Maartje van Zijl is al drie jaar lang onderdeel van de selectie van SHO. Als linksbuiten heeft zij haar nodige minuten weten te maken. Haar zwart-witte hart heeft zij misschien wel te danken aan haar vader. Van kleins af aan ging zij mee met de trainingen en trapte zij een balletje mee. Ook op school voetbalde zij als een van de weinige meiden tussen de jongens. Dit zou de basis kunnen zijn waarom zij op voetbal zit.
Met de eerste seizoenshelft achter de rug, is het tijd om de balans op te maken. Enerzijds wordt er teruggeblikt op de afgelopen maanden, maar ook de tweede seizoenshelft komt ter sprake. ‘’Voor het team stonden er in de eerste paar weken van het seizoen drie bekerwedstrijden op het programma. Deze verliepen echt heel erg goed, waar we de eerste wedstrijd zelfs met 10-0 wonnen. Wij gingen dus vol goede moed op naar de volgende wedstrijden. Uiteindelijk hadden wij zeven punten uit drie wedstrijden, dus wij wisten dat er een sterke tegenstander aan zat te komen. Helaas wisten wij deze vorm niet door te trekken in de competitie. Het heeft hier ons telkens net niet meegezeten, ondanks dat wij wel continue zijn doorgegroeid als team. Wij hebben elke wedstrijd alles gegeven, maar de punten wilden maar niet onze kant op vallen. Wij hebben namelijk nog geen enkele wedstrijd gewonnen.’’
Ook als individu is de winterstop een momentje om stil te staan bij hetgeen er is gepresteerd. De 20-jarige kijkt met een goed gevoel terug op de gespeelde wedstrijden. ‘’Ik vond het een zwaar, maar leerzaam eerste half jaar. Ik heb heel veel geleerd van mijn trainers Lotte, Frank en Ricardo. Ik heb gemerkt dat ik tijdens iedere wedstrijd wel iets heb geleerd. Ik ben vrij ingetogen en dat vertaald zich door naar de wedstrijden. Ik ben best wel snel en dat vinden tegenstanders niet altijd fijn. Ik ben één keer ontzettend hard getackeld, omdat ik was doorgebroken. Hierdoor moest de verdedigster aan de noodrem trekken. Hier besefte ik dat het minder pijn doet als je een duel op 100 procent speelt. Over het geheel voelde ik gewoon dat ik elke wedstrijd iets beter speelde.’’
Nu dat allemaal achter haar ligt, wil Maartje graag vooruitkijken. Wat zijn bijvoorbeeld de verwachtingen of doelstellingen voor het komende half jaar? ‘’Ten eerste hoop ik dat de trainingen en wedstrijden weer door kunnen gaan. Wij zijn allemaal volop voor onszelf aan het trainen, maar dat is toch anders. Ik wil in de loop der tijd een betere speelster worden. Dan kan ik mijn team nog meer gaan helpen om verder te komen en beter te spelen.’’ Als iedereen beter wordt, kan je elkaar naar een hoger niveau tillen. ‘’Ik wil zoveel mogelijk leren van mijn trainers om het uiterste uit mezelf te halen. Ook wil ik van mijn terughoudendheid in de wedstrijd af, zodat ik mijn snelheid optimaal kan gaan gebruiken. Dan ben ik voor mezelf een belangrijke speelster, maar ook voor mijn team.’’
Als wij kijken naar het team, dan hoopt Van Zijl om zover mogelijk te komen. Alle punten zijn welkom en als je niet wint, dan leer je ervan. ‘’Wij zijn nog een recent gestart vrouwenteam, dus ik had niet verwacht dat wij alles zouden gaan winnen. Ik hoop dat wij veel gaan leren van alle trainingen en wedstrijden die wij gaan spelen, zodat wij dit in de tweede seizoenshelft toe kunnen gaan passen.’’
In deze tijd van het seizoen wordt er vaak een leuk uitje of een trainingskamp gepland. Helaas hebben ook de dames van SHO te maken met de recent ingevoerde maatregelen. ‘’Wij hebben het er wel over gehad aan het begin van het seizoen. Het leek heel veel meiden leuk om een keer een weekendje weg te gaan, maar door corona is dat natuurlijk heel erg onzeker. Ik hoop heel erg dat het nu wel gaat gebeuren, want dit zou onze band wel versterken als team. Misschien worden wij dan wel onverslaanbaar’’, sluit zij lachend af.
Foto: Henny Ramstijn
Klik hier voor meer artikelen over SHO.
Meer informatie over SHO? Klik hier.
