Als klein jochie stond hij jarenlang aan de zijlijn te kijken naar het eerste. Hopend daar zelf ooit te mogen spelen. Dit seizoen ging voor Roy Bruinen die wens bij vierdeklasser Maasdijk in vervulling en gelukkig voor hem, zijn dromen niet altijd bedrog. “Nu staat dat publiek naar mij te kijken…”
De nu negentienjarige Bruinen was zeven, toen hij begon bij Maasdijk. Hij weet het nog goed. “Dat was in de mini-F, zo heette dat toen.” Vanuit de jeugd, door naar de JO19 en uiteindelijk dus het eerste. Sinds begin van dit seizoen. “Vorig jaar heb ik ook al een paar keer meegedaan, daardoor werd de stap wat kleiner. Ik trainde op donderdag ook altijd al bij het eerste, dus dan wen je er al aan.” Toch was het in het begin, soms even aanpoten, vertelt hij. “Vooral het fysieke gedeelte. Dat is qua jeugd en senioren echt een wereld van verschil.”
Stapje harder
Toch voelt de aanvallende middenvelder, die ook in de spits uit de voeten kan, zich helemaal thuis bij het eerste. “We hebben qua leeftijden van alles wat, dat is wel leuk. Veel gezelligheid, op donderdag even blijven hangen. Zulke dingen vind ik wel belangrijk.” Al moet er in het weekend, natuurlijk wel gewoon gepresteerd worden. “Vroeger stond ik zelf altijd bij het eerste te kijken, dan hoopte je daar ooit zelf te spelen. Nu komen ze naar mij kijken. Al dat publiek, motiveert om een stapje harder te lopen.” En dat is nodig ook, weet Bruinen inmiddels. “Je moet de bal nu veel sneller laten gaan, om uit de duels te kunnen blijven. Ik ben niet de sterkste, dus dat soort dingen probeer je toch te vermijden.” Aan de randvoorwaarden bij Maasdijk, zal het in ieder geval niet liggen. “Alles is goed geregeld, we hebben een mooi veld, een volle kantine. Alles ziet er top uit.”
Toch wil het op dat veld, nog niet zo lukken, vindt de jongeling. “Ik denk dat we niet de nummer één zijn, maar we hadden graag wat hoger gestaan. Nu moeten we hopen op die derde periode, dat we daarin echt mee kunnen doen.” Proberen fit te blijven, punten pakken en wedstrijd voor wedstrijd kijken, dat is nu het devies. “Het is een leuke groep, met verschillende leeftijden en iedereen kan het goed met elkaar vinden. Ook de trainer (Dennis van den Steen) past goed bij ons. Tactisch sterk én altijd goed voorbereid.”
Niet klagen
En dus, is de manier van spelen, voor iedereen duidelijk. “We proberen hoog druk te zetten, maar ook te kijken waar de mogelijkheden liggen. Dat trainen we dan doordeweeks, zodat de trainer goed uit kan leggen wat de bedoeling is.” In een, tot nu toe, leuke competitie, meent Bruinen. “Rotterdamse tegenstanders zijn beter, dan al die Haagse. Daar werd veel meer geschopt.” Toch, als de middenvelder heel eerlijk is. “Willen we natuurlijk het liefste naar die derde klasse, dan spelen we ook veel derby’s.” Daar zullen zijn doelpunten én assists, bij moeten gaan helpen.
“Ik speel vaak als aanvallende middenvelder, soms als spits. Iemand met inzicht, loopvermogen en techniek. Op die manier probeer ik kansen te creëren.” Dat lukt voor de Feyenoord-supporter best aardig, toch blijft hij kritisch op zichzelf. “Met de jaren, hoop ik natuurlijk meer ervaring te krijgen. Dan vallen die doelpunten ook wat makkelijker.” Als fan van de stadionclub uit Rotterdam kent Bruinen tot op heden in ieder geval een prima seizoen, hij mag sowieso niet klagen, begint de inwoner van Maasdijk te lachen. “Ik ben dit seizoen drie maanden voor stage in Spanje geweest, bij een tuinbouwbedrijf. Lekker in het zonnetje.” Weer terug, al dromend op zijn fiets, denkt hij voorlopig eigenlijk maar aan één ding: “Ik wil nergens anders heen, mijn ambitie is om met Maasdijk derde klasse te spelen!”
Klik op VV Maasdijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Maasdijk voor meer informatie over de club.