Zorgen dat alle spullen in orde zijn, dat de kleding gewassen is en dat het wedstrijdformulier in orde is. Kortom, zorgen dat niemand rondom het eerste elftal van Woudrichem zich ergens druk om hoeft te maken. Dat is wat Fred van Straten als leider van het vlaggenschip, eigenlijk al meer dan tien jaar zo’n beetje doet. “Op die manier kun je toch nog een beetje meedoen.”
Want nadat hij zelf als spits bijna twintig jaar in het eerste van de club speelde, heeft Van Straten (55) daar nog altijd de behoefte aan. “Je bent toch prestatiegericht ingesteld, dan trek je snel naar een eerste elftal toe. Wat is er dan mooier, om samen te zorgen dat die gasten zo goed mogelijk kunnen presteren?” Als leider én assistent-trainer dus. “Op donderdag assisteer ik Pascal (Smits) tijdens de training.”
Alles geregeld
Maar daarnaast, is Van Straten dus vooral leider. Of teammanager, zo u wilt. “Dat doe ik nu inmiddels al meer dan tien jaar.” Begonnen in de tijd van Leon Elands. “Dat was een heel fijne trainer, dus daar had ik een goede klik mee. We werkten echt samen op gelijke basis. En we zijn nu nog steeds goed bevriend.” Daarna werkte hij ook prettig samen met andere trainers, zoals Piet Saaman en Bert Schouten, vertelt Van Straten. “Dat zegt ook veel over de club. Woudrichem is echt een familieclub, waar de derde helft ook heel belangrijk is. Dat hoort er gewoon bij. En daarnaast, krijg je er heel veel waardering voor terug van die jongens.” Niet voor niets, zo blijkt. “Als leider zorg ik er eigenlijk voor dat alles om het voetballen heen, goed is geregeld. Dat ze zich nergens zorgen om hoeven te maken.” Van de kleding tot aan de overige spullen. “Bij ons wordt de trainingskleding ook gewassen, dus daar zorg ik dan voor dat het geregeld is.” Naast het invullen van het wedstrijdformulier én het ontvangen van de scheidsrechter. Het voelt soms net alsof hij zelf nog deel uitmaakt van de selectie, lacht Van Straten. “De beleving om wedstrijden, vind ik nog steeds leuk.” En hij kan het weten, na jarenlang op niveau te hebben gevoetbald. “Behalve bij Woudrichem, heb ik ook nog NOAD’32 en Achilles Veen gespeeld.” Als balvaste en technische spits, zoals Van Straten zichzelf omschrijft. “Ik was niet zo heel snel, maar kon wel makkelijk doelpunten maken. In de ’16’ was ik dodelijk.” Buiten het veld, ging het hem vroeger minder gemakkelijk af, is hij eerlijk. “Als ik niet met een trainer door één deur kon, ging ik naar een andere club. Ik was best wel eigenwijs en ongeduldig.”
Eigen jongens
Toch maakte hij als voetballer, de nodige hoogtepunten mee. “In 2003 zijn we met Woudrichem via de nacompetitie gepromoveerd naar de eerste klasse.” Een wedstrijd die Van Straten zich nog goed kan herinneren. “De finale speelden we in Papendrecht, tegen Groote Lindt. Toen scoorde ik twee keer.” Voor de club, waar het voor hem op vijfjarige leeftijd allemaal begon. “Het is voor veel mensen uit Woudrichem vooral een leuk uitje op zaterdag. Wat dat betreft is Woudrichem natuurlijk gewoon een dorpsclub.” Ook bij het eerste. “We spelen met eigen jongens en iedereen is gelijk binnen de vereniging. Als je dan presteert, heb je er nog meer voldoening van.” En als het even niet lukt, is dat ook niet erg, is Van Straten van mening. “Ik speel liever lager, dan dat we allemaal spelers van buitenaf gaan halen.” Toch durft hij als derdeklasser, nu stiekem toch wel te dromen. “Je blijft afhankelijk van generaties, maar het zou mooi zijn als we weer een keer kunnen promoveren naar de tweede klasse. Het is geen moeten, wel een mooi doel.” Hij weet, ook als leider, in ieder geval hoe het is. “We zijn een keer kampioen geworden in de derde klasse, toen hadden we 83 doelpunten voor en maar 6 tegen. Dat was een landelijk record.” Prestaties waar Van Straten, wiens dochters bij de dames voetballen, als staflid net zo van kan genieten, als toen hij zelf binnen de lijnen stond. “Ik ben eigenlijk té fanatiek. Dat zit gewoon in het beestje en zal ook nooit veranderen. Maar emoties horen er ook bij, toch?” Zeker als het binnen de perken blijft. “Als speler ben ik nooit geschorst geweest en als leider, heb ik tot nu toe één gele kaart gekregen.” Voorlopig, kan de eigenaar van een handelsbedrijf in staalplaten, er dan ook geen genoeg van krijgen. “Ik probeer ook nog te helpen bij het regelen van sponsoren. Dus zolang ik er plezier in heb, is het voor mij heel moeilijk om te stoppen!”
Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van Woudrichem.