Nadat hij de afgelopen jaren vooral als trainer van seniorenteams langs de lijn stond, is Huib Apituley sinds dit seizoen bij Almkerk/Altena weer actief als jeugdtrainer. Van de JO19 om precies te zijn. En dat was in het begin best wel even wennen. “Jeugdvoetbal is toch altijd weer schakelen.”
Toch was het volgens de 69-jarige Apituley een bewuste keuze, afgelopen zomer. “Na twintig jaar bij de senioren, wil ik toch een klein beetje gaan afbouwen.” Al wil dat zeker niet zeggen, dat hij daardoor nu minder fanatiek is, voegt de inwoner van Woudrichem daar meteen aan toe. “Ik wil de jeugd graag proberen op te leiden. Daar ben ik een groot voorstander van. Maar helaas zie je op dat vlak nog een hoop dingen fout gaan.”
Leuke tijd
Dat de oud-trainer van onder meer Rijswijkse Boys, Noordeloos, Asperen en De Zwerver uiteindelijk opnieuw bij Almkerk terecht zou komen, was voor hemzelf eigenlijk geen verrassing. “Ik heb hier een jaar of zes geleden ook de JO19 gedaan, toen heb ik een heel leuke tijd gehad. Dat was een goede lichting.” Toch zaten er meer verenigingen op het vinkentouw, vertelt Apituley. “Ik kon kiezen uit vijf of zes verschillende clubs. Maar op het moment dat ik door Almkerk werd teruggevraagd, hebben we een paar goede gesprekken gehad.” En was de keuze voor hem simpel. “Dan kies je voor een mooie vereniging, waar je goede herinneringen aan hebt.” Al kan het natuurlijk altijd beter, blijft de trainer kritisch. “We moeten hier nog een stukje professioneler met de jeugd omgaan. Nu hebben de spelers bijvoorbeeld geen kleding van de club. Een shirtje of een trainingspak voor naar uitwedstrijden of tijdens de training. Ook dat is een stukje uitstraling.” Gelukkig heeft Apituley daar op het veld, geen last van. “Het is een leuk voetballende ploeg, waar we echt wel iets van kunnen maken.” Zeker als het straks ook daadwerkelijk een hecht collectief is, legt hij uit. “Het is nu nog geen eenheid, dus er moet echt nog een team van gemaakt worden.” Aan de randvoorwaarden, zal het in ieder geval niet liggen. “De lijntjes zijn heel kort en alles is snel geregeld. Daarnaast zijn de faciliteiten, zoals het veld en de materialen, goed in orde.” En gelukkig maar. “Daar houd ik van! Dat je kunt werken in een goede omgeving.”
Voetbaldier
Want alleen dan, kun je optimaal presteren, weet ook Apituley als geen ander. “Het doel is om die jongens beter met elkaar te laten voetballen. Vooral door dingen in te slijpen. Kantelen, kort op elkaar spelen en drukzetten op het juiste moment, met de juiste spelers.” Maar ook door goed positiespel te spelen. “Ik ben wel een trainer die graag wil opbouwen.” En hard wil trainen. “Als er getraind moet worden, moet er getraind worden. Ik houd van discipline en zeg waar het op staat. Al moet een lolletje af en toe natuurlijk ook kunnen. Er moet ook samen gelachen worden.” Want ook na 45 jaar als trainer, geniet Apituley nog steeds van het spelletje. “Gewoon het op het veld staan. Training geven en dingen overbrengen, blijft het leukste wat er is. Wat dat betreft ben ik echt een voetbaldier.” En een mensenmens. “Ik vind het leuk om met mensen om te gaan.” Voorlopig, blijft hij dat dan ook nog wel even doen. Als het aan hem ligt, dan tenminste. “De komende jaren wil ik lekker jeugdteams of tweede elftallen blijven trainen. Of misschien ergens jeugdcoördinator worden, want dat gaat lang niet altijd overal goed.” Zolang hij maar met voetbal bezig kan. De sport waar hij zelf als voetballer, op jonge leeftijd noodgedwongen mee moest stoppen. “Ik ben opgegroeid in Woudrichem, dus heb daar altijd gevoetbald. Op mijn zeventiende maakte ik mijn debuut in het eerste, maar toen ik 26 was, brak ik mijn been op twee plaatsen. Dat heeft vervolgens een jaar geduurd, alleen is nooit meer goed gekomen.” Gelukkig heeft hij daar nu, als trainer, niet al te veel last meer van. “Al voelt dat ene been, altijd anders dan die andere. Zeker in de winter, is ‘ie behoorlijk stijf!”
Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van Almkerk.