Een harde werker, op en buiten het veld. Want met een vader in de akkerbouw, is het voor Rick Braspenning van Hoeven meer dan doelpuntjes prikken. De spits van de derdeklasser hoopt ooit het bedrijf over te nemen, maar geniet voorlopig nog even van zijn minuten in het blauw. “Als ‘ons pa’ eruit rolt, moet ik erin rollen.”

Maar zover is het voor de 21-jarige aanvaller gelukkig dus nog niet, want bij Hoeven heeft hij het uitstekend naar zijn zin. “Op mijn zesde ben ik begonnen, tussendoor heb ik drie seizoenen bij RBC Roosendaal gespeeld, de rest van de tijd zat ik hier.” Dat is niet voor niks. “De gezelligheid, sfeer en beleving, dat vind je hier allemaal. En je kent ondertussen ook iedereen.” Zijn overstap van de jeugd naar de senioren, verliep voor Braspenning voorspoedig, vertelt hij. “Die was eigenlijk niet zo groot, misschien ook omdat er nog meer spelers van de A’tjes toen die stap maakten.”

Bijgesteld
Dat was nodig ook. “Het elftal bestaat nu uit een paar jonge jongens, maar ook wat ouderen. Want als sommige spelers gaan stoppen, dan moeten wij er wel staan.” Met een plek in de middenmoot van de derde klasse, lukt dat voorlopig best aardig. “Daar mogen we denk ik niet over klagen. Onze doelstelling was eerst handhaving, die hebben we ondertussen wel bijgesteld.” Sterker nog: “We mochten stiekem hopen op de tweede periode, maar dat is helaas niet gelukt. Eigenlijk hebben we dat zelf een beetje verprutst.” Braspenning mikt nu op een plekje bij de eerste vijf, in een wisselvallige competitie. “De bovenste ploegen zijn voetballend sterk, maar de onderkant is vooral fysiek. Dat is voor ons nog weleens lastig, wij zijn toch wat kleiner en lichter. Onze kracht ligt meer in het voetballende gedeelte en achter de linies duiken.” Dat komt toevallig, of misschien wel niet, precies goed uit voor de inwoner van Hoeven. “Ik ben snel en heb behoorlijk wat diepgang, dus daar kan ik vaak wel van profiteren.” Met elf goals is de teller dit seizoen al aardig opgelopen, toch blijft hij kritisch. “Voor dit seizoen ging ik voor de dubbele cijfers, dus dat is gelukt. Het is netjes, maar kan altijd beter. Soms mis ik nog wat overzicht.”

Werk gaat voor
Maar als Braspenning niet bezig is met verdedigers zijn hielen laten zien of doelpunten maken, staat hij dus op het land. “Als ik niet voetbal, is het thuis hard werken.” In het akkerbouwbedrijf van zijn vader, met aardappelen, uien en suikerbieten. “Twee jaar geleden ben ik gestopt met school, dat was niet mijn ding. Ik ben meer van het werken en hier is het druk genoeg.” Van maandag tot en met zaterdag. “Voor mij voelt het niet als hard werken, maar voor een ander waarschijnlijk wel.” Desondanks vindt Braspenning ergens nog een beetje tijd om assistent te zijn van de B1. “Soms merk je dat wel met de voetbal, maar het komt eigenlijk zelden voor dat ik een training moet missen. Eén keertje tot nu toe en heel misschien af en toe bij de jeugd. Ik probeer er altijd te zijn, maar werk gaat voor.” Ooit overnemen is het doel, tot die tijd geniet de doelpuntenmaker nog van het spelletje. “Voorlopig blijf ik hier gewoon nog lekker voetballen, maar als ‘ons pa’ eruit rolt, moet ik erin. Dan heb ik op zondag weinig tijd meer over…”

Klik op Hoeven voor het laatste artikel van de club.