Twee jaar geleden maakte Jaap Berendschot de overstap naar UVV’40. Niet om in het eerste te spelen, maar samen met zijn vrienden. Na een goed seizoen en een kampioenschap, is de middenvelder nu toch overgeheveld naar de selectie. “Conditioneel was het wel even wennen.”
Al moet de 22-jarige Rechtenstudent erkennen: “In ons vriendenteam was het niveau ook heel behoorlijk. Jongens die bij Willem II, NAC of Baronie hebben gespeeld. Het was een beetje uit de hand gelopen.” Een ploeg waar Berendschot sinds twee seizoenen onderdeel van uitmaakte. “Ik ben hier vroeger bij de F’jes nog wel begonnen, maar heb vanaf de D-jeugd bij Bavel gespeeld. Tot ik weer terugkwam.” Met een stel vrienden dus. “Die voetbalden hier al vier jaar, lekker laagdrempelig.” Voor Berendschot kwam dat precies goed uit. “Vanwege een hernia heb ik een tijd lang niet kunnen voetballen, dus op dat moment was een stapje terug wel lekker.” Inmiddels is dat probleem helemaal verholpen. “Met een operatie. Dat doen ze niet zo snel, maar nu gelukkig wel. En eigenlijk heb ik nergens last meer van.”
Vertrouwd
Een mentaal lastige periode, zo geeft hij toe. “Je denkt er constant aan en voelt ook continu die pijn. Vaak stekend in mijn bovenbeen.” Maar niet alleen binnen, ook buiten het veld is Berendschot op zijn plek. “Het is een lekker klein clubje en iedereen kent elkaar. Dat spreek mij heel erg aan. En voor mij, voelt het heel vertrouwd. Eigenlijk nog precies hetzelfde als vroeger.” Ook het vriendenteam, was daarom een soort van reünie. “Met je beste vrienden en alle ouders die komen kijken, dat voelde weer een beetje zoals bij de F’jes.” Toch maakte de nummer ‘6’ afgelopen seizoen al deel uit van het vlaggenschip.
“Sinds de winterstop. Ze hadden spelers nodig, maar nu zit ik officieel bij de groep.”
Berendschot weet dan ook precies wat het grootste verschil is. “Vooral conditioneel, al was het ook bij ons serieus hard rennen. Maar hier heb je wat minder rust en gaat het iets sneller.” Hoewel het voor hem met een kampioenschap een mooi seizoen was, liep het bij het eerste van UVV’40 een stuk minder soepel. De ploeg degradeerde uiteindelijk zelfs naar de vierde klasse. Berendschot zag het gebeuren. “Het zegt ook wel wat dat ik mee moest doen, heel breed was de selectie niet. Met blessures kom je dan al snel in de problemen.” En dus was degradatie uiteindelijk onvermijdelijk. “Het liep gewoon niet en we kregen dat niet omgedraaid.”
Aanpoten
Toch leek het vier wedstrijden voor het einde nog goed te komen. “We hadden nog maar één punt nodig. Twee keer ging het vlak voor tijd mis, het was allemaal net niet. Typerend voor afgelopen seizoen.” Uithuilen en opnieuw beginnen, in de vierde klasse. “Ik denk dat we de kwaliteiten hebben om dit jaar bij de bovenste drie te eindigen. Dat moet ook het doel zijn, daar heb ik wel vertrouwen in.” Voor Berendschot zelf, wordt het een interessante nieuwe uitdaging. En niet alleen op het veld. “Zoveel mogelijk spelen, maar ook afstuderen. Ik studeer Rechten aan de ‘Uni in Tilburg’, dus dat wordt even aanpoten.”
De inwoner van Breda moest dan ook wel even goed nadenken, voordat hij daadwerkelijk besloot aan te sluiten bij het eerste. “Uiteindelijk heb ik besloten het toch lekker wel te doen. Ik heb er ook gewoon heel veel zin in.” Voor de mensen die hem nog niet zo goed kennen, geeft Berendschot een introductie. “Ik heb eigenlijk altijd op het middenveld gespeeld, maar kan ook centraal achterin uit de voeten. Iemand die houdt van de voetballende oplossing.” Wat dat betreft past zijn nieuwe trainer, Marco van Dijnsen perfect bij hem. Hij begint dan ook meteen te lachen. “Ik ben wel fan van Marco, het is een heel leuke man om contact mee te hebben. Boven de groep, maar ook meedenkend en iemand die grapjes maakt.” Gelukkig denkt niet alleen hij er zo over. “Een goede trainer en dan spreek ik namens het team!”
Klik op UVV’40 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op UVV’40 voor meer informatie over de club.