De Sportclub van Excelsior werkt aan een stevig huis voor de toekomst, waarbij de jeugd de steentjes zijn voor een bouwwerk dat jaren blijft staan.
Ed van Haften vertolkt als coördinator bovenbouw, waar de JO19 en Excelsior 1 en 2 onder valt, een sleutelrol bij de uitvoering van het meerjarenplan. “We willen ons dna verder doorontwikkelen. Excelsior is een uniek merk met een grote uitstraling. Die kracht willen we gebruiken om een stevig fundament neer te leggen. Met een herkenbare selectie, met spelers die voortkomen uit de eigen jeugd als basis en waarbij we overeind houden dat we niet betalen. Wij willen spelers binden met onze filosofie, het Excelsior-dna en het daarbij behorende gevoel, en daar past geen individuele vergoeding in.”
Drie seizoenen geleden maakte Van Haften zijn opwachting op Woudestein. “Ik heb Excelsior altijd al een mooie en unieke club gevonden. Het hele complex ademt voetbal. Die drie-eenheid, van de Stichting, van jeugdopleiding van de bvo en de sportclub, is een enorme kracht.” Van Haften werkte eerder jarenlang in de jeugdtak van ASWH. In Hendrik-Ido-Ambacht zag hij echter dat de ambities van de club verder reikten dan de kwaliteit van de opleiding aankon. “Mijn zoons kwamen bovendien op een leeftijd dat ze last kregen van een vader die een belangrijke stem had in de jeugdopleiding.
Om te voorkomen dat andere ouders dachten dat ze een voorkeursbehandeling kregen moesten zij een stuk beter zijn dan hun leeftijdsgenoten om voor een selectie in aanmerking te komen.” Bij Excelsior deed hij in zijn eerste seizoen de JO13-3. “Bewust, om zo ook rustig een kijkje te nemen in de keuken. We werden meteen kampioen met een elftal, dat niet overliep van de kwaliteiten, maar wel een eenheid was.”
Vorig seizoen was Van Haften trainer van de JO15-1 en dit seizoen is hij naast coördinator van de bovenbouw assistent-trainer van de selectie. “Dit jaar is het meerjarenplan in werking gegaan”, zegt Van Haften (49). “In zo’n eerste jaar is het voor alle partijen wennen. Trainers, spelers en ouders. Bij de uitvoering van het plan hoort ook dat iedereen zich aan de spelregels houdt.” Met die spelregels bedoelt Van Haften de koers die door de club is uitgestippeld. “De JO19-1 en JO19-2 vormen met het eerste een twee één onderdeel. Dat betekent dat je als speler van de JO19-1 niet kan weigeren om mee te doen met het tweede. Als spelers klaar zijn voor het eerste stromen ze ook meteen door, ongeacht de leeftijd die ze hebben.”
Dat Excelsior 1 op degraderen staat in de derde klasse is volgens Van Haften een ingecalculeerd risico. “Vorig seizoen zijn veel spelers vertrokken en daarvoor in de plaats zijn spelers van buitenaf en jeugd gekomen. Door blessures en mutaties, veroorzaakt door jongens die met verkeerde verwachtingen naar Excelsior zijn gekomen, is het een onrustig seizoen geweest. Het voetbal zit echter in een stijgende lijn.”
De huidige situatie van de hoofdmacht geeft volgens Van Haften de noodzaak van een zes-zevenjaarplan aan. “Het is de kunst om verder te kijken dan dit en het daaropvolgende seizoen. Daarom is het zo belangrijk om je te houden aan de voorwaarden van het meerjarenplan. Ik ben ervan overtuigd dat we over zes, zeven seizoenen met de jeugdselecties op minimaal hoofdklasse-niveau spelen en dat het eerste elftal in de tweede klasse acteert. De potentie is er. Het is een proces dat tijd en geduld vraagt.”