Een gebroken neus, een gebroken kaak, een open gehemelte en schade aan zijn oogkas en jukbeen. Koen van Helvert kan er zelf weinig meer van herinneren, maar kwam tijdens een oefenwedstrijd op donderdag 24 oktober 2024 met de schrik vrij. En nu, heel wat maanden later, staat de verdediger bij RKDVC ‘gewoon’ weer op het veld. “Als ik die klap op mijn slaap had gekregen, was het waarschijnlijk heel anders afgelopen.”
Een heftig verhaal, dat begon op een normale donderdagavond. Toen RKDVC een oefenwedstrijd speelde tegen Jong Brabant. “Zelf weet ik er weinig meer van. Alleen van horen zeggen”, begint de 21-jarige Van Helvert met vertellen. “Ik was in een duel met de spits, kreeg een duwtje en kreeg vervolgens vol de knie van onze keeper in mijn gezicht. Daarna lag ik meteen knock-out op het veld.” Compleet in een andere wereld, was de schade groot. “Ongeveer alles wat in je gezicht zit, had ik gebroken. Mijn neus op heel veel plekken, mijn kaak, mijn oogkas en mijn jukbeen. En ook mijn gehemelte lag open.”
Geen angst
Vervoerd naar het ziekenhuis in Den Bosch, wachtte hem daar een ingewikkelde operatie. “Ik kon niet beademd worden door mijn mond of neus, dus hebben ze een gat in mijn keel gemaakt.” Alleen, hadden ze zoiets nog nooit gedaan, vertelt Van Helvert. “Met een boek ernaast, als een soort proefkonijn, hebben ze het vervolgens geprobeerd.” Wonder boven wonder, gaat het nu goed met hem. “Ik voel alleen de bovenkant van mijn tandvlees niet meer, heb moeite met ademen door mijn neus én mijn neus staat nog een beetje schijf.” Maar, zo beseft de inwoner van Drunen ook. “Ik ben er nog ‘goed’ van afgekomen en heb heel veel geluk gehad. Als ik die klap op mijn slaap had gekregen, was het waarschijnlijk heel anders afgelopen.” Al was zijn revalidatie natuurlijk geen pretje, neemt Van Helvert ons mee in de eerste twee weken na de operatie. “Toen kon ik helemaal niks. Ik had schroeven in mijn kaak, dus mocht alleen vla en vloeibaar eten. Op een gegeven moment, hebben we zelfs boerenkool in de blender gedaan, haha!” Stukje bij stukje, ging het daarna steeds ietsje beter. “Na zes weken, mocht ik weer iets gaan doen.” In januari begonnen met de fysio, kon het Van Helvert niet snel genoeg gaan. “Met mijn lichaam was verder niks mis, alleen was het de vraag hoe het met mijn angst zou zitten.” Het antwoord op die vraag? Goed. “In februari stond ik weer aan de aftrap van de eerste wedstrijd na de winterstop. En heb ik meteen heel veel ballen gekopt!” Veel nadenken, doet de verdediger tijdens het voetballen dan ook niet. “Ik ga er nog steeds gewoon volle bak in.”
Mooie kanten
Bij de club, waar de student Fiscale Economie aan de universiteit in Tilburg, op zijn vijfde ooit begon. “Daarna heb ik tot en met de JO18 bij Brabant United en FC Den Bosch gespeeld.” Tot een doorbraak in het profvoetbal, kwam het uiteindelijk dus niet. Mede door blessureleed. “Vervolgens ben ik in Amerika, in Cleveland, gaan studeren en voetballen. Daar heb ik het heel erg naar mijn zin gehad. Misschien ga ik ooit nog terug.” Na een jaartje in de O23 van OJC Rosmalen, begon een terugkeer bij derdeklasser RKDVC twee seizoenen geleden toch wel weer te kriebelen. “En dat bevalt heel goed! Zeker met al mijn vrienden hier.” Ver weg van het profvoetbal. “Tuurlijk is het jammer dat ik geen prof ben geworden, alleen zie ik ook de mooie kanten van het amateurvoetbal. Je kunt eens naar een feestje of een biertje doen.” Hoe kijkt hij in het algemeen terug, op zijn periode bij FC Den Bosch? “Ik ben een paar keer voor een toernooi naar Finland geweest en heb tegen fantastische clubs, zoals Chelsea, Ajax en Feyenoord mogen spelen. Dat zijn mooie herinneringen.” Herinneringen, die hij ook nu hoopt te maken met RKDVC. “Ik durf best uit te spreken dat we vol voor het kampioenschap gaan! Met ons team, zijn we aan onze stand verplicht om te promoveren. Ik wil heel graag naar die tweede klasse.” Maar ook buiten het veld, heeft hij nog een aantal dingen op zijn wensenlijstje staan. “Ooit zou ik wel eens een Ironman willen doen. Maar dat is lastig in combinatie met voetbal en studie.” En dus kunnen ze bij RKDVC, nog wel even van hem genieten. “Ik zit goed op mijn plek hier. Of er moet een héél mooie aanbieding komen.” Tot die tijd, zet de seizoenkaarthouder van FC Den Bosch zich vol overgave in, voor ‘zijn club’. “Ik ben een fanatieke speler, die altijd honderd procent geeft en de coachende rol op zich probeert te nemen. Echt een leider.” Voornamelijk als rechtsback. “Maar ik vind het ook leuk om op het middenveld te spelen!”
Klik op RKDVC voor de gepersonaliseerde clubpagina.