Een hectisch seizoen. Zo kun je dit jaar van vierdeklasser DSE zonder overdrijven wel beschrijven. Want na een trainerswissel, de nodige blessures en tegenvallende resultaten, zorgt een plek in de middenmoot allesbehalve tot lachende gezichten. Ook niet bij Cas Nooren. “Met de voetballers die we hebben, is dat wel een beetje teleurstellend.”

Maar, is de 26-jarige middenvelder ook meteen eerlijk. “Als je kijkt naar hoe we spelen, is het niet onterecht.” En dus zit het behalen van de doelstelling, er eigenlijk al niet meer in. “We wilden terug naar die derde klasse. Kampioen worden of via de nacompetitie. Dat doel hebben we in ieder geval niet behaald…” Met de trainerswissel in het achterhoofd, Bas Liebregts werd nog voor de winterstop vervangen door Marcel Buijnsters, misschien ook niet zo gek. “Daardoor is het al met al een behoorlijk hectisch seizoen.”

Door het vuur

En moesten sommige jongens even zoeken, vertelt Nooren. “Eerst speelden we 532, daarna gingen we weer terug naar 433. Dan moeten bepaalde spelers toch weer worden ingepast. Eigenlijk pas na de winterstop ging het lopen.” DSE heeft het volgens hem dan ook inmiddels weer aardig op de rit. “We willen weer voor elkaar werken, dat is positief.” Mede door het instappen van Buijnsters, denkt Nooren. “Dat is een echte DSE-man, daar gaan jongens voor door het vuur.” En dat was nodig ook, herinnert hij zich. “Je zit niet echt in de flow van wedstrijden winnen, als je vaak verliest. Meestal ook met 1-0, trokken we net niet aan het langste eind.” Hoe anders hadden ze dat in Etten-Leur verwacht, na de degradatie van vorig seizoen. “Aan het einde van de competitie zeiden we nog tegen elkaar: ‘Volgend jaar moet een mooi seizoen worden’. Dat is het uiteindelijk niet geworden.” Hoe dat komt? “Door foutjes en het gebrek aan slimmigheidjes. Soms moet je juist even die bal in de ploeg houden.” Inherent aan een jonge ploeg, weet hij. “Ik ben één van de oudsten…” En dus is het iets waar ze bij DSE veel mee bezig zijn. “Daar praten we wel over met z’n allen. De bal in de ploeg houden of een wedstrijd over de streep trekken. Dat moet je ook leren. Gelukkig gaat dat al beter.” De lat ligt de komende tijd dan ook hoog. “Hopelijk kunnen we de laatste periode pakken!” Anders, gaat de focus alvast op volgend seizoen. “Dan moeten we erin blijven en volgend jaar weer voor die derde klasse gaan.”

Eilandjes

Maakt hij zich überhaupt zorgen om die nacompetitie voor degradatie? “Eigenlijk niet. Maar dan moeten we vooral als groep bij elkaar blijven. Als team voetballen, compact en samen drukzetten. Geen eilandjes. Wanneer we het met elkaar doen, kunnen we van iedereen winnen. En anders verlies je van iedereen.” Iets wat eigenlijk niet mag gebeuren, vindt Nooren. “Voor de vierde klasse, hebben we écht goede voetballers. Nu moeten we als team stappen maken, dat is ons manco.” Met hem als ‘nummer tien’. “Iemand met diepgang, die graag achter de verdediging van de tegenstander wil kruipen.” Tegenwoordig dus bij DSE. “Ik ben begonnen bij Internos, daarna heb ik in de jeugd van NAC gespeeld en later ging ik naar Unitas’30. Dit is mijn zesde seizoen hier.” Hoe dat komt? “Via school kende ik wat jongens van DSE en bij Unitas miste ik op een gegeven moment een beetje de gezelligheid. Hier gaat dat meer met presteren samen.” Een gemoedelijk clubje, zo meent Nooren. “Echt een dorpsclub! Iedereen kent elkaar en het is gezellig onderling. Vaak gaat er op zondag ook een bus met jeugd mee. Sowieso hebben we een aardige supportersgroep, dat is het leuke.” De inwoner van Etten-Leur, ziet het dan ook al helemaal voor zich. “Mijn ambitie is om het hoogst haalbare met DSE te bereiken. Ik heb het naar mijn zin, dus als ik fit blijf, speel ik hier nog lang. Eerst naar die derde klasse en dan wie weet…”

Klik op DSE voor meer artikelen over de club.
Klik op DSE voor meer informatie over de club.