Na een aantal magere jaren, breken voor De Schutters nu de vette jaren aan. Tenminste, dat hoopt John van den Heerik, die aan de vooravond staat van zijn negende seizoen als voorzitter van de club. En dat moet gaan gebeuren met meer dan alleen voetbal. “We worden steeds meer een soort sportvereniging.”

Natuurlijk heeft corona ook op De Schutters zijn weerslag gehad. Maar zoals Van den Heerik zelf zegt. “We zijn er goed uitgekomen.” Vooral zijn leden is hij dankbaar. “Die zijn ons allemaal trouw gebleven. Sterker nog, er zijn leden bijgekomen. Die clubliefde heb je toch echt nodig, helemaal als je een kleine club bent. Zonder leden ben je natuurlijk niets.” Daar is bewust in geïnvesteerd de afgelopen jaren. “We willen voor iedere speler die gezellige vereniging zijn, een soort verlengde huiskamer.”

Clubgevoel

Dat ze de stijgende lijn in Stampersgat te pakken hebben, blijkt wel uit het feit dat er nu vijf in plaats van drie seniorenelftallen zijn ingeschreven. Voor het eerst ook eentje op zaterdag. “Die wens was er eigenlijk al een langere tijd. Een tweede eerste elftal kan natuurlijk niet, dus starten we dit seizoen met een tweede elftal, in de vierde klasse.” Na de nodige gesprekken, besloten ze de stap nu dus toch te zetten. “Het was tijd om iets nieuws te doen. Je ziet veel clubs overstappen naar de zaterdag, dus wellicht ligt daar wel een toekomst. Voorlopig blijven we echt een zondagvereniging, maar je moet wel meebewegen, nu hebben spelers in ieder geval de keuze.” Maar ook de afdeling op zondag kent een uitbreiding, in de vorm van een derde en vierde elftal. “Daar zijn we heel erg blij mee. Veel spelers vanuit het dorp, maar ook van daarbuiten, dat is een mooi iets. Je ziet dat de stappen die we zetten, een aanzuigende werking hebben.” Die verbondenheid was voor Van den Heerik ruim acht jaar geleden één van de belangrijkste redenen om in te stappen als voorzitter, met zijn clubgevoel was sowieso al niks mis. “In 2002 kwam ik bij de club, toen nog als speler van het tweede. Daarna ben ik trainer geworden van de jeugd, van de dames en was ik actief als scheidsrechter. Eigenlijk ben ik altijd wel betrokken geweest.”

Schouders eronder

Hij zou bijna willen spreken van ‘zeven magere en zeven vette jaren’. “We zijn ooit teruggezakt naar twee seniorenteams, nu zie je de club weer groeien. Daar hebben we hard voor geknokt.” Want zo vanzelfsprekend als het misschien lijkt, was het niet, moet hij eerlijk toegeven. “We hebben echt wel bij elkaar gezeten: Gaan we die 100 jaar wel halen? Dan moet je samen de schouders eronder zetten en laten zien wat voor gezellige vereniging we zijn.” En dat zijn ze nu ook voor darters en biljarters.  “Als er niet werd gevoetbald, stond het sportpark leeg, dat is zonde. Die verenigingen moeten behouden blijven, voor de leefbaarheid van het dorp.” En dus wordt er nu op vrijdagavond gedart en biljart gespeeld, terwijl op dinsdag de plaatselijke zangvereniging de keeltjes schraapt. “Sinds dit jaar zijn we een soort omni-vereniging geworden. Onder die naam wordt er ook competitie gespeeld. Je merkt dat leden van ons zich daarbij aansluiten, die willen ook eens gaan darten.”

Sociale rol

Die sociale rol moet De Schutters op zich nemen, meent Van den Heerik. “Mensen de mogelijkheid bieden om te kunnen sporten, maar vooral om samen te kunnen komen.” Maar ook op voetbalgebied heeft de 62-jarige voorzitter nog een aantal wensen. “Bovenaan het wensenlijstje staat het uitbreiden van de jeugd, want dat is voor ons de toekomst. En op twee staat een dameselftal, dat hoort er gewoon bij.” Toch is dat zo makkelijk nog niet, weet hij inmiddels. “Bij de jeugd werkt dat anders dan bij senioren. Hoe krijgen we die weg naar ons open? We blijven zoeken naar het antwoord op die vraag.” Voorlopig is dat nog even met hem aan het roer, al nadert zijn afscheid. “Op enig moment moet je het stokje doorgeven. Ik zou graag door willen gaan tot het 100-jarig jubileum, dan is het tijd voor iemand met nieuwe ideeën!”

Voor meer artikelen over De Schutters klik hier.
Voor meer informatie over De Schutters klik hier.