Van een volgepakt sportpark voor een bekerduel tegen Ajax, naar een degradatiekraker met het tweede team: Lisa Jansen kende een bijzonder seizoen. De speelsters van vv Bavel sloot het jaar met gemengde gevoelens af, na een seizoenstoetje met het tweede.

“Ieder potje is een wedstrijd op zich”, antwoordt de 28-jarige vleugelflitser Lisa Jansen op de constatering dat haar seizoen van uitersten aan elkaar hangt. De bekerwedstrijd tegen Ajax van halverwege het voetbaljaar was het absolute hoogtepunt, zelfs een van de mooiste momenten uit haar carrière. “Once in a lifetime. Wij wisten al snel dat Ajax een stip aan de horizon was, gezien onze route in het bekertoernooi. Nadat we ons kwalificeerden voor die wedstrijd, zijn we er iedere dag mee bezig geweest. Steeds was er wel iemand die begon over zaken als wat we konden regelen voor de supporters, onze speelwijze en wie er bij Ajax mee zouden doen.”

KIPPENVEL
De dag zelf werd door Jansen beleefd als een droom, ondanks het resultaat. “Het begon al bij aankomst, hoe het aangekleed was. Het was ook drukker dan ik me voor had kunnen stellen (zo’n duizend toeschouwers waren naar sportpark De Roosberg gekomen, red.), ik liep echt met kippenvel rond. Sjaaltjes, boekjes, spandoeken: aan alles was gedacht. En dan die opstelling van Ajax, ze speelden niet bepaald met een B-ploeg.” Dat Bavel zou verliezen, stond vooraf al vast. De ploeg was echter geenszins van plan zich in te graven. “We hebben 20 minuten leuk meegedaan en daarna werd het een Ajax-show. We hebben dat ondergaan, zijn met drie achterin blijven spelen. We verloren met 0-13, maar dat we de bus niet hebben geparkeerd, siert ons wel denk ik.” De Bavelse dames brachten in juni nog een bezoekje aan een wedstrijd van het Nederlands team op het WK vrouwen. “Als je dan jouw directe tegenstander, Kika van Es, in de basis ziet staan, is het niet zo shocking dat ze me aan alle kanten passeerde.”

TE LAAG
Het bekerseizoen was dus absoluut geslaagd voor Bavel, aan het competitiejaar houdt Jansen gemengde gevoelens over. “We wisten inmiddels dat we hoofdklassewaardig waren en hadden onze ambities dan ook bijgesteld. We wilden in eerste instantie voor de top 3 gaan, later ook voor een periodetitel. Het lag dichtbij elkaar, maar onze zevende plek op de eindrangschikking is te laag gezien ons spel. We hebben het laten liggen tegen de ploegen die op papier minder zijn.” Dat ze zelf tien weken aan de kant stond met een enkelblessure, frustreerde de fanatieke aanvalster enorm. “Ik ben in die periode iedere wedstrijd gekomen om te filmen en heb tijdens elke training wel iets geprobeerd te doen. Dat frustreerde vaak, na een paar rondjes lopen kon ik niet meer verder.”

Ze mocht gezien haar beperkte aantal wedstrijden in het eerste nog meedoen aan de nacompetitie met Bavel 2, die ploeg knokte afgelopen seizoen voor lijfsbehoud in de eerste klasse. Jansen deed ook in die duels haar stinkende best, het maakt voor haar inzet niet uit tegen wie of op welk niveau ze speelt.

Jansen weet dat komend seizoen lastiger zal worden voor het eerste. “Als we echt iets hadden gewild, moest het afgelopen jaar gebeuren. Onze gehele defensie vertrekt en dus moeten we weer gaan bouwen. We krijgen er gelukkig ook wat goede speelsters bij, dus we gaan niet in de problemen komen. Hopelijk kunnen we binnen drie jaar onze ambitie bewerkstelligen: promoveren naar de topklasse.”