AARDENBURG – Vijf punten voetbalde AVC Aardenburg in de vijfde klasse A van het zaterdagvoetbal bij elkaar. Een seizoen vol nederlagen met slechts één overwinning en twee gelijke spelen leverden de West-Zeeuws-Vlamingen een plek als hekkensluiter op. Toch ziet de jonge middenvelder Daan van Sprundel flinke vooruitgang. ‘We hebben echt wel stappen gezet en zijn nu weer een jaartje meer ervaren. Hopelijk kunnen we daar weer groeien dit seizoen.’
Voetballend, conditioneel en zeker ook in het samenspel als team. “Dat zijn zaken waarin we flink zijn verbeterd. Mede ook dankzij de trainer die ook dit seizoen voor de groep staat en ons altijd zo goed mogelijk probeert te motiveren. Hij gaf ook aan dat hij wil dat we ons puntentotaal minimaal verdubbelen. Dus als harde doelstelling gaan we voor tien punten en misschien worden het er wel meer, dat zou helemaal mooi zijn.”
Van Sprundel ziet het enerzijds positief in maar plaatst ook wel een duidelijke kanttekening. “Al we voldoende mensen hebben en dan vooral ook mensen die ook trainen dan gaat ons dat zeker lukken. Maar de laatste jaren is wel gebleken dat juist die trainingsopkomst nog te ver achterblijft en dat zie je dan in wedstrijden toch echt wel terug.”
Voor de 18-jarige middenvelder is het zijn tweede seizoen in het de hoofdmacht van Aardenburg nadat hij en enkele ploeggenoten werden doorgeschoven vanuit de JO17. “Dat was voor mij vooral fysiek een flinke stap. Voetballend viel het wel mee, maar qua tempo, duelkracht en snelheid was het aanpoten. Bijzonder was wel dat ik vorig seizoen niet te maken had met blessures, terwijl ik in de jeugd tussen mijn veertiende en zeventiende altijd wel blessures had met voetballen. Twee keer sleutelbeen gebroken, enkelbanden verrekt en ga zo maar door. Afgelopen seizoen voor het eerst niets dus dat was ook voor mij al persoonlijke winst.”
In de spits of op het middenveld kan Van Sprundel prima uit de voeten al heeft hij zelf wel een duidelijke voorkeur. “Ik speel liever op ‘tien’, want dan heb ik vaker balbezit en kan ik meer meedoen in het opbouwspel, dat vind ik prettiger voetballen. In de jeugd heb ik ook controlerend gespeeld, maar nu voel ik me fijner in een meer aanvallendere rol. Daar speelde ik het laatste jaar in de JO17 ook en dat liep toen we goed. Er kwam bij het eerste daar een plekje vrij en ik heb daarin mijn kans gepakt.”
Sinds zijn zevende loopt hij al over de Aardenburgse velden en hoopt dat nog heel wat jaren te blijven doen. “Ze hebben een aantal seizoenen in het reservevoetbal gespeeld maar gelukkig spelen we nu weer in de standaardklasse en konden we daarin onze eerste stappen maken in het seniorenvoetbal. We zijn vervroegd doorgeschoven wat soms misschien wel jammer is. Dat we die laatste stappen in de jeugd niet hebben meegemaakt. Maar nu hebben we ook al op veel manieren het nodige geleerd als voetballers.”
Het is nu volgens de Aardenburger zaak om verder te bouwen met elkaar, de groep bijeen te houden en toe te groeien naar een hoger en beter niveau. Individueel en als team. “Ik voetbal met een hoop vrienden in het team en hebben een gezellige groep. We zijn nog heel jong en moeten nog veel leren. Hopelijk kunnen we ooit nog eens stijgen qua niveau en ga ik dat hier nog eens meemaken. Maar zover is het nog lang niet hoor. Realistisch blijven en toewerken naar die tien punten, dat zou al heel mooi zijn.”
Klik op AVC Aardenburg voor de laatste artikelen over de club
Klik op AVC Aardenburg voor meer informatie over de club