Als jeugdcoördinator van de JO7, heeft Anita Meeuwsen het er bij DSE zo nu en dan maar druk mee. En gelukkig, want met de nodige instroom van nieuwe spelers, kan ze geregeld aan de bak. “We zijn gestart met zes, nu zijn het er meer dan twintig!”
En dus werd er onlangs een tweede JO7-team opgericht. “Dan zorg ik dat alles er is. Alles wat nodig is, om te kunnen voetballen. Van ballen tot aan kleding. En van trainers tot leiders.” Want dat is eigenlijk min of meer haar rol, als jeugdcoördinator. “Ik probeer nieuwe leden een warm welkom te geven en wegwijs te maken. Ook doe ik de communicatie vanuit DSE zelf, door alle info te delen met de ouders.”
Reserve
Een functie die ze nu voor het tweede jaar op rij vervult. En dat is minder logisch, dan het klinkt, lacht de 50-jarige Meeuwsen. “Ik heb geen kinderen die bij DSE voetballen en mijn vriend Marco (van den Abbeelen) ook niet. Hij zat er al wel, dus ging ik met hem mee.” Dat werd een succes. “Het is echt een gezellige club, eigenlijk één grote vriendengroep. Toen werd ik gevraagd, of dit iets voor mij was. Dat wilde ik wel proberen.” Hoe het bevalt? “Heel goed! Het is lekker relaxed.” En daarnaast ook nog eens hartstikke vermakelijk. “Om die kleintjes te zien groeien. Marco is coördinator van de JO8 en JO9, dus je ziet ze gewoon groter en sterker worden. Even lekker alles loslaten en heel wat anders doen dan werk, dat vind ik zo leuk.” Meeuwsen, wonend in Etten-Leur, kan dan ook eigenlijk niet zonder. “Tijdens de training op woensdag ben ik er altijd en op zaterdag wil ik er toch ook vaak nog ‘even’ bij zijn. Sowieso thuis en soms ook uit.” Gesteund door haar vriend. “We zijn eigenlijk elkaars reserve. Als de één een keer niet kan, neemt de ander het over. Dat is natuurlijk wel lekker.” Helemaal als het een keer heel druk is. “Op sommige momenten is het rustig, maar dat was het afgelopen maand niet. Dan ben je zo een paar uurtjes bezig.”
Lol maken
Dat terwijl Meeuwsen zelf, allesbehalve een voetbaldier was. “Ik heb op mijn twaalfde geloof ik, ooit anderhalf jaar gevoetbald. Ik was meer van het tennis.” Toch bevalt het leven bij DSE, haar nu dus meer dan prima. Want, zo ervaart ze. “Hier wordt het heel erg gewaardeerd wat je doet. Je kunt ook echt jezelf zijn.” En plezier maken. “Dat staat bovenaan bij DSE. Tuurlijk speel je om te winnen, maar het is niet zo prestatiegericht. Zeker bij die kleintjes niet. Daar is het gewoon lekker lol maken en tegen een balletje trappen.” Mede dankzij Meeuwsen dus. “Ik vind het leuk om daar een bijdrage aan te leveren. Vooral door ouders er zoveel mogelijk bij te betrekken, dat die drempel lekker laag is. Gewoon door veel te praten.” En een zogeheten ‘kick-off’ te organiseren. “Dat idee miste ik, dus dan stel ik het voor. Dit seizoen hebben we dat voor het eerst gedaan. Alle ouders een avondje bij elkaar en aan de hand van een PowerPoint uitgelegd wat DSE betekent en wat we van elkaar mogen verwachten. Als je kind net op voetbal gaat, weet je dat als vader of moeder misschien nog helemaal niet.” Dat idee werd goed ontvangen, merkte ze. “Dus doen we het straks in september weer.” Met haar er zeker bij. “Volgend seizoen ga ik ook de MO11 en MO13 doen, dus ik wil dit graag doorzetten!”
Klik op DSE voor meer artikelen over de club.
Klik op DSE voor meer informatie over de club.
