Olaf Mouthaan zet zich met ziel en zaligheid in voor Stellendam

0
470
17_Stellendam_Club

Een technische functie in het bestuur, bezig met de jeugd en trainer van de dames. Dat Olaf Mouthaan zich met ziel en zaligheid inzet voor Stellendam, dat mag duidelijk zijn. Zelf vindt de oud-voetballer het nog wel meevallen. “Het is goed te doen!”

Al heeft hij, zeker aan het begin en het einde van het seizoen, zijn handen vol. Maar, zo vertelt de 53-jarige inwoner van Rhoon. “Het is niet te vergelijken met de technische zaken bij een echt grote vereniging.” Al is de functieomschrijving, wat dat betreft precies hetzelfde. “Ik moet een situatie creëren, waarin de technische staf hun ding kan doen. En waar leden lekker kunnen voetballen.” Want als ‘bestuurslid technische zaken’, is dat precies wat Mouthaan bij Stellendam probeert te doen. “Kleding regelen, spelers benaderen, maar ook de jeugd begeleiden richting de senioren.” Zijn takenpakket omhelst dan ook meer, dan alleen de seniorenteams. “We hebben geen jeugdbestuur, dus doe ik samen met de jeugdtrainers ook de indeling én de doorstroming.”

Opgroeien

Een belangrijke functie, binnen de club. “De selectie samenstellen, helpen met spelers benaderen of het gesprek met die jongens aangaan. Soms ook vanuit je eigen netwerk.” Maar ook bij de aanstelling van trainers, is Mouthaan betrokken. “Het complete voetbaltechnische verhaal, eigenlijk.” En dus is het afgelopen kampioenschap van het vlaggenschip, ook een klein beetje ‘zijn titel’. “Een beloning voor iedereen. Ik heb zelf nog een paar jaartjes in het eerste gespeeld, toen werden we ook kampioen. Dat is fantastisch om mee te maken.” Helemaal, als dat met je dorpsclub is. “Ik ben vanaf mijn zesde betrokken bij Stellendam. Hier opgegroeid en vrienden gemaakt. De jeugd zie je bij ons voetballen en opgroeien. Mensen zijn nauw verbonden en de lijntjes zijn kort, dat is op een dorp.” Toch maakte Mouthaan, al was het maar even, zelf als voetballer wél een uitstapje. “Twee seizoenen Spijkenisse. Dat was heel anders, veel groter. In de eerste klasse, met Kees Zwamborn.” Maar lang, duurde dat dus niet. “Ik vind het voetbalspelletje fantastisch, op zaterdag. Trainen had ik een broertje dood aan. Bij het lopen, was ik altijd de lantaarndrager. Daar had ik een hekel aan.” De oplossing bleek simpel, terugkeren naar Stellendam. “Anders zou ik het plezier verliezen en alleen maar in de weg lopen. Dat bleek een goede keuze!”

Goede lichting

De klassieke vleugspits, die het moest hebben van zijn techniek en snelheid, kwam terecht in een warm bad. “Mijn twee dochters gingen voetballen, maar er was geen trainer. Dan pak ik het zelf wel op, dacht ik.” Negen jaar verder, doet Mouthaan dat nu nog steeds. “Mijn dochters zijn gestopt, ik ben het blijven doen.” Al moest hij daarvoor, wel even een pas op de plaats maken. “Ik ben nog altijd heel gedreven en fanatiek, maar het is natuurlijk anders dan bij de mannen. Gelukkig maakt de gezelligheid veel goed!” Want, zo is de trainer van mening: “Die dynamiek van damesvoetbal, hoort bij een vereniging.” En dus probeert Mouthaan, ze zoveel mogelijk te leren. “Kaatsen, passen, aannamen en loopacties. De basis, maar uitdagend genoeg.” Alles om op zaterdag een goed resultaat te kunnen boeken. “Ze willen net zo graag spelen én winnen!” Precies zoals dat geldt, voor de mannen. “Je kunt na promotie heel makkelijk zeggen: we gaan nu voor lijfsbehoud, maar ik vind dat je met ons team gewoon weer voor een periode moet gaan. Ook in die derde klasse. ” Met het vertrouwen, zit het dus wel goed. “Die jongens en de trainers, zijn hartstikke ambitieus. Het is een jonge ploeg, met veel kwaliteit.” Wat is het doel voor de komende jaren? “Dat is lastig om uit te spreken, voor ons als vereniging. Het dorp groeit niet en je blijft afhankelijk van eigen jeugd. Dan heb je eens in de zoveel tijd een goede lichting.” En dat is moeilijk genoeg, weet Mouthaan. “Die moet je dan eerst nog maar eens zien te behouden. Ik begrijp goed dat sommige jongens het ook eens een stapje hoger willen proberen.” Concreet mikken op die tweede klasse, gaat de technische man dan ook niet doen. “Dat is niet realistisch. Minimaal derde klasse, is waar we als vereniging voor staan. Niveau zorgt voor aantrekkingskracht, maar dat gaat met golven.”

Klik op Stellendam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Stellendam voor meer informatie over de club.