De meiden van de MO19 VCK zijn weer begonnen aan het nieuwe voetbalseizoen en hoe!
Ze speelden op een tijdstip dat je niet meer als excuus kon hebben dat je jezelf verslapen had, maar daarentegen ook niet meer dat je dan nog wat aan je dag had.
Om 16:30 uur trapten we af in het zonovergoten Koudekerke tegen een ontzettende leuke en sterke tegenstander, de meiden van Serooskerke en Veere. Voor ons was het weer even wennen aan de status onder 19 en het werd ons pas goed duidelijk toen onze tegenstander zelf een auto besturend het terrein op kwam rijden. Waar is de tijd gebleven toen we “pas geleden” met 8 meisjes de MO13 opstartten? Vervlogen tijden, nostalgie en melancholische gevoelens namen even mijn gedachten mee, totdat ik weer met beide beentjes op de grond werd neergezet toen ik hoorde “we vragen die ouwe” wel ff waar we moeten spelen, en ik in de verste verte niemand ouds om me heen zag en besefte dat ze mij bedoelden. Ons team varieert van een 15-jarige tot eentje van 19 jaar, het is een super gedreven en enthousiast team, dat zichzelf wel altijd de underdog positie geeft, waardoor we soms vergeten hoe goed we zelf kunnen voetballen. Ook deze wedstrijd was erg wennen, het was warm en ons wedstrijdritme was er niet en kon er ook niet zijn, want dit was gewoon onze 1ste wedstrijd na de zomervakantie. Als het niet loopt en gaat hoe we het zouden willen, dan komt er uiteindelijk een soort primitieve oerkracht vrij, een survivalskill die niet meer om te draaien valt, alle normen, waarden, regels, opdrachten, aangeleerde basistechnieken, passeerbewegingen, trucjes en foefjes gaan overboord en op pure werklust, karakter en door alles te geven, buffelen ze door tot het eindsignaal. Niemand verstopte zich en er werd flink voor elkaar gewerkt. De meiden waar we tegen voetbalden wisten niet van opgeven en bleven gevaarlijk ons doel bestoken. Het was een ware thriller en spannend tot zeker een kwartier na de wedstrijd, toen het echt doordrong dat we gewonnen hadden. Ons eerste winstpartij, met een groot verlies in de vorm van een vervelende blessure waar onze speelster waarschijnlijk wel een paar weken zoet mee zal zijn, en onze selectie was al zo krap. We gaan gewoon door, en per wedstrijd kijken we wel hoe het loopt.
We zijn er weer bij en dat is prima.
Bron tekst en foto: VCK-oudekerk