Het huwelijk tussen Kevin Stolk en VV Rhoon mag gerust als innig worden beschouwd. Al zestien jaar is er sprake van grote liefde voor elkaar. De aanvoerder, 33 inmiddels en het geknuffel nog niet zat, voelt zichzelf nog niet in de herfst van zijn carrière. “Maar als er een jong talent staat te trappelen doe ik meteen een stap opzij.”

Stolk, die werkt in de sport- en spelletjeszaak van zijn familie (‘we doen in actieve games’), speelt al zolang in Rhoon 1 dat hij van de meeste seizoenen weinig meer kan herinneren. Dat is niet vreemd, want volgend seizoen tikt hij de vierhonderd wedstrijden aan. “Ik zit nu aan de 385”, zegt hij. “Dat weet ik, omdat Mart van Ginkel dat een tijdje geleden heeft uitgezocht via de KNVB. Een jaar of vier geleden ben ik gehuldigd voor mijn driehonderdste wedstrijd. Ik ga er niet mee naar bed, maar ik ben er best trots op dat ik zo veel wedstrijden voor Rhoon heb gespeeld. Het is geen doel ofzo om de vijfhonderd te halen. Dat zou betekenen dat ik nog zeker vijf jaar door moet. Dat lijkt me best veel. Ik weet niet of mijn lichaam dat aankan.”

Dat ‘lichaam’ houdt het vooralsnog goed vol. En dat voor een speler die al op jonge leeftijd veel last had van zijn enkels. “Ik heb zwakke enkels en daarom moeten ze voor elke wedstrijd ingetaped worden. Dat doe ik al jaren.”

Op die manier speelde Stolk al veel wedstrijden voor Rhoon. Als nomade zwierf hij het elftal door. “Ik ben begonnen als rechtsbuiten, maar daarna in de verdediging terechtgekomen. Inmiddels sta ik al een jaar of zeven, acht op zes. Verdedigende middenvelder dus. Dat is een plaats die op mijn lijf geschreven is. Ik hou van lopen, maak graag meters.”

Hij speelde met Rhoon vrijwel altijd in de derde klasse. “Toen ik bij de selectie kwam was de ploeg net gepromoveerd vanuit de vierde klasse. Met mij dus is eigenlijk de zilvervloot komen binnenvaren, haha. We hebben sindsdien bijna altijd in de derde klasse vertoefd. We zijn twee keer naar de tweede klasse gepromoveerd, waar we jammer genoeg ook binnen een jaar weer uit degradeerden.”

In het huidige seizoen speelt hij met Rhoon vooralsnog een bescheiden rol. “We staan nu zevende en dat is precies de plaats die we onszelf voor het seizoen hadden toegedicht: tussen vijf en acht. Ik denk dat die ambitie past bij de spelersgroep. We hebben een groep die relatief gezien op leeftijd is. Van de basis zijn er vier, vijf dertig en dertig-plus. Dat is wel een extra factor om rekening mee te houden. Je kan ons niet het hele seizoen over de kling jagen zoals je misschien met een jonge spelersgroep wel zou doen. We hebben allemaal wat last van kleine pijntjes. De trainer begrijpt dat ook. Zo heb ik vanavond vrij gekregen van de training.”

Stolk vindt het een goede ontwikkeling dat er dit seizoen jonge spelers zijn doorgestroomd en dat er ook jonge spelers van buitenaf zijn bijgekomen. “We hebben een paar seizoenen geleden al bij het bestuur aangegeven dat er verjongd zou moeten worden. Wij hebben niet het eeuwige leven en willen al helemaal niet dat Rhoon na ons stoppen in een zwart gat valt.”

Daarom ook heeft hij er geen moeite mee als hij wordt ingewisseld voor een jong talent. Tekenen die daarop wijzen zijn er overigens niet. “Als die jonge speler er is, doe ik met alle plezier een stapje opzij. Ik weet nog niet of ik dan bij de selectie wil blijven. Daar heb ik nog niet aan hoeven denken. Ik wil zeker geen vijfde wiel aan de wagen zijn.”

Meer informatie over VV Rhoon? Klik hier.
Klik hier voor de volledige krant van Barendrecht.