Vandaag gaan we in gesprek met de trainer van v.v. Vrederust Zaterdag 2, Monaim Elbousaksaki. De 33-jarige is geboren en getogen in Bergen op Zoom en heeft verschillende clubs gehad. Monaim heeft eerst zelf zeven seizoenen in het eerste gespeeld bij v.v. Vrederust. Om vervolgens af te bouwen in het tweede, waar hij nu trainer is. vandaag vertelt hij meer over zijn elftal, v.v. Vrederust 2.
Dit elftal is eigenlijk zoals ieder tweede elftal. ‘’Jongens die nieuw bij de club komen en graag selectie voetbal willen spelen met jongens die niet meer mee kunnen of willen met het eerste. Zo ontstaat er een elftal waar spelers zitten die heel goed kunnen voetballen en zeer ervaren zijn en speler die nog onervaren zijn, maar wel keihard trainen. Zij worden vaak een beetje gestuurd door de ervaren spelers, ik zelf moest door blessureleed stoppen met voetballen en de club bood me de mogelijkheid om het trainersvak te verkennen. Ik volg momenteel ook de UEFA-C opleiding om mezelf door te ontwikkelen als trainer. Ik mocht zelf mijn staf inrichten van de club. Toen heb ik Jeroen Hermans gevraagd of hij assistent wilde worden, gelukkig zei hij ja!’’, vertelt de trainer.
Het team is een mooie mix van spelers. Daarom wilden we weten wat er nu zo uniek is aan deze spelersgroep. ‘’We hebben niet alleen een mooie mix spelers, maar ook een mooie mix aan karakters binnen de groep. Je hebt vaak verschillende meningen en dat maakt het natuurlijk alleen maar boeiender. Zo heb je een aantal die al jaren in het eerste hebben gespeeld, dat is ook wel te zien aan de kwaliteiten. Je hebt ook spelers die er voor het eerst bij zijnen die zijn het meest leergierig, stellen veel vragen over hoe ze het beste kunnen staan of hoe ze een bal beter kunnen aannemen. Voor mij als trainer is dat natuurlijk het prettigst, zeker als spelers het daarna ook oppakken en ermee aan de slag gaan.’’
De trainer heeft het al veel over voetbaltechnische zaken. Daarom wilden we weten hoe zijn trainingen eruitzien. ‘’We trainen hard, zoals de meeste selectieteams is er ook bij ons een goede opkomst en wordt er de juiste energie geleverd die gevraagd wordt. We spelen veel positiespellen in verschillende varianten, we trainen tactisch richting wedstrijden en we proberen ons elke week op de training goed voor te bereiden op de aankomende wedstrijden. Je merkt ook binnen de groep dat de trainingen belangrijk zijn en zeker omdat we naar de vorm van de dag kijken voor zover mogelijk natuurlijk.’’
Binnen elk voetbalteam heb je verschillende types rondlopen en er springen er een altijd uit. We vroegen daarom of dat in dit team ook het geval is. ‘’De eerste naam die meteen bij me opkomt is Jelmer Huismans. Jelmer is een type die elk team nodig heeft om de sfeer goed te houden binnen de groep. Een tikkeltje gek op de juiste manier gaat ook el gepaard met het harde werken wat hij weer keer op keer doet. Toevallig of niet, zijn neef Haico Huismans is weer precies het tegenovergestelde. Hij is onze oudste speler en is het meest fanatiek en dat is echt geweldig. Haico kan boos worden om de kleinste dingen en daar kunnen de spelers dan ook wel vaak om lachen. Waar ik het meest blij mee ben is dat iedereen met elkaar kan opschieten en het een echte vriendengroep is.
Dat is voor een team heel erg belangrijk.’’
Zo’n echt vriendenteam onderneemt vaak ook leuke activiteiten buiten het voetbalveld. Elbousaksaki vertelt dat dat bij dit team niet anders is. ‘’Ja wij ondernemen zeker activiteiten. Afgelopen seizoen zijn we met het team uiteten gegaan, daar is zeker het nodige gedronken en dan kom je ook achter hoe spelers echt zijn. In dronken buien spreken ze vaak de waarheid, daar komen vaak de meest fascinerende en geweldige verhalen uit. Ook is een gedeelte van het elftal samen met het eerste naar Zakynthos geweest om daar het seizoen af te sluiten. Ze hebben het daar geweldig gehad. Hieruit blijkt maar weer eens wat een fantastische club het is. Een gebroederlijke club waar iedereen elkaar kent en elkaar ook mag. Daarom houd ik zo van me club. Als je eenmaal bent toegetreden ga je hier niet zomaar meer weg. Het voelt echt als clubliefde.’’
Tot slot wilden we het hebben over de sportieve ambities van dit elftal. ‘’We hebben voor dit seizoen promotie aangevraagd en gekregen, maar dat is zeker nog niet ons plafond. We hoopte dit seizoen een derde elftal erbij te krijgen. Dit omdat we een hele grote selectie hebben. Door wekelijkse afwezigen was dit niet haalbaar, hopelijk komen er een stuk of tien spelers bij volgend seizoen. Zo kunnen we de kloof met het eerste op basis van kwaliteiten gaan verkleinen. Ik zeg altijd als het tweede goed in elkaar zit kan het eerste zeer goed presteren, omdat er dan echt iets achter zit, of het mogelijk en haalbaar is moet blijken, maar ik vind dat je je ambities wel mag uitspreken’’, sluit Monaim Elbousaksaki af.
Klik op v.v. Vrederust voor de laatste artikelen over de club.
Klik op v.v. Vrederust voor meer informatie over de club.