Een lange voetbalcarrière was hem niet gegund, maar een leven zonder FC Perkouw is voor Bas Belder geen leven. Bij zijn al uitgebreide taken behoort sinds kort een nieuwe, die van bestuurslid. “Ik hou van deze club”, legt hij een openlijke liefdesverklaring af.

In de tijdens de coronaperiode fraai opgeknapte kantine van FC Perkouw doet Belder op een rustige zaterdag zijn verhaal. “We hebben vandaag vooral uitwedstrijden”, legt hij uit. “Het eerste en tweede spelen uit.”

Het betekent dat Belder het deze zaterdag rustig aan kan doen. Normaal is hij al vroeg in touw. “Ik ben scheidsrechterscoördinator, ik fluit zelf natuurlijk ook. Soms twee wedstrijden, als het moet drie. Jeugd, senioren, het maakt niet uit.”

Die veelzijdigheid hoort volgens hem bij de kleinschaligheid van FC Perkouw. “We zijn een kleine club met maar tien elftallen. Dat betekent dat je ook uit een beperkte poel van vrijwilligers kan putten. Veel mensen steken hun handen uit de mouwen. Ik ben één van de vele vrijwilligers die zich belangeloos inzet.”

Sinds enige tijd maakt hij deel uit van het bestuur van de Berkenwoudense dorpsclub. Dat hij pas 22 jaar is, speelde volgens hem geen rol, wel dat hij een Perkouw-hart heeft. “Die saamhorigheid, dat samen rooien met elkaar, zit er diep in. Ik kan me geen leven voorstellen zonder Perkouw. Ik loop hier van jongs af aan rond. Dit clubgebouw is mijn tweede thuis.”

Het liefste had hij dat ook nog gedaan als actief voetballer, maar zijn knieën zijn volgens hem niet gemaakt om te voetballen. “Ik heb altijd problemen gehad. In de jeugd zeiden ze dat het kwam door groeipijnen, maar ik bleef klachten houden. Ik hou het er maar op dat mijn lichaam niet gemaakt is voor voetbal.”

Dat vindt hij jammer, maar het is geen reden om FC Perkouw vaarwel zeggen. “Ik ben altijd al geweest met training geven. Ik haal mijn plezier nu uit andere dingen. Deze club met elkaar overeind houden vind ik een zeer nobel doel.”

Dat is niet altijd makkelijk, zeker als er een twee jaar durende coronapandemie om de hoek komt kijken. “We hebben ons er goed doorheen geslagen”, meent Belder. “We hebben zelfs kans gezien om de kantine een nieuwe look te geven. Als bestuur hebben we nog veel meer plannen. LED-verlichting bijvoorbeeld en op termijn renovatie van de kleedkamers. Maar eerst moet er wel gespaard worden. We doen geen onverantwoorde uitgaven”, zegt het algemeen bestuurslid.

In die coronatijd had Belder alle tijd om zijn tweede hobby volop te beoefenen. Als wielrenner ontdekt hij graag de wilde wijde wereld. “Ik heb de afgelopen jaren echt het langeafstandsfietsen ontdekt. Ik fiets soms wel tot vijfhonderd kilometer. Vaak in mijn eentje.” Zo maakte hij nog niet zo lang geleden een fietstocht naar de Noordkaap in Noorwegen, bij elkaar zo’n drieduizend kilometer,. “Ik heb genoten. Ik ben wel terug met het vliegtuig gegaan. Na drie weken wachtte mijn studie economie.”

Klik op FC Perkouw voor het laatste artikel van de club.