Hij had in het verleden al een keer eerder last van de lies gehad, maar niet in die mate waarmee het fout ging in de uitwedstrijd tegen v.v. Veere. Henk-Jan Everse . (30) had in de tiende minuut direct wel door dat dit wel eens een tijdje kon duren. Hij speelde de wedstrijd uit, maar sinds 11 november jl. moet hij vanaf de kant toekijken bij SC Waarde.
“Dat is best klote, want voetbal is echt wel een manier voor mij om even echt te kunnen ontspannen. Ik ben zelfstandig ondernemer in de houtbouw en dat is veel fysiek werk. Dan is het lekker om op het voetbalveld even de energie kwijt te kunnen. Dat dit nu even niet mogelijk is, daar baal ik wel van. Je kunt ook het team niet helpen, maar ik wil wel weer eerst volledig terug fit zijn. Anders is de kans groot dat het misschien terugkeert of erger wordt en daar zit ik niet op te wachten. Het voelde direct aan alsof er een scheurtje ontstond. Daar valt weinig tegen te doen, dus eigenlijk is rust de enige remedie.”
Door de blessure van de eerste doelman staat momenteel de keeper van het tweede elftal onder de lat bij de vierdeklasser. Diens plek bij het tweede wordt nu ingevuld door de voorzitter die in het verleden ook keeper is geweest. “Die is dus tijdelijk even uit zijn voetbalpensioen gehaald haha. Het is even behelpen maar de bereidheid hier bij de club is groot en is ook noodzaak om alle teams in competitie te houden. In het verleden heb ik zo’n soortgelijke blessure wel een keer gehad, maar niet zo erg als nu. Zelf ben ik enorm fanatiek als het gaat om trainen en wedstrijden spelen, dus probeer nu ook vanaf de kant daar waar ik kan het team wel te steunen.”
En het elftal kan, gezien de huidige klassering diep in de rechterrij, alle support, coaching en ondersteuning zeker wel gebruiken. “We hadden stiekem we wat hogere verwachtingen dan wat er tot nu toe is uitgekomen. Het blijkt toch een pittige klasse te zijn en bovendien maakt het feit dat de helft van de ploegen degraderen naar de vijfde klasse er ook niet eenvoudiger op. Maar het is een gegeven waarmee we mee te dealen en er zijn meerdere ploegen die nu eigenlijk wekelijks met het mes op de keel voetballen.”
Voorafgaand aan het seizoen was voor Everse en zijn ploeggenoten de missie helder: strijden om lijfsbehoud. “Doordat er nu een aantal degradanten bijgekomen zijn uit de derde klasse is het elke week flink aanpoten voor de benodigde punten. Voor een klein dorp en een kleine vereniging die wij zijn is het dan soms lastig om met grotere clubs te wedijveren. Zij hebben toch net even wat meer keus qua spelers bijvoorbeeld. Vorig seizoen zijn we hier met ons derde elftal gestopt omdat het wekelijks moeilijks was de teams te vullen. Nu hebben we twee teams in competitie en dat gaat prima. We zijn ook afhankelijk van spelers die van buitenaf hierheen komen, want vanuit de jeugd bijvoorbeeld is het ook lastig om aanvulling te krijgen.”
Everse begon in de jeugd bij de club met keepen, speelde in het tweede elftal en schoof daarna door naar het eerste. Tot hij de concurrentiestrijd verloor van de andere keeper in de selectie. “Dat was een Portugees en die was toen simpelweg beter. Hij raakte echter geblesseerd, ik pakte mijn kans terug en sindsdien ben ik niet meer uit het elftal geweest. Tot nu dan. Al hoop ik wel zo spoedig mogelijk weer terug te keren en minuten te maken. Want lekker door de blubber glijden, duiken en stuk gaan. Ik doe niks liever en kan niet wachten om weer pijnvrij onder de lat te staan.”
Klik op Waarde voor meer artikelen over de club.
Klik op Waarde voor meer informatie over de club.