Als bijrijdster tuft de 23-jarige Alyssa Dijkstra drie keer per week heen en weer tussen woonplaats Middelburg en Ridderkerk, waar ze uitkomt op het een na hoogste niveau van Nederland. Dijkstra verdedigt de kleuren van Topklasser RVVH, maar traint ook mee bij FC Dauwendaele.
120 kilometer heen, 120 kilometer terug. En dat 3 dagen in de week. ,,Om 17.30 uur rijden we weg, en rond 23.15 uur komen we weer thuis. Gelukkig is m’n vader er altijd bij”, vertelt de half Molukse. En vader, dat is Michael Dijkstra. Vroeger zelf uitkomend voor Middelburg en spelend op hoog zaalvoetbalniveau. Qua voetbalgenen mag de voetbalster zeker niet klagen, want ook met een gevestigde amateurtrainer als oom (Paul Telussa) en een oud-prof als neef (Björn Langeveld) is ze goed bedeeld. Daarnaast voetbalt broer Jeremy in het eerste elftal van Jong Ambon. ,,M’n ouders zijn echt mijn steun en toeverlaat.”
De familie Dijkstra-Telussa, een grote voetbalclan dus. Toch was Dijkstra vroeger als jong meisje heel stellig. ,,Ik ga nooit op voetbal, riep ik altijd heel hard. Nou ja, het bloed kroop toch waar het niet gaan kon en even later voetbalde ik bij Oostkapelle. Vier jaar geleden koos ik voor RVVH.”
In Zuid-Holland transformeerde de kleine Dijkstra de afgelopen seizoen van rechtsbuiten naar rechtsback. Ook haar positie in de hiërarchie veranderde, want sinds dit seizoen is de Zeeuwse zelfs aanvoerster. ,,Ik ben heel tevreden met m’n rol en heb ook echt een klik met de trainer. Dan zeg je ook niet zo makkelijk af voor een training.” Iets wat sommige teamgenoten in haar ogen wel iets te snel doen. ,,Dat vind ik wel teleurstellend ja, maar ik kan niet in ieders leven kijken. Zelf sta ik daar heel anders in. Er zijn teamgenoten die ook niet snappen dat ik bijvoorbeeld zo kan balen van een mindere training. Maar ik zit dan nog de hele terugweg te balen.”
De pubers van de JO17 van Dauwendaele keken Alyssa Dijkstra zo’n twee jaar geleden eens goed aan. Want wat moest die vrouw nou in hemelsnaam wekelijks bij hen op de training komen doen. Het team van trainer Finus Kuijs moest in het begin maar wennen aan de aanwezigheid van de speelster van RVVH. ,,Maar ik werd vrij snel geaccepteerd hoor. Al zijn ze wel wat terughoudender tegen me, zowel in als buiten het veld. Het zal een beetje de leeftijd zijn”, denkt Dijkstra, die in het dagelijks leven werkzaam is bij SportZeeland als consultent Sport & Bewegen. Onder andere begeleidt ze jong en oud, en mensen met een beperking, bij diverse beweegprogramma’s.
Dijkstra drukte de jongens van Dauwendaele direct op het hart om haar in de duels niet te ontzien. ,,Automatisch gebeurt dat toch wat. Maar ooit werd er een keer een overtreding op me gemaakt. ‘Want niemand pakt haar aan’, riep iemand toen.” Dijkstra kan er wel om lachen. ,,Had ik als jeugdspeelster ook maar tussen de jongens kunnen voetballen. Dit is goed voor m’n ontwikkeling.”