Hoofd jeugdopleiding, trainer van de Onder 14 en keeper bij het eerste elftal. Aljan Dekker heeft een aardige lijst met taken bij vv Woudrichem. Zelf onder de lat staan vindt hij op dit moment nog het mooiste van die drie rollen die hij heeft bij de plaatselijke voetbalvereniging, de andere twee rollen zijn de aanloop naar hoe zijn toekomst eruit ziet als hij zijn keepershandschoenen aan de spreekwoordelijke wilgen hangt.
De dertigjarige doelman is nu sinds twee jaar hoofd jeugdopleiding bij Woudrichem, terwijl hij dus keeper van het eerste elftal is. “Nu vind ik keepen nog wel het mooiste. Het feit dat je drie keer in de week lekker bezig mag zijn met een groep. Dat is wel hetgeen waarvoor je het doet. Op termijn, als dat er echt niet meer in zit, wil ik me vol gaan richten op deze rol en het trainer zijn.”
Voor bekenden van Dekker komt dat niet als verrassing. Al vanaf zijn vijftiende traint hij teams. Eerst bij SteDoCo, later bij VVAC waar hij ook een soorgelijke rol in de jeugdafdeling had. “Die club was iets groter, dus deden we het daar met zijn tweeën.” De goalie heeft altijd naar de toekomst gekeken, hij is inmiddels al in het bezit van Trainer/Coach UEFA C én B. “De ambitie als trainer is er zeker. Nu traint hij de jeugd. “Uiteindelijk is het mijn ambitie om trainer van een eerste elftal te worden. Maar voorlopig bevalt dit gewoon heel goed. Ik hoop zelf nog een paar jaar te voetballen. En dan is het niveau dat we hier hebben prima.”
Ambitie
Dekker wil als hij eenmaal gestopt is stappen maken, nu wil hij dat vooral doen met Woudrichem. Op twee manieren. Eén daarvan is de jeugdafdeling. “Mijn doel is vooral om er meer structuur in te krijgen. We leven van heel veel vrijwilligers, die zetten allemaal hun beste beentje voor. Maar soms weten ze niet hoe. En soms hebben ze het druk met werk en dan komen ze hier en denken: wat gaan we vanavond doen? Dat willen we veranderen door trainingsstof aan te bieden en een duidelijke manier van spelen te introduceren. Dat doen we niet bij de jongste jeugd, die moeten lekker hun ding doen. Maar vanaf zes tegen zes en zeker vanaf acht tegen acht moet er een duidelijke lijn in komen. Ik ondersteun de trainer daarin.”
Zijn achtergrond als gymleraar helpt. En dat iedereen er een soort van aan toe was hielp ook mee met het zetten van de eerste stappen. “Ik ben niet iemand die van een afstandje toekijkt en dan het veld instormt om te roepen dat ik het zus of zo zou doen. Maar ik kan wel na een training naar een trainer toestappen om te zeggen dat het ook op een bepaalde manier had gekund.” Alles met als doel het niveau te laten groeien.
Het ambitieuze zit in hem, ook als keeper. Een nieuw avontuur ziet hij niet meer zitten, maar met Woudrichem wil hij nog wel iets moois neerzetten. “We hebben twee jaar voor een periode kunnen spelen. Die hebben we vorig jaar ook gehaald, maar de nacompetitie hebben we helaas niet kunnen spelen. Voor mij is dat wel weer de doelstelling om in ieder geval een periode te pakken. Onze kracht is vooral de teamspirit. Als het niet loopt, knokken voor elkaar, tegelijkertijd moet je ook een beetje geluk hebben. Maar als wij een fitte selectie hebben, kunnen we top vijf/top zes spelen. Als je dan een beetje mazzel hebt met hoe de wedstrijden lopen, kan het.”
Passie
Dekker voetbalt in zijn hart liever dan dat hij keept. “Maar als keeper kan ik meer”, zegt hij vol zelfkennis. Daarnaast spreekt er passie uit zijn stem als het over voetbal gaat. En dan maakt het niet uit of het over de jeugd, het eerste elftal of het moment dat hij tussen het eerste en tweede elftal pendelde als spits en nummer tien. “Ik ben begonnen toen ik vijf was en heb er altijd zoveel passie en plezier ingestopt. Ik was altijd op het veld te vinden en dat is nooit gestopt. Voetbal is wel mijn leven.”
Klik hier voor meer informatie over VV Woudrichem
Klik hier voor meer artikelen over VV Woudrichem
