Hij is pas negentien, maar zit sinds vorig jaar al in het bestuur van voetbalvereniging Den Bommel. Daniek de Roon is bij de derdeklasser dan ook veel meer dan alleen voetballer. Want als lid van de sponsor- en activiteitencommissie, heeft de jongeling het er maar druk mee. “Eigenlijk ben ik nu een soort accountmanager bij de voetbal.”

En dat begon dus allemaal, ruim een jaar geleden. “Onze oud-voorzitter, Martijn Engels, stopte. Daardoor waren er nog maar drie mensen in het bestuur over. Toen heb ik mezelf aangemeld en ben ik ingestapt.” Terwijl hij het vertelt, moet De Roon er zelf ook een beetje om lachen. “Maar het is super leuk! Iedereen heeft zijn eigen commissie, ik doe de sponsoring en de activiteiten.” Naast ‘verslag doen’ van lopende zaken. “Sponsors zoeken, kleding regelen en relaties onderhouden. Maar ook feestavonden verzorgen of de familiedag en het Jaap Keijzer Toernooi organiseren.”

Ontmoetingsplek

Gelukkig bevalt het hem, tot nu toe allemaal uitstekend. “Er zijn veel jonge jongens die iets doen op de voetbal. Ik heb toch altijd wel een bepaald verantwoordelijkheidsgevoel, dan is het leuk om wat te doen. Voor mij was het een logische stap.” En dus zit hij om de vijf weken bij de bestuursvergadering. “Sommige zaken zijn natuurlijk ook afhankelijk van de verschillende periodes.” Een functie die goed bij hem past. “Ik ben werkzaam op een administratiekantoor en volg de studie Finance. Op de voetbal ben ik nu eigenlijk een soort accountmanager. Die afwisseling bevalt me wel.” Bij de vereniging, waar De Roon kind aan huis is. “Ik ging van zwemles af en kwam toen bij Den Bommel. Nooit ergens anders en dat ben ik ook niet van plan.” Ingegeven door zijn ouders. “Die zijn hier eigenlijk ook altijd betrokken geweest. Dan was ik heel de zaterdag op de voetbal. Eerst zelf voetballen, daarna bij het eerste kijken en naar de kantine.” Zoals zoveel mensen. “In Den Bommel heb je niet heel veel, dus de club is ook een soort ontmoetingsplek. Dat vind ik fijn.” Al wordt er daarnaast natuurlijk ook gewoon gevoetbald. In zijn geval als speler van het eerste. “Sinds de winterstop van vorig jaar, zit ik er echt bij. Daarvoor deed ik al wel af en toe mee.” Maar inmiddels, heeft De Roon zijn plekje dus helemaal gevonden. Centraal achterin. “Ik ben niet de beste en meest mooie voetballer. Moet het vooral hebben van hard werken en niet opgeven. Voetballen laat ik aan anderen over.”

Geen zorgen

Dat ging, zeker aan het begin van het seizoen, boven verwachting goed. “Toen wonnen we van de bovenste ploegen.” Laat dat nu net zijn, waar voor Den Bommel wat hem betreft het probleem zit. “Tegen teams die minder willen voetballen, hebben we het lastig. Die geven vaak minder ruimte weg, dat is moeilijk voor ons. Duels zoeken en dan naar voren, dat is een beetje ons spelletje.” Een plek in het rechterrijtje, valt dan ook wat tegen. Alhoewel. “Het doel was in principe handhaven. Alleen dachten we na die goede start: waarom gaan we niet voor de top drie? Die leek heel even haalbaar. Nu moeten we ons gewoon veilig spelen. Daar maak ik me geen zorgen om.” Met het vertrouwen, zit het dus wel goed. “We hebben genoeg kwaliteit. Als we punten blijven pakken, komen we niet in de problemen.” Al komen die punten natuurlijk niet vanzelf. “Consistenter zijn, ook tegen mindere ploegen. En fitter worden. Daar valt nog wel wat winst te behalen.” Ook voor de toekomst. “Ik ga hier nooit weg! Zolang Den Bommel bestaat en ik hier woon, speel ik in het blauw-zwarte tenue. Maar niet dat van De Jonge Spartaan, hè!” Ooit ook in een rol als voorzitter? “Die ambitie heb ik nu niet. Daar komt nog meer verantwoordelijkheid bij kijken. Het hangt ook af van mijn studie. Al blijf ik me sowieso inzetten voor de voetbal.” De komende weken wel met een iets minder bekend gezicht. “In de wedstrijd tegen Kogelvangers heb ik bij een kopduel mijn neus gebroken. Dus ik zal met een masker moeten spelen…”

Klik op Den Bommel voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Den Bommel voor meer informatie over de club.