HALSTEREN – Het seizoen van v.v. Vrederust was vorig seizoen ijzersterk. Helaas bleef de beloning in de vorm van een promotie uit omdat de zaterdagvierdeklasser strandde in de nacompetitie. Dit jaar strijdt de ploeg van middenvelder Alex Horward (22) opnieuw volop mee.
“Toen we vorig jaar de nacompetitie niet wisten te overleven, hebben we de doelstelling voor dit seizoen wel bijgesteld. We wilden eindigen in de top-drie en een periodetitel pakken. Dat is gelukt, al hebben we na het behalen van het nacompetitieticket niet meer echt ons normale niveau gehaald. We zijn een bétje ‘ingekakt’ soms en dat heeft onnodige punten gekost helaas.”
Horward doorliep de gehele jeugdopleiding van RKSV Halsteren en streek vorig seizoen neer bij de ploeg van trainer Eric van de Watering. Hij speelt doorgaans als linkshalf of linksbuiten van de veelscorende groenhemden. “Het bevalt me hier uitstekend. Vrederust is een heel gezellige club waar iedereen elkaar kent. We zijn hier vorig seizoen met een paar spelers naartoe gekomen met de gedachte, we zien wel hoe het uitpakt. En dat is tot nu toe bijzonder goed. Sportief loopt het behoorlijk en dat zorgt ook voor een goede sfeer natuurlijk.”
Hopen op een promotie dus en proberen om ook zijn eigen prestaties verder te verbeteren. Het zijn korte- en langere termijndoelen die de snelle buitenspeler overduidelijke wél heeft. “Mijn voorzet was aan het begin niet wat hij moest zijn, hier is gelukkig wel verbetering in gekomen. Ook ben ik er vaak rond de zeventigste minuut eruit gegaan vanwege last van mijn spieren, maar ik wil natuurlijk wel negentig minuten spelen. Daarin moet ik dus sterker worden.”
Een echte hogere sportieve ambitie heeft hij dan ook niet. “Ik heb niet echt een ambitie om op een heel hoog niveau te voetballen, dit komt mede doordat ik het druk heb met mijn studie aan de HALO (Haagse Academie voor Lichamelijke Opvoeding). Dit jaar promoveren met Vrederust is waarvoor ik hierheen gekomen ben. En dan daarna goed meedraaien in de derde klasse. Al moeten we dat niveau dan nu wél zien te bereiken uiteraard…“
