Omdat hij het alleen reizen van Terneuzen richting Vlissingen niet langer kon opbrengen, vertrok Ibrahim Eryürük bij de zondaghoofdklasser en koos voor de ambitie van FC Axel, dat twee klassen lager uitkomt in de tweede klasse van het zaterdagvoetbal. Een bewuste keuze, maar toch ook eentje waarbij het vooralsnog voetballend niet wil vlotten.
De technisch begaafde middenvelder gaf eerder al aan, dat hij in zijn ogen nog te weinig aan voetballen toekomt momenteel. Waar de ploeg zoals eigenlijk elk seizoen de ambitie kent om voor de bovenste plekken te willen voetballen, daar ziet het zichzelf voorlopig nog niet echt terug. Bijna alle thuisduels gingen verloren, terwijl het ook qua blessures en andere perikelen rondom de selectie niet gaat zoals men zou wensen in Axel. Routinier Bart Rijckaert is regelmatig geblesseerd, terwijl vaste doelman Stijn van Drongelen ook door een blessure voorlopig is uitgeschakeld. Ook zijn er enkele ervaren krachten in een lager elftal gaan voetballen en zijn er enkele spelers zoals Jari Vyane en Ivo Verstraeten (voorlopig nog) niet beschikbaar.
“Daardoor zie je dat bepaalde automatismen ontbreken en we vaker dan eigenlijk wenselijk is kiezen voor de lange bal. Dat zorgt ervoor dat ik nog te weinig in het spel wordt betrokken en dat is niet de rol die ik voor mezelf zie binnen de ploeg. Maar ondanks dat bevalt de keuze voor FC Axel me goed en ben ik blij dat ik deze keuze heb gemaakt.”
De 24-jarige Eryürük is ondanks zijn nog jonge leeftijd er al bezig aan zijn negende seizoen bij de senioren. Hij begon in 2010 bij v.v. Terneuzense Boys, dat hij na drie seizoenen verruilde voor een avontuur bij HSV Hoek. Na drie jaar koos hij voor een overstap naar het Belgische KVV Zelzate, dat hij al na een seizoen inwisselde voor een uitdaging bij hoofdklasser VC Vlissingen. Ook daar bleef hij niet langer dan een seizoen om nu dus zijn wedstrijden te spelen in het donkerblauw van FC Axel.
Ondanks de tot op heden tegenvallende resultaten is de spelmaker wel overtuigd van de potentie die FC Axel als club en ook als spelersgroep in zich heeft. “Ik denk dat FC Axel qua vereniging zeker toe is aan een stap hogerop. Van A tot Z is alles heel goed geregeld binnen de club. Het bestuur en de vrijwilligers steken veel tijd in de club en doen dat met een professionele aanpak. Daar kunnen veel clubs mijn inziens een voorbeeld aan nemen. Op het veld hebben we in mijn ogen een kwalitatief goede selectie. Wij hebben echt veel voetballend vermogen, daar ligt ook onze kracht ligt. Feit is wel dat je gezien onze resultaten moet concluderen dat we daar nog te weinig gebruik van maken én we nog teveel onnodige en zeker ook vermijdbare doelpunten tegenkrijgen.”
Dat laatste is een niet onbelangrijk aspect om te verbeteren, zeker wanneer je zoals FC Axel een bepaalde sportieve ambitie hebt en uitspreekt. “Wij zitten nog lang niet op ons niveau. Als we eenmaal onze draai hebben gevonden zijn we ‘los’ denk ik. Ervaring en kwaliteit hebben we genoeg, daar ligt het zeker niet aan. Doelstelling voor dit seizoen was om zo hoog mogelijk te eindigen, dat willen we allemaal nog steeds. Een eventuele periodetitel zou daarbij nog mooi meegenomen zijn. Het is nog te vroeg om te zeggen of dat ons uiteindelijk ook zal lukken, zeker gezien de huidige resultaten. We bekijken het wedstrijd per wedstrijd, maar werken er hard aan om het tij in elk geval te keren. Als voetballer wil je natuurlijk op een zo hoog mogelijk niveau acteren. Zo lang ik speler ben van FC Axel, wil ik een dragende speler zijn en de ploeg op sleeptouw nemen. Pas wanneer dat lukt kan ik voor mijn gevoel positief terugkijken aan het eind van de rit.”