Wim Eilander volgt hart en geloof

Zijn voetbalhart klopt nog even hard als in zijn jonge trainersjaren Sinds de zomer is Wim Eilander (67) hoofdtrainer van FC Perkouw. Hij neemt zijn geloof mee. “Iedere trainer preekt zijn eigen parochie.”

De lijst van clubs waar Eilander sinds 1982 trainer was is lang en imposant. Het Leidse Lugdunum was de eerste. Als 26-jarige speler van het Rotterdamse Neptunus transformeerde hij binnen één zomer naar hoofdtrainer van de Leidse zondageersteklasser. Het was voor Eilander het begin van een mooie trainerscarrière die tot de dag van vandaag voortduurt.

Hij trainde zeven jaar FC Lisse, met wie hij promoveerde naar het hoogste niveau, werd kampioen op het hoogste zaterdagniveau met het Veenendaalse DOVO, en was trainer ad-interim van Kozakken Boys, volgens hem ook al zo’n mooie club. Eilander diende inmiddels vijftien verenigingen. Lang deed hij dat op het hoogste of allerhoogste niveau, de afgelopen twintig jaar bij clubs die acteren op een bescheidener platform. “Bewust? Nou, ik heb er niet zelf voor gekozen, het overkomt je”, antwoordt hij eerlijk. “Ik was zelf wel een beetje klaar om me elke keer weer tegenover een sponsor te verantwoorden waarom de door hem betaalde speler niet in de basis stond. Inmiddels is dat allemaal beter geregeld met contracten, maar in die tijd was dat nog niet.”

Eilander ging met evenveel plezier aan de slag bij een club op een wat lager niveau. Strijen, Nieuwerkerk, Forum Sport, Soccer Boys, YVV de Zwervers en NTTV uit Nieuwe-Tonge maakten  gebruik van zijn diensten. Nieuwerkerk bleek achteraf een mismatch. “Ik volgde de succesvolle Wim den Besten op. Als trainer probeer je je geloof over te brengen op de spelers, maar dat lukte bij Nieuwerkerk niet. Het was niet het goede moment”, kijkt hij er nuchter op terug. Bij andere clubs beleefde hij mooie periodes omdat hij al snel aanhang kreeg voor zijn voetbalgeloof en visie. “Als je als trainer zo lang meeloopt dan heb je wel een idee van hoe het moet”, zegt Eilander zonder betweterig te willen overkomen. “Ik heb bij veel clubs gezeten, maar ik wel altijd dezelfde visie gehanteerd.”

En of hij nu op het hoogste amateurniveau werkte of in de vierde klasse, Eilander genoot en geniet. “Toen ik stopte met werken als docent lichamelijke opvoeding zei mijn vrouw gelijk: ga alsjeblieft door met voetbal. Daarin had ze gelijk, voetbal is alles voor mij.”

Hij trainde in de afgelopen jaren bij NTTV in Nieuw-Tonge, een kleine vereniging met zijn beperkingen. “Je leert als trainer dealen met de onmogelijkheden”, zegt Eilander. “Vergeleken met NTTV is Perkouw weer luxe, met drie senioren-elftallen.”

In de polder in Berkenwoude gaat dat voetbalhart van de inwoner van Capelle nog harder kloppen. “Het complex ligt midden in de polder. We hebben al een keer getraind met de maan aan het firmament en het moment dat de zon onder ging. Elke training verdwijnen er weer ballen in de vaart. De club heeft een bootje liggen om ze eruit te halen na de training. In de zomer sprongen de jongens er vanwege warmte gewoon in.”

Hij verklapt de ‘link’ waarom hij zich bij Perkouw meldde als kandidaat-trainer. “Ik heb met YVV de Zwervers en Schoonhoven in totaal negen keer gespeeld tegen Perkouw. Daarvan heb ik maar eén wedstrijd gewonnen. Dat was weliswaar een andere tijd met spelers als Elgar Mudde en Harald Vrolijk, maar het zegt ook iets over de mentaliteit.”

Hij heeft nu ook weer een goede groep staan. “Eelco van Viersen, Mark van der Laan, Stef de Goede en keeper Kevin Verstappen zijn de jongens die het elftal vormgeven. Arno Verbree, die sterk speelt op het middenveld, moet op den duur het stokje van die vier gaan overnemen.”

Klik op FC Perkouw voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC Perkouw voor meer informatie over de club.