Ook dit seizoen spraken wij weer met Jester Francisca. De scheidsrechter is inmiddels een veel en graag geziene gast van ons. Wij hadden het met hem over de FIFA-test, ambities en nog veel meer. De 30-jarige fluit inmiddels de eerste en tweede klasse op zondag, terwijl er op zaterdag al landelijk gepresteerd wordt. Met hier en daar een uitwijkend wedstrijdje hoger of lager komt Jester de weken wel door.

Ook dit jaar stond voor Francisca de FIFA-test weer op het programma. Dit jaar was het tijd om naar Zeist af te reizen voor de controle. Van korte sprintjes tot aan de piepjestest, er worden verschillende zaken getoetst. ‘’Iedereen die landelijk fluit, moet een test doen om een wedstrijd in een hoog pakket te kunnen fluiten en om eventueel te mogen promoveren. De trainer nam ons mee voor een warming-up, waarna wij de 40 meter sprint binnen 6,4 seconden moesten afleggen. Mijn fysieke fitheid is zeker een kenmerkende kwaliteit van mij, dus ik zat hier telkens goed onder. Als je hier twee keer de benodigde tijd niet haalt, mag je naar huis.’’ Een ander onderdeel is de 40×75 meter, wat met zijn kwaliteiten geen probleem mag opleveren. ‘’Je moet hier 40 keer binnen 17 seconden 75 meter hebben gelopen. Hier had ik vaak veel tijd over, tot wel drie secondes per keer.’’ Het feit dat Jester deze test met een goed resultaat heeft afgesloten betekent dat hij ook komend seizoen weer op een hoog niveau van de partij is.

Zo had hij afgelopen weekend de wedstrijd Quick O17-1 – Zeeburgia avv O17-1. Een van zijn andere kwaliteiten is het kennen van de spelregels en deze strikt toepassen. Zoals ieder mens kan ook de scheidsrechter van dienst wel eens een misstap maken. ‘’In deze wedstrijd maakte ik een spelregel technische fout. Ik kende een terechte strafschop toe aan Quick, maar daarna maakte ik een fout. De penalty ging erin, maar een medespeler van de strafschopnemer liep te vroeg in, hetgeen betekent dat de strafschop opnieuw moet worden genomen. Echter gaf ik een indirecte vrije trap aan Zeeburgia, welke heel snel werd genomen. Vanaf dat moment kon ik niet meer terugkomen op mijn beslissing, maar de trainer van Quick vond het nodig om continue commentaar te leveren. Ik kon niks meer goed doen in zijn ogen, terwijl de spelers gewoon doorgingen met het spelen van hun spel. Ik had dus langer de tijd moeten nemen om de situatie te beoordelen, maar juist mijn fanatisme en gretigheid werd mij hier ‘fataal’. Deze kwaliteiten kunnen dus zomaar valkuilen worden, die lijn daartussen is flinterdun. Ik had deze trainer wel geel kunnen geven, maar ik besloot om het te laten gaan, want uiteindelijk zet hij alleen zichzelf ermee voor schut. Uiteindelijk eindigt zo’n partij in een 3-3 gelijkspel en dan is het makkelijk om de scheidsrechter aan te wijzen voor het niet binnenslepen van de overwinning. In principe heb je tweemaal een tijdsbestek van 45 minuten, waarin je genoeg kansen kan creëren om er één meer te maken dan je tegenstander. Ze schoven het deze keer een beetje op mij af, maar dat is ook een leermoment voor mij. De wedstrijd bevatte veel weerstand, maar ik liet vanaf de eerste seconde mijn grenzen zien.’’ De arbiter gaf aan dat dit wellicht de moeilijkste wedstrijd was in zijn carrière.

Zo geeft hij aan dat het lijkt alsof ze bij de jeugd bij meer kijken naar hoe hij overkomt als scheidsrechter. ‘’Ze willen eigenlijk soort van mijn karakter veranderen, maar daar moet je van afblijven! Als iemand in het veld iets doet, kan je daar wat van vinden of zeggen, maar alleen mijn coach of rapporteur mag mij hierop aanspreken. Zij zijn degene die hun woorden kracht bijzetten met een goede onderbouwing en niet alleen maar loze kreten uitslaan.’’ Zo vroegen wij of een speler/trainer van Quick hem had kunnen overtuigen, via een spelregel technische onderbouwing, om zijn beslissing te herzien. ‘’Zolang het spel nog niet hervat is, kán ik dingen terugdraaien. Als zij mij hadden gewezen op deze spelregel, had ik het achteraf gezien graag teruggedraaid, maar de trainer had pas commentaar nádat het spel hervat was. Een pluspunt van mijn manier van fluiten is dat het spel heel snel wordt hervat. Hierdoor is er geen tijd om te treuren. De stand of het scorebord heeft voor mij geen betekenis. Ik zie iets gebeuren, daar hoort een bepaalde regel bij en zo beoordeel ik het.’’

Hier tegenover staan natuurlijk ook mooie wedstrijden. Zo had hij zondag 26 september 2021 de leiding over de wedstrijd RBC – RKVV Roosendaal. Dit is een derby, wat het natuurlijk wat extra lading meegeeft, maar dat geldt niet voor Jester. ‘’Ik heb totaal geen last van zenuwen of van druk. Ik ben 30 jaar, maar mensen denken vaak dat ik 21 ben. Ze komen vaak schreeuwend verhaal halen en proberen mij uit te testen. Dit wuif ik weg of ik kap ze af, maar daardoor denken mensen dat ik arrogant ben. Dit heeft echter geen impact op mij. Ik maak een beslissing en daar blijf ik bij. Er zaten bijvoorbeeld ook een kleine duizend man op de tribune, maar ik sluit mij hier helemaal van af. Ik ben nooit echt onder de indruk, dus ook nu niet. Er werd gevraagd of ik de wedstrijd tien minuten later kon laten aanvangen, omdat de mensen nog in de lange rijen stonden om binnen te komen. Hier kwam later nog een misverstand uit voort, waardoor er wat irritatie was ontstaan bij sommige. De wedstrijd zelf verliep gelukkig voorspoedig en ik hoorde achteraf dat zij de avond ervoor nog samen in de kroeg hadden gezeten. Alleen in de laatste minuten werd het nog wat grimmig, omdat een speler doorliep op de keeper nadat hij de bal had gevangen. Ik was gelukkig al op de plaats delict toen het gebeurde, wat ervoor zorgde dat ik goed het overzicht had en dat ik iedereen uit elkaar kon houden. Je hebt alleen altijd die spelers die erbij komen staan om er maar bij te staan. Dit er erg vervelend en totaal overbodig. Aan de andere kant is de sfeer van zo’n wedstrijd ook prachtig. In minuut 90+7 kon ik nog een aardig sprintje trekken van 80 meter. Roosendaal ging met man en macht naar voren om de 1-1 te forceren, maar dan maakt RBC in de counter 2-0. Pas na de wedstrijd besefte ik eigenlijk wat voor impact deze wedstrijd had op de omgeving. Ik kreeg complimenten voor hetgeen ik had gedaan, wat voldoening en respect laat opborrelen, maar ik zoek absoluut niet naar bevestiging.

Na een mooi gesprek vroegen wij Jester of hij nog belangrijke dingen kwijt wilde. Met een schuin oog richting die jeugd wedstrijden had hij hier het volgende op te zeggen. ‘’Blijf vooral jezelf en werk had voor je doelen. Zorg ervoor dat je fit blijft, want het voetbal verandert ook. Het gaat allemaal steeds sneller. Mijn doel is nog steeds om in de tweede divisie te fluiten. Elke wedstrijd ben ik bezig met finetunen om mijzelf te verbeteren.’’

Lees hier meer over Jester Francisca.