Maikel Valkis heeft een eigen bouwbedrijfje. In deze tijden waarin maar amper een metselaar of timmerman is te verkrijgen, heeft de 29-jarige Kerkwijker het dan ook verschrikkelijk druk. Maar als in het voetbalseizoen op zaterdag de ochtend plaats maakt voor de middag, gaat de knop om. “Ik speel al bijna vijftien jaar in het eerste van Kerkwijk.”

Zaterdagmiddag, klokslag twaalf uur. Dan legt Maikel Valkis zijn gereedschap neer, blijft de bouw de bouw. Gaat naar huis. Omkleden, een bodem in zijn maag leggen, de voetbaltas mee. En dan op weg naar zijn cluppie: Kerkwijk. “Op die zaterdagmiddag komt niks tussen, die is heilig voor mij. Lekker een potje voetballen, daarna de gezelligheid opzoeken in de kantine. Ik vind het fantastisch. Voor mij is het een uitje, wil ik voor geen goud missen.”

Bouwen. Verbouwen. Aanbouwen. Maikel is als bouwvakker van alle markten thuis. Zaterdagmiddag, tussen pakweg, halfdrie en halfvijf, probeert hij als verdediger op te bouwen om zo de middenvelders en vooral de aanvallers de weg te laten vinden naar het doel. Dat is afgelopen seizoen aardig gelukt: Kerkwijk eindigde in de middenmoot. “Er had misschien wat meer ingezeten”, zegt Maikel. “Net na de winterstop hadden we een hele goede reeks, dachten we mee te kunnen doen voor een periodetitel. Daarna viel het kwartje te veel de verkeerde kant op.”

Niks gehaald. Och, dat is de laatste jaren doodnormaal bij Kerkwijk. “Toen ik pas in het eerste kwam – ik was vijftien – deden we nog weleens mee aan de nacompetitie. Dat is er nu  niet meer bij. Ik heb dus nog nooit een promotie meegemaakt. Zou wel mooi zijn als dat er een keer van zou komen. Of de nacompetitie halen, daar ben ik al blij mee.” Of dat dit seizoen erin zit, het is zeer ongewis. Een paar ervaren spelers hebben afgezwaaid, dus is Maikel als bijna-dertiger de oudste in de selectie. Dat brengt ook enige verantwoordelijkheid met zich mee, zoals spelers sturen. “Heb ik altijd al gedaan. Ik was een snotneus van vijftien, toen trok ik al mijn mond open als dat nodig was.”

In 2017 liep de centrale verdediger tijdens een simpele sprintoefening een fikse enkelblessure op vanwege een misstap. “De  enkelbanden van mijn linkervoet heb ik al een paar keer opgerekt, want ze zijn te ruim. Veel gedoe mee gehad, maar de laatste jaren mag ik zeker niet mopperen.”  Eén keer kreeg hij de kans om een stuk hogerop te voetballen. “Denny van Geffen ging naar Nivo Sparta. Vroeg me om mee te gaan. Niet gedaan. Ik ben een en al Kerkwijk, en daar past maar één club bij.”

Klik op vv Kerkwijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Kerkwijk voor meer informatie over de club.