Hoewel het ooit de bedoeling was om als voetballer het eerste van v.v. Prinsenland te halen, bleek aanhoudend blessureleed voor Bjorn Schippers helaas een flinke spelbreker. Ondanks de tegenvaller heeft hij nu als assistent-scheidsrechter tóch een rol gevonden waarmee hij zijn steentje bij het eerste team kan bijdragen.
“Het is natuurlijk niet het sportieve pad dat ik voor mezelf in gedachten had toen ik ooit begon met voetballen. Altijd bij v.v. Dinteloord en sinds de fusie bij Prinsenland. Ik wilde altijd proberen om zo hoog mogelijk te reiken, maar een vervelende liesblessure gooide op mijn vijftiende roet in het eten. Jarenlang konden ze niks vinden en ben ik ook gestopt. Ze hebben alles onderzocht maar een echte oorzaak hebben ze nooit gevonden. Vanaf mijn achttiende ben ik weer begonnen en heb ik wel gewoon gevoetbald, dus dat gaf wel enige hoop. Toen ik echter aansloot bij de O23 en ging meetrainen was dat positieve gevoel bij mij compleet weg, net zoals mijn conditie, het ritme en de snelheid. Daarop heb ik de knoop doorgehakt dat voetballen op niveau er niet meer inzit.”
Fluiten bij de jeugd deed hij al geregeld, af en toen eens vlaggen ook. Maar niet structureel. In een lager team met vrienden puur voor het plezier speelt hij nu af en toe nog wel eens mee. “Dat is leuk, maar zodra ik ook maar iets voel in de lies dan stop ik direct. Ik heb de afgelopen jaren zoveel pijn gehad en dat heeft me dusdanig belemmerd, dat ik dat niet nog een keer wil meemaken. Dan maar op een andere manier betrokken zijn bij de club, zodat ik toch het plezier van voetbal en kameraadschap kan ervaren.”
En die andere manier vond hij als assistent-scheidsrechter bij de eerste selectie, waar op dit moment ook een vijftal jeugdvrienden van Schippers actief zijn. “Nadat ik weer wat hersteld was van mijn liesblessure ben ik anderhalf jaar geleden gaan vlaggen en dat bleek ik het ook echt heel leuk te vinden. Het is bovendien een manier om toch de wedstrijdspanning en het teamgebeuren toch kan ervaren.”
”Want ook de vlagger is onderdeel van het geheel en heeft zeker zijn bijdrage op zaterdag. Je krijgt ook vanaf de kant soms het nodige naar je hoofd geslingerd, al moet ik daar dan altijd wel om lachen. Ik probeer naar eer en geweten op een eerlijke manier mijn taak uit te voeren. Dat dit door met name de supporters van de tegenpartij niet altijd zo wordt ervaren, daar kan ik uiteindelijk weinig mee. Het zijn toch echt de spelers op het veld die het resultaat bepalen en echt niet de vlagger.”
Schippers denkt wel dat in de derde klasse Prinsenland dit seizoen een prima kandidaat kan zijn om zich te mengen in de titelstrijd. “We hebben een prima groep en met de terugkeer van Ariën Pietersma ook een ervaren keeper tussen de palen. De selectie is in de breedte ook toegenomen en dus zie ik ons de race om de titel langer volhouden. Het doel is ook om kampioen te worden, daar hebben we denk ik ook wel kwaliteit voldoende voor.”
”Er zijn zo’n twintigtal jongens die allemaal op dit niveau prima uit de voeten kunnen, dus de concurrentie is groot. Hopelijk kunnen ze de ambitie ook waarmaken en kan ik er langs de lijn ook een steentje aan bijdragen. Toen ik bijna twee jaar geleden met vlaggen begon had ik nooit gedacht om dit vast te gaan doen, maar het bevalt me prima. Af en toe speel ik nog tussendoor een potje mee bij de O23, maar ik wil het risico niet teveel meer lopen om weer geblesseerd te raken. Dan zou ik ook niet kunnen vlaggen en dat wil ik kosten wat kost voorkomen.”
Klik op vv Prinsenland voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Prinsenland voor meer informatie over de club.