Smitshoek weet waar het met het binnenhalen van Edwin de Koning aan begint: eenmaal binnen, is hij niet weg te slaan. Bij zijn vorige clubs was hij tien jaar werkzaam. Ook nu gaat de inwoner van Rhoon (52) voor een lange periode. “Opbouwen is iets van de lange adem.”

De Koning is bezig aan zijn tiende seizoen bij tweedeklasser Hellevoetsluis. Hij zou vorig seizoen al stoppen maar op wens van de spelersgroep plakte hij er alsnog een jaartje aan vast. “Ik wist dat dit seizoen sowieso mijn laatste zou zijn. Ik heb altijd de ambitie gehad om met Hellevoetsluis nog een keer naar de eerste klasse te promoveren. Dat gaat mij niet lukken. Wie weet lukt dat de nieuwe trainer wel.”

Vooruitlopend op zijn toekomst besloot hij vorig jaar te beginnen aan de TC1-trainersopleiding. “Ik had sterk de behoefte om mij verder te ontwikkelen als trainer. Daar heb ik goed over nagedacht, want de Uefa-A-opleiding is niet iets wat je er even bij doet. Het slokt je op en heeft een grote impact op je dagelijkse leven. Je moet veel stages lopen en hebt veel terugkomdagen in Zeist. Ik heb ze thuis voorbereid dat ik ze mij een jaartje weinig zien. ’s Avonds eten met elkaar zit er bijvoorbeeld niet in. Het is haastje-repje”, aldus De Koning, die een fulltimebaan heeft als programmaleider side-events bij het Topsportbedrijf Rotterdam.

“Vanwege die de trainersopleiding kwam een extra seizoen Hellevoetsluis niet slecht uit. Beginnen bij een nieuwe club vreet energie.”

Toen De Koning bekend maakte Hellevoetsluis te verlaten aan het einde van dit seizoen, stroomde de aanbiedingen binnen. “En ik maar denken dat lang zitten bij een club niet goed is voor een trainer. Ik heb gemerkt dat het juist andersom werkte.”

Tien clubs toonden interesse in de diensten van de oefenmeester. “Van allerlei niveaus. Van vierdeklassers tot Smitshoek.” Hij geeft toe dat hij ook het aanbod van Excelsior om in de jeugdopleiding aan de slag te gaan interessant vond. Uiteindelijk koos hij voor Smitshoek. “Als trainer heb je altijd een lijstje met clubs waar je nog een keer graag zou willen werken. Bij mij was Smitshoek één van die clubs. Een club die probeert op een stabiele manier iets neer te zetten.”

Hij volgt in Barendrecht Richard Middelkoop op. “Richard heeft het uitstekend gedaan, daar heb ik grote waardering voor. De club heeft uitgesproken om minimaal hoofdklasse te willen spelen. Het wil profiteren van mijn kracht als verbinder. De doorstroming van de jeugd is een belangrijk aspect, maar de club heeft ook gezegd dat dat niet ten koste van het resultaat mag gaan. De stap tussen de jeugd en het eerste is groot en we moeten er met elkaar voor zorgen dat het makkelijker wordt om die te nemen. Het hoort er ook bij dat spelers geduld hebben. Dat is lastig, zeker als je jong bent en je in het eerste wil voetballen, maar het is voor heel weinigen maar weggelegd om vanuit de jeugd direct in de basis van Smitshoek 1 te komen. Via een tussenstap in het tweede kan dat ook.”

Bij Hellevoetsluis heeft hij nog een laatste hoofdstuk om af te ronden. De prestaties van de traditieclub uit de vestingstad vallen dit seizoen tegen. “We horen bij de eerste zes te staan, maar we staan daar niet”, stelt hij nuchter vast.

Hij kijkt met een tevreden gevoel terug op zijn tienjarige bewind. “Toen ik begon was Hellevoetsluis net zevende geworden en was het doel een stabiele tweedeklasser te worden. Dat is aardig gelukt. Twee seizoenen geleden misten we het kampioenschap op doelsaldo. Dat was onze kans om de eerste klasse te bereiken.”

Meer informatie over Smitshoek? Klik hier.
Klik hier voor de volledige krant van Barendrecht.