De veteranen van CION maken echt een uitje van een wedstrijd spelen. Op het veld gaan de voetbalbewegingen niet meer zo soepel als vroeger, tussen de muren van de kleedkamer komen de grote verhalen. De derde helft duurt vaak uren langer dan de wedstrijd zelf.

Om precies tien over elf op zaterdagavond stuurt John van Spronsen een appje. “Nou, we komen net uit de kantine en hebben zoals altijd de derde helft gewonnen.” Hij eindigt met een uitroepteken om er vervolgens in een tweede appbericht aan toe te voegen dat de wedstrijd bij FC Pernis niet veel was…10-0 verloren…

“Het is beregezellig”, zegt Van Spronsen, één van de ‘vaders’ van het nieuwe veteranenteam. “De eerste wedstrijd wonnen we met 3-2. We zijn in de kleedkamer gaan zitten en er om negen uur weer uitgekomen. Paar biertjes erbij en gezellig dat het was.”

De oprichting van het veteranenelftal had nogal wat voeten in de aarde. Van Spronsen speelde samen met Arjan Philip, Michel Verschoor en Dave Suisse – zijn handlangers bij de geboorte van de CION-veteranen – in het vierde elftal van de Vlaardingse club. “Dat is jaren prima gegaan, maar we merkten wel dat we steeds ouder werden”, zegt de 55-jarige Van Spronsen. “De coronaperiode was min of meer funest. Waar we in conditie bleven door elke week te spelen stonden we lange tijd stil. Toen we weer mochten voetballen vorig seizoen, merkten we dat we veel moeite hadden om het niveau en tempo weer bij te benen. Onze tegenstanders werden steeds jonger, wij takelden om het oneerbiedig te zeggen af.”

Afscheid nemen van het voetbal was voor Van Spronsen en zijn maten geen optie. De oud-speler van onder andere HVO en Deltasport besloot samen met Philip. Verschoor en Suisse voor een plan te gaan om een veteranenelftal op te richten waarmee aan de reguliere elf tegen elf-veteranencompetitie zou kunnen worden meegedaan.

Een team van spelers bij elkaar vinden was echter niet zo makkelijk. “We hebben op elk feestje, bij elke ontmoeting die we hadden jongens gevraagd of ze niet weer zin hadden om te gaan voetballen. We kregen meer nee dan ja te horen, maar we zijn blijven volhouden. Met resultaat. Uiteindelijk hadden we dertig man op papier. Dat lijkt veel, maar in werkelijkheid heb je dat aantal wel nodig omdat eenderde altijd wel iets mankeert en afwezig is. Tijdens de wedstrijd zelf kan maar een beperkt deel lang spelen. De meeste jongens kunnen een half uur of maximaal driekwartier aan, sommige net een kwartier.”

Getraind wordt er bewust niet, zegt Van Spronsen. “Als we op donderdag zouden trainen zouden we op zaterdag geen team op de been kunnen krijgen. Op onze leeftijd duurt het herstel gewoon wat langer, iets wat je moet accepteren. Vroeger kon ik negentig minuten te keer gaan op het veld, na een paar sprintjes is het nu wel klaar.”

Dat resultaat totaal ondergeschikt is aan de gezelligheid is wel duidelijk. “Het voetballen is het excuus om die gezelligheid op te zoeken. We genieten er elke keer weer van.”

Klik op CION Vlaardingen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op CION Vlaardingen voor meer informatie over de club.