan, moest maken voor zichzelf, vertelt hij. “Bij Spartaan hadden we veel goede spelers en ik wilde graag minuten maken. Dus moest ik naar een andere club, als ik voor mijn eigen ontwikkeling wilde gaan.” En die andere club, werd afgelopen zomer dus Den Bommel. Op een vrij uitzonderlijke manier. “Tijdens een bedrijventoernooi kwam ik een aantal jongens tegen die ik al kende en op die manier ben ik eigenlijk overgehaald.” Zonder spijt, lacht hij. “Het is voor mezelf een goede keuze geweest om hier te gaan voetballen.”
Lastige omstandigheden
En niet voor niks, legt Ruijgers uit. “Bij Spartaan had ik het ook altijd goed naar mijn zin, maar zat ik wel vaak op de bank. Dus ondanks dat ik daar met veel van mijn vrienden speelde, wilde ik bij Den Bommel graag weer mijn spelplezier terugvinden.” Met succes. “De derde klasse is een mooi niveau en we moeten het hier echt hebben van het collectief. Daar ga ik goed op. Dus wat dat betreft is het een goede match.” Desondanks, had Ruijgers in het begin wel even tijd nodig om te wennen. “Het eerste seizoen is toch altijd een beetje aftasten en aankijken. Maar gelukkig ging dat redelijk rap.” Ondanks de soms lastige omstandigheden. “We kregen te maken met een trainerswissel en ik heb op een hoop verschillende posities gespeeld. Van rechtsback en linksback, tot rechtsbuiten.” Kortom, weinig vastigheid dus. “Dat helpt, helemaal als je nieuw bent, allemaal natuurlijk niet echt mee.” Toch begonnen ze bij Den Bommel nog wel voortvarend aan het seizoen, memoreert Ruijgers. “Het begin was goed, maar daarna kwamen we in een dip. En die duurde eigenlijk te lang.” Met het vertrek van trainer Michel Visser tot gevolg. “Zoiets had ik nog nooit meegemaakt, dus dat was wel even schakelen.” Met Dennis van Gils, die na zijn avontuur bij DBGC terugkeerde bij de club, vanaf de winterstop voor de groep, rechtte Den Bommel net op tijd de rug. “Gelukkig kwam, richting het einde van het seizoen, het teamgevoel steeds meer terug. Daar hebben we onderling ook veel gesprekken over gehad. We trokken elkaar echt mee in het ‘moeten’, anders was het gebeurd.”
Saamhorigheid
Want met een elfde plaats en slechts twee punten meer dan directe degradant VVC’68, liep het bijna nog verkeerd af. “Het spel werd de laatste wedstrijden beter en de echte drive kwam weer terug. Je zag dat het begon te leven in het team. Daardoor heb ik mezelf ook niet echt zorgen gemaakt om degradatie.” Via de nacompetitie, verzekerde Den Bommel zich uiteindelijk van nog een jaar derde klasse. “Ik denk dat er wel meer in had gezeten, maar achteraf kunnen we tevreden én trots zijn, dat we het hebben gehaald. Als je als dorpsclub in de derde klasse weet te blijven, heb je toch een voldaan gevoel.” Helemaal door de manier waarop. “De saamhorigheid in de groep… We deden alles voor elkaar in de nacompetitie.” Zaak om dat dit seizoen, meteen vanaf het begin te doen, vindt Ruijgers. “Het ontbrak af en toe ook aan een stukje scherpte, zowel voorin als achterin.” Toch ontbreekt het hem niet aan vertrouwen. “We hebben een ploeg met veel jonge gasten, waar we nog heel veel plezier aan gaan beleven. Juist daarom is het zo belangrijker dat we ons hebben weten te handhaven.” De lat, legt Ruijgers ditmaal dan ook wat hoger. “Persoonlijk zou ik graag wat meer naar boven kijken. We hebben er wat versterking bij gekregen en alle jongens hebben weer een jaar kunnen leren.” En dus, zo redeneert hij. “Ik denk dat onze groep kwalitatief goed genoeg is om boven in het rechterrijtje of onder in het linkerrijtje mee te kunnen doen.” Maar, zo voegt Ruijgers toe. “Dan moeten er wel meer automatismen in ons spel komen. Meer op elkaar ingespeeld raken, meer vastigheden en minder blessures.” Met hem als opkomende rechtsback. “Dat is wel mijn favoriete positie!” En gezien zijn kwaliteiten, waarschijnlijk ook zijn beste. “Explosief, krachtig in de duels en iemand met een goede voorzet.” Een voorzet waar ze bij Den Bommel, als het aan hem ligt, voorlopig nog wel even van kunnen genieten. “Ik heb hier echt wel mijn plek gevonden. De jongens die hier rondlopen, zijn inmiddels vrienden geworden. Daardoor voelt het als een warm bad. Zowel sportief als persoonlijk. Dus ik hoop hier nog wel een paar jaartjes door te gaan!”
Klik op Den Bommel voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Den Bommel voor meer informatie over de club.