Vandaag gaan we in gesprek met Devon Addink. Hij is speler van vv Groote Lindt 5, maar traint nog altijd een team bij zijn oude vereniging VVGZ. Vandaag vertelt hij meer over zijn carrière.
Devon is begonnen als speler bij VVGZ op driejarige leeftijd. ‘’Ik heb een hoop mooie momenten en toernooien mee mogen voetballen. Verder heb Ik merendeels in de lagere elftallen van VVGZ gespeeld. Ik heb wel selectie gespeeld, maar ik ervaarde hier weinig plezier aan. Later ben ik lager gaan spelen en kreeg ik het plezier wat meer terug.
Toen ik was zeventien ben ik al vrij vroeg bij de senioren gaan voetballen, dit was voor mij erg moeilijk omdat ik het lastig vond om mij aan te passen. Ik speelde tussen en tegen veel oudere gasten. Vier jaar later maakte ik de overstap naar Groote Lindt 5 om daar samen met mijn vrienden te gaan voetballen. Ik werd gevraagd om daar te voetballen en dat waren allemaal gasten van mijn leeftijd die ik wekelijks sprak en waar ik een goede band mee heb. Ik voetbal nog altijd in dat team, ik heb het enorm naar mijn zin en ik vind het , het allerleukst om samen met mijn vrienden een balletje te trappen. Wel ben ik actief gebleven als jeugdtrainer bij VVGZ. Ik train momenteel de JO14-2.’’
We wilden het verder hebben over de trainerscarrière van Devon en vroegen naar zijn ambities. ‘’Het trainersvak trekt mij enorm aan en ik kan er nog veel in leren. Mijn ambitie is om een op zo hoog mogelijk niveau hoofdtrainer te worden, zodat ik mijn visie en passie kan overbrengen. Als speler hoop ik zo lang mogelijk met mijn vrienden te kunnen voetballen en achteraf gezellig te blijven hangen en een biertje te drinken. Het zou mij wel aantrekken om ooit nog op een hoger niveau te gaan voetballen als die kans er zou komen, maar daar ben ik nu nog niet mee bezig.’’
Het huidige seizoen het goed volgens de 21-jarige. ‘’Als trainer ben ik erg tevreden, ik kreeg een team met enthousiaste jongens die graag willen voetballen. In het begin was het even lastig omdat het voor mij de eerste keer was dat ik in me eentje voor de groep zou staan. De eerste seizoenshelft zijn we tweede geworden waar ik met trots op terugkijk.
De tweede seizoenshelft was wat lastiger, een hoger niveau en natuurlijk betere tegenstanders. De uitslagen zijn nog niet optimaal maar ik zie heel veel verbetering in teamgeest en het spel. Ik ben van mening dat we onszelf vaak te kort doen omdat we vaak laten zien dat we wel echt goed kunnen voetballen. In de eerste seizoenshelft hebben we veel punten gepakt op mentaliteit. Als speler gaat het wat minder, niet heel veel punten maar dat vind ik eigenlijk niet zo erg. Ik ben trots op het team omdat ik vind dat er wekelijks verbetering in zit en de wedstrijd heel anders in elkaar steekt dan de uitslag doet vermoeden. Gelukkig hebben we ons tot nu toe elke derde helft goed gerevancheerd en elke derde helft gewonnen.’’
In de al achttien jaar durende carrière van Devon is er al veel gebeurd. We wilden daarom weten of hij enkele hoogte- en dieptepunten kan benoemen. ‘’Als trainer vind ik mijn hoogtepunt de eerste seizoenshelft met JO14-2. Mijn eerste groep die ik alleen onder mijn hoede heb genomen, wat ik best spannend vond. Het was een lastig begin maar gelukkig hadden de jongens een echte killer mentaliteit waar ik van houd.
Op de tweede plek in de eerste seizoenshelft, daar ben ik enorm trots op. Als speler is mijn hoogtepunt in de F’jes waar ik gelijk heb gespeeld tegen tegen de F-jeugd van Sparta Rotterdam. Ook heb ik ooit een keer in stadion Krommedijk mogen spelen als kleine jongen. Dat vond ik echt een fantastische beleving. En toen ik tien was heb ik in de laatste minuut een vrije trap gescoord waardoor we kampioen werden. Ik heb dus meerdere hoogtepunten.‘’
‘’Een dieptepunt was toen ik de overstap maakte van jeugd- naar senioren voetbal. Ik was zeventien en werkte fulltime en draaide veel avond-/ nachtdiensten. Hierdoor kon ik vaak niet voetballen of stond ik na mijn nachtdienst op het veld wat natuurlijk niet helemaal goed was. Ik merkte aan mijn spel dat ik oververmoeid was en besloot bijna om te stoppen met voetbal. Gelukkig vond ik de juiste tijden waardoor ik nog altijd op zaterdag op de club te vinden ben.’’
Verder wilden we weten wat de persoonlijke doelen zijn van Devon. ‘’Mijn persoonlijke doelen zijn het behalen van een trainersdiploma. Zodat ik me kan concentreren op het zo goed mogelijk begeleiden van speler in hun ontwikkeling. Ook vind ik het plezier belangrijk en heb ik dus ook als doel om ervoor te zorgen dat de spelers het plezier in het voetbal blijven behouden. Zodat ze blijven voetballen en kunnen blijven genieten van het prachtige spelletje. Voetbal is niet alleen een sport het is vaak een uitlaatklep. Even nergens anders aan denken dat een net nat geregend voetbalveld. Voetbal heeft voor vriendschappen gezorgd en je leert er veel van zoals kampioenschappen vieren met een team, maar ook elkaar steunen als de prestaties minder zijn. Voetbal verbindt mensen en ik vind het altijd fantastisch om na de wedstrijd in de kantine met iedereen wat te drinken en praten over van alles en nog wat.’’
Tot slot wilde Devon nog iemand in het zonnetje zetten. ‘’Zonder enige twijfel wil ik Marco Rietveld bedanken. Hij heeft mij als jonge enthousiaste gast, zonder enige ervaring en opleidingen in het trainersvak of iets dergelijks, zoveel mogelijk geleerd. Ik leerde elke training van hem en hij gaf me de ruimte om zelf te oefenen. Hij is momenteel expliciet keeperstrainer en heeft volgens mij niet veel te maken met de veldtrainingen. Maar ik denk dat de club meer mensen nodig heeft zoals Marco. Zodat meer jonge jongens zaterdag genieten van hun spelers en blijven hangen in zowel het trainersvak als de kantine’, Sluit Devon af.’
Klik op VVGZ voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VVGZ voor meer informatie over de club.
