Hij stond bijna op de grens van stoppen. Omdat de oorzaak van zijn knieklachten en de termijn van zijn revalidatieperiode keer op keer geen concrete antwoorden opleverden, verscheen de doemgedachte steeds vaker in zijn hoofd. Vierenhalf jaar later is Dennis van der Plas verlost van alle zorgen. De centrale verdediger van Rijnsburgse Boys miste dit seizoen geen minuut en vormt achterin een stabiele factor. “Af en toe sta ik er bij stil dat het heel anders had kunnen lopen.”
RIJNSBURG – Het is de linkerknie. Juist het schietbeen van Dennis van der Plas. Het gewricht bezorgde de nu 28-jarige verdediger veel kopzorgen. Op 18 november 2017 tegen Jong FC Groningen overstrekte hij de knie. Het sein van een frustrerende periode. Veertien maanden stond hij aan de kant en leidde dat uiteindelijk tot zijn afscheid bij Quick Boys. “In die tijd was ik niet altijd even gezellig. Telkens als ik wilde gaan hardlopen, ontstonden weer pijnscheuten. Steken in mijn knie. Moest ik mijn rondje afbreken.”

Een mri-scan volgde, een kijkoperatie. De klachten bleven. “In het ziekenhuis ontstond het moment dat de artsen ook niet meer wisten waar de pijn precies vandaan kwam. Of wat ze konden doen. Ook een sportarts kon geen hulp bieden. Ik stelde mezelf de vraag hoe lang ik nog wilde doorgaan om proberen de oorzaak te achterhalen. Dat waren moeilijke momenten. Ik vroeg me af wanneer ik de keuze ging maken om er helemaal mee op te houden”, vervolgt Van der Plas, sinds januari 2017 werkzaam als logistiek planner bij een plantenkwekerij in Rijsenhout.

Een ontmoeting in het sponsorhome van Quick Boys, waar Van der Plas zijn eerste bal trapte en met het eerste elftal mooie successen beleefde, bracht de uitkomst waarnaar hij op zoek was. “Ik raakte aan de praat met een personal trainer die in Katwijk bij Vitaal Trainer werkt. Mijn klachten kwamen hem bekend voor. Hij had eens vaker een speler helemaal teruggebracht. Destijds wilde hij die weg ook met mij inslaan. Hij beschouwde het als een mooie uitdaging. Na een goed gesprek enkele dagen later gaf hij aan veel vertrouwen in het traject te hebben. En belangrijker in een goede afloop.”

Rentree
Twee, vaker drie dagen in de week bracht Van der Plas een bezoek aan de personal trainer. “De spierkracht in mijn knie optrainen, bleek de juiste aanpak. Ik kreeg steeds minder last en werd helemaal pijnvrij.” Op 9 maart 2019 volgde de beloning met een rentree tegen ASWH. “Sindsdien heb ik nauwelijks last meer van mijn knie. Alleen na een langere rustperiode, als de zomer- of winterstop voorbij is, voel ik soms enkele steken. In deze periode, van veel wedstrijden in korte tijd, heb ik helemaal geen klachten. Angst heb ik ook niet. Het had heel anders kunnen aflopen, dat klopt. Ik ben ook de medewerkers van FMT fysiotherapie van Quick Boys dankbaar, die elke keer voor me klaarstonden als ik ze nodig had en me vaak moed inspraken.”

Voor Van der Plas volgde daarna een nieuwe klap. De strijd om terug te keren in het elftal mondde uit in een verloren gevecht. Trainer Jan Zoutman, onder wie hij altijd speelde, was ontslagen en diens opvolgers Erik Assink en Edwin Grünholz maakten andere keuzes. “Ik kwam niet meer aan spelen toe. Zat op de bank bij het eerste elftal, deed af en toe met het tweede mee. Ik was 26 jaar, wilde wekelijks voetballen. In het voorjaar van 2020 maakte ik een van de moeilijkste keuzes uit mijn loopbaan om Quick Boys te verlaten. Ik speelde nooit voor een andere club. Heb heel veel meegemaakt, beleefde een mooie tijd bij de club. Als eerste schiet me daarbij het kampioenschap in de Hoofdklasse B (2016, red.) binnen.”

Hoofdstuk
In de jaargang 2016/17, het debuutseizoen van Quick Boys in de Derde Divisie, miste Van der Plas geen minuut. “Ik ben op een goede manier weggegaan. Ik sloot een hoofdstuk in mijn leven af, zo beschouw ik het. Daarin voel ik totaal geen bewijsdrang. Het kampioensshirt, dat ik meekreeg, geeft me mooie herinneringen. Het is jammer dat ik niet officieel afscheid heb kunnen nemen. Corona gooide roet in het eten.” Rijnsburgse Boys betekende de ideale oplossing. “Toen ik bekendmaakte te vertrekken, kreeg ik snel een appje van bestuurslid Gerrit Paauw. De gesprekken voelden vanaf het begin heel goed. Ik wilde graag op het hoogste amateurniveau actief blijven. Bij Rijnsburg kon ik me opnieuw laten zien. Als het mooi weer is, kan ik nog steeds met het fietsje naar de club. Vijftien tot twintig minuten vanuit het centrum van Katwijk, waar ik dichtbij het strand woon.”

Bij de Uien miste Van der Plas dit seizoen als enige speler geen minuut in competitie- of bekerverband. “Een geheim? Dat heb ik helaas niet paraat. Er komt geluk bij kijken met betrekking tot blessures en ik probeer een beetje rekening te houden met bijvoorbeeld mijn rust en voeding. Voor elke wedstrijd gooi ik door middel van een foamroller mijn benen los. Daarnaast zorg ik ervoor dat ik nooit een duel half inga. Maar ik blijf natuurlijk afhankelijk van de keuze van de trainer. Hij bepaalt de opstelling. Ik kan tijdens trainingen en wedstrijden alleen maar mijn best doen.”

Trainer Henk Wisman toont veel vertrouwen in Van der Plas. “Het voelt niet fijn om mezelf op te hemelen, maar voor mijn gevoel ben ik een stabiele factor. Op het veld doe ik niet snel gekke dingen en verdedigend houd ik me aan mijn taken. Ik ken mijn rol. Mijn man uitschakelen en de bal inleveren bij een van de middenvelders. Ik ben blijkbaar het type dat de trainer zoekt om de balans in het team te houden.”

Dit seizoen is Rijnsburgse Boys telkens rond plek vijf te vinden. “Ik weet niet of het slim is om uit te spreken, maar met ons team moeten we bovenin meedraaien. In het voorjaar kregen we de goede lijn gelukkig weer te pakken. We lieten dit seizoen onnodige punten liggen, dat is jammer. Je ziet sowieso dat er dit seizoen in de Tweede Divisie na de winterstop veel kan veranderen.” Van der Plas hoopt zijn unieke serie vol te kunnen houden. “Dat zou mooi zijn. Dat had ik jaren geleden nooit durven geloven.”

Bron: Tweede divisie krant

Klik op Rijnsburgse Boys voor het laatste artikel over de club.