Als hij de historie van de club eens rustig langsloopt, kan Faai Goorden eigenlijk maar tot één conclusie komen: “RSV is in die 90 jaar maar weinig veranderd.” En toch is het jubileum van de vereniging uit Rucphen, natuurlijk reden voor een feestje. “In de tijd dat ik begon, had je nog niet zoveel keuze qua hobby’s.”
We hebben het dan ook over 1965, lacht de inmiddels 71-jarige Goorden. “Ik was dertien jaar toen ik begon.” Al was het in die tijd, nog helemaal niet zo normaal, dat het ook daadwerkelijk kon. “Toen had je nog geen pupillenvoetbal bij RSV, wel bij Sprundel. Heb ik daar een jaartje gespeeld, op hetzelfde complex.” Woonachtig in Rucphen, zat er niet veel later weinig anders meer op. “Het was wachten tot vriendjes hier ook konden beginnen!”
Sociale contact
Goorden maakte de overstap, speelde dertien jaar lang in het eerste en stopte pas met voetballen op zijn 47ste. “Een moderne centrumverdediger, goed in de duels en iemand met inzicht.” En hoewel hij naar eigen zeggen geluk had met blessures, gooide zijn rug op een gegeven moment toch roet in het eten. “Daar kreeg ik steeds weer opnieuw last van. Normaal ging je door tot je 55ste, of misschien wel 60. Daarom ben ik uiteindelijk eerder gestopt.” Of eigenlijk begon het toen allemaal pas echt. “Ik heb van 1980 tot en met 2000 in het bestuur gezeten, als secretaris en wedstrijdsecretaris. Nu heb ik geen officiële functie meer.” Toch is Goorden nog altijd even betrokken. “Regelmatig ga ik een blik werpen bij het eerste. Iets minder fanatiek, maar nog altijd geïnteresseerd in de uitslagen. Het is ook het sociale contact onderling, hè. Dat is voor mij de belangrijkste reden.” Want de tijd, die gaat snel. “Ik heb het 40, 50 en 60-jarig jubileum ook nog meegemaakt. Je staat er eigenlijk nooit zo bij stil…” Desondanks, is hij natuurlijk trots op het behalen van de nieuwe mijlpaal. “Met de vereniging gaat het heel goed. Het is natuurlijk ook de enige voetbalclub in Rucphen.” Maar, zo vertelt Goorden er snel bij. “Het aanbod is wel veel groter. In mijn tijd had je alleen de Harmonie óf voetbal. Nu heb je veel meer keuze qua hobby’s. Daardoor wordt de spoeling wat dunner.” Al is het voor hem niet iets, om zich zorgen over te maken. “Ik hoor berichten dat het met de jeugdafdeling en het aantal leden goed gaat. Dat geeft natuurlijk wel wat zekerheid.”
Kroegentocht
Zekerheid die Goorden heel zijn leven bij RSV al voelt. “De club is in al die jaren niet noemenswaardig veranderd. We doen het nog steeds puur met Rucphense leden én zonder jongens van buitenaf. Wat dat betreft is het aantal senioren ook niet gegroeid.” Een mooie filosofie, vindt hij. “Dan zitten er natuurlijk betere en mindere lichtingen tussen, maar dat is denk ik wel het mooiste. Om het gewoon met je eigen spelers te doen.” En die werkwijze heeft, zeker in het verleden, meer dan genoeg succes opgeleverd. Goorden herinnert het zich nog goed. “Persoonlijk is 1973 mij het meeste bijgebleven. Als promotiekampioen naar de vierde klasse, vanuit de eerste klasse ‘onderafdeling’. Dat was voor mij het meest bijzondere jaar.” Niet voor niks, lacht hij. “Dat hebben we goed gevierd, met een kroegentocht de volgende dag. Dat staat me nog wel bij. Het was een héél lange derde helft.” Met sommige teamgenoten van toen, heeft Goorden zelfs nog steeds af en toe contact, vertelt hij. “Een aantal zie of spreek ik nog. Maar een paar zijn ook helaas al overleden.” Toch blijft voor hem, vooral dat sociale contact het meest bijzonder. “Dat levert zoveel op! Nu spelen kinderen of kleinkinderen in het eerste, van jongens waar ik zelf mee heb gevoetbald.” Stokje overgedragen, zaak voor hen om de cirkel rond te maken. “Ik zou nog wel een keer willen promoveren naar die derde klasse!”
