Op een laatste speeldag waarin van alles kon gebeuren, viel voor derdeklasser ZBC’97 het kwartje uiteindelijk precies de verkeerde kant op. En dus speelt de formatie onder leiding van Robert Mohan volgend seizoen in de vierde klasse. Maar een ramp, is dat volgens de oefenmeester niet. “Het is een leerzaam jaar geweest.”
Een jaar, waarin ze bij ZBC’97 moesten gaan bouwen aan een vrijwel nieuw team, legt Mohan (45) uit. “Het was eigenlijk een soort overbruggingsjaar. Veel oudere spelers gingen weg en daar kwamen jonge jongens voor terug.” In een leukere, maar wel zwaardere competitie, vertelt hij. “Veel voormalig tweedeklassers en tegenstanders met genoeg routine. Die straffen fouten sneller af.” Toch begon de club uit Zwijndrecht nog niet zo slecht aan het seizoen, vindt de inwoner van Dordrecht. “We hebben te veel punten laten liggen in de winter. Wat dat betreft zijn we echt een zomerploeg. Kunnen alleen hard werken als het mooi weer is.”
Leerproces
Al bleek dat na 24 wedstrijden, 21 punten en een één na laatste plaats, uiteindelijk dus niet genoeg voor handhaving. “Degraderen is nooit leuk, maar het is geen ramp. Nu kunnen we samen blijven bouwen.” En dat is nodig ook, weet Mohan. “Qua organisatie, is ZBC’97 eigenlijk middenmoot vierde klasse. In principe spelen we een beetje boven ons niveau. Die derde klasse, is een soort luxe.” Waar na drie seizoenen, een einde aan komt. Maar bij de pakken neerzitten, doet de trainer niet. “Het is een leerzaam jaar geweest en de spelersgroep blijft intact.” Tijd dus, om de volgende stappen te gaan zetten. “Vooral op tactisch gebied. Veel jongens komen van een lager niveau, dus alles moet sneller. En daarnaast, moeten we ook beseffen dat we hard moeten werken. Als je minder kwaliteit hebt, kun je daar niet op teren.” Toch is Mohan tevreden over de ontwikkeling van zijn jonge spelersgroep. “Het is een leerproces. Waar je moet lopen of wat er van je wordt gevraagd. Daar waren sommige spelers misschien minder ver in dan ik dacht.” Desondanks zit Mohan, ook na zeven seizoenen, nog altijd uitstekend op zijn plek. “Het is een fantastische club! Ik krijg heel veel vrijheid, dus voor mij is het lekker werken.” Samen met fijne mensen. “Ik heb hier vrienden voor het leven gemaakt.”
Door het vuur
En tussen die gezelligheid door, is er ook aan de toekomst gewerkt, meent hij. “Vroeger was ZBC’97 een beetje het lachertje van Zwijndrecht, dat is nu niet meer. We zijn even sterk als Pelikaan en Groote Lindt, en er wordt rekening met ons gehouden. Daar zijn ze bij de club heel blij mee.” Aan de samenwerking met Mohan, komt voorlopig dan ook nog geen einde. “Zeven jaar is lang. Soms word je wel eens ‘voetbalmoe’ als je zo lang bij één club zit, maar ik kan het niet loslaten.” Gelukkig, geeft de derdeklasser hem alle ruimte die hij nodig heeft. “Zo nu en dan, wil je ook andere dingen doen. Ik heb een huisje in Spanje, en het is geen probleem als ik een keertje weg ben. Dat maakt het hier zo lekker werken.” Aan zijn inzet, ligt het dan ook niet. “Ik ben sterk in het managen van een team en de groep bij elkaar houden. Ze zeggen bij ZBC’97 altijd dat ik van spelers clubmensen maak, waardoor ze hier nooit meer weg willen. Dat is ook mijn bedoeling. Spelers moeten voor de club door het vuur willen gaan.” En dat allemaal, op basis van plezier. “Het moet vooral heel erg leuk zijn. Dat blijft toch het belangrijkste!”
Klik op ZBC’97 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op ZBC’97 voor meer informatie over de club.