Na een heel jaar revalideren, staat Ramon Frijters sinds het bezig van deze zomer weer op het voetbalveld. Niet nadat de aanvaller van Klundert zwaar geblesseerd raakte tijdens een wedstrijd of training, maar omdat hij betrokken raakte bij een eenzijdig auto-ongeluk en dagen later wakker werd. “Ik vroeg meteen of ik nog wel kon voetballen.”
Maar het antwoord op die vraag, moesten ze hem schuldig blijven, herinnert Frijters (25) zich. “Dat durfden ze niet te zeggen…” Heel gek, was dat gezien zijn lichamelijke toestand ook niet. “Mijn rechtervoet was verbrijzeld, mijn heup was gebroken en ik had een gebroken kaak.” Hoe dat kwam? De voetballer wist het op dat moment zelf ook niet. “We hadden na een oefenwedstrijd een feestje en vijf dagen later werd ik wakker.” In een ziekenhuis. “Ik weet zelf niks meer van het ongeluk. En misschien is dat maar beter ook.”
Geluk gehad
Toch heeft Frijters zich door de verhalen, inmiddels een aardig beeld kunnen vormen, van wat er vorig jaar augustus is gebeurd, vertelt hij. “Het was een heel heftig ongeluk. Eenzijdig. We zijn vol tegen een boom aan geknald en vervolgens ben ik uit de auto gevlogen.” Met alle gevolgen van dien. “Ik heb geluk gehad dat ik mijn gordel niet om had, anders was ik er waarschijnlijk niet meer geweest.” Dat besef, kwam bij Frijters overigens pas later. “Toen ik wakker werd, had ik helemaal niet in de gaten hoe erg het was. Veel teamgenoten waren heel emotioneel, ik had dat zelf minder. Het valt toch wel mee? Zei ik. Pas maanden later, in februari of maart, besefte ik dat ik echt heel veel geluk had gehad.” Na drie dagen op de IC en een hoop operaties, werd Frijters verplaatst naar de trauma-afdeling. Eenmaal wakker, kon hij maar aan één ding denken: “Kan ik nog voetballen? Dat was het eerste wat ik vroeg.” Veel zekerheid, konden ze hem op dat gebied niet geven. “Volgens de fysio was het afhankelijk van hoe graag ik het zelf zou willen. En hoe mijn lichaam zou reageren.” Zijn lichaam reageerde goed, en ook met zijn mindset, was allesbehalve iets mis. “Door mijn werk als personal trainer, heb ik veel discipline. Dat heeft me enorm geholpen. Daarnaast dacht ik altijd dat ik heel fit was, dus dit was een soort test.” Hoe lastig dat soms ook was. “Ik haat het als ik geen zekerheid heb.” Want, zo vertelt Frijters. “De revalidatie was leuk, maar ook zwaar en onzeker. Ik vroeg mezelf regelmatig af of het nog wel goed ging komen.” Zeker zijn voet, zorgde voor de nodige strubbelingen. “Door het littekenweefsel, was het lastig om mijn voet goed af te wikkelen. Daardoor moest ik in het begin vooral de kracht in mijn enkelgewricht opbouwen.”
Oude ik
De beloning voor al dat harde werk, kwam in mei. Toen hij voor het eerst weer twintig minuten buiten mocht trainen. “Het was heerlijk om weer op het veld te staan!” Inmiddels de eerste wedstrijden achter de rug, geniet Frijters vooral van het feit dat hij weer kan voetballen. “Zelfs van de minder leuke dingen. Ik doe met alle liefde nog even een extra rondje.” Toch is het zo nu en dan mentaal, nog wel eens een uitdaging. “Het is heel lastig om te weten, dat je veel beter kan. Daar heb ik het soms wel moeilijk mee. Je moet geduld hebben, maar ik ben van mezelf nogal ongeduldig.” Voorlopig, maakt Frijters dan ook voornamelijk zijn minuten bij het tweede. “Ik heb al een aantal assists gegeven en een goal gemaakt!” En ook fysiek gezien, gaat dat goed. “Op wat stijfheid na, heb ik verder geen last.” Behalve soms bij het spelen van een duel. “Af en toe heb ik dan nog wat angst. Mijn teamgenoten zijn daar natuurlijk ook heel erg mee bezig. Dat heeft gewoon tijd nodig.” Tijd, die de inwoner van Klundert zichzelf probeert te geven. “Ik heb altijd vertrouwen gehad in mezelf en mijn lichaam, dat het goed zou komen.” Maar niet zonder de support van de mensen om hem heen. “Ik heb vooral veel steun gehad aan mijn vriendin én mijn werk. Het feit dat ik als personal trainer mensen kon helpen, gaf een goed gevoel.” Een gevoel dat Frijters straks zelf, ook weer hoopt te hebben op het veld. “Net voor of na de winterstop, wil ik weer de ‘oude ik’ zijn. Daarom is het voor mezelf, nu vooral belangrijk om nog fitter te worden.” Hoe onzeker en vervelend, dat ook is in de eindfase van zijn revalidatie. “Mijn lichaam zit na al die operaties vol met ijzer. Daardoor is het de vraag hoe het reageert. Dat merk ik al na een lange dag werken…”
Klik op V.V. Klundert voor de laatste artikelen over de club.
Klik op V.V. Klundert voor meer informatie over de club.