Clubman Maikel van Tuyl (29) verdedigt dit seizoen voor het elfde jaar het doel van GVV’63. De ervaren en bloedfanatieke keeper denkt voorlopig nog lang niet aan stoppen bij de Gamerse zaterdagderdeklasser.
Goede voetballers worden vroeg of laat altijd ontdekt en zeker bij een bescheiden club als het Gamerse GVV’63 springen talenten in het oog. Zodoende werd keeper Maikel van Tuyl als jonkie gepolst voor een overstap naar het grotere Roda Boys, een transfer waar de sluitpost wel oren naar had. “Want ik wilde graag weten wat mijn plafond lag. Bij GVV ligt het niveau nu eenmaal wat lager en ik was erg benieuwd hoe het zou zijn om te keepen bij een grotere club als Roda Boys”, legt hij uit. Zijn avontuur in Aalst verliep niet zoals hij vooraf hoopte. In twee jaar tijd werd hij nooit de onomstreden keeper van Roda Boys die Van Tuyl wilde worden, waarna hij terugkeerde op het oude nest. “GVV is altijd mijn club gebleven en mijn vrienden speelden allemaal nog in het eerste team. Gelukkig was er ook een plekje vrij voor mij onder de lat in de basis, waardoor een terugkeer ideaal was.”
Elke tegentreffer is pijnlijk voor een fanatieke keeper en een fikse nederlaag is voor een doelman uiteraard helemaal bitter. Maar voetbal is uiteindelijk slechts een spelletje. Er zijn veel ergere dingen die je kunnen overkomen, zo weet ook Van Tuyl. In 2013, toen hij inmiddels weer was teruggekeerd bij GVV, werd er bij hem lymfeklierkanker geconstateerd. Logischerwijs was de doelman een tijd lang uitgeschakeld, maar gelukkig verliep zijn herstel zeer spoedig en keerde hij een seizoen later alweer gezond en wel terug onder de lat bij GVV’63. “Het was geen gemakkelijke periode, maar dankzij de steun van velen heb ik mezelf door die fase heen geknokt”, aldus de doelman.
Veel meer woorden wil Van Tuyl niet spreken over die afgesloten inktzwarte periode. Liever praat de keeper over de passie voor het keepen en de actualiteiten van GVV 1. Het vlaggenschip van de club speelde tot dusver deze eeuw voornamelijk in de derde klasse, uitstapjes naar de tweede en vierde klasse daargelaten. “Op zich horen we ook wel op dat niveau thuis, maar het zou leuk zijn als we komend kunnen meedoen om een periodetitel. Die mogelijkheden zijn er zeker, het team bestaat uit een leuke mix van ervaring en talent.” Vorig seizoen eindigde GVV als negende in de derde klasse. De ploeg was al snel zeker van handhaving, maar veel meer zat er vervolgens niet in voor de geel-zwarten, die de laatste duels van het seizoen om des keizers baard speelden.
Van Tuyl omschrijft zichzelf als een ‘echte lijnkeeper’, die goed kan meevoetballen en niet terugdeinst voor een stevig duel. Vorig seizoen leverde die instelling hem een fikse schouderblessure op waardoor hij behoorlijk wat wedstrijden moest missen, maar desondanks blijft hij nog altijd even fanatiek. “Je bent als keeper kwetsbaar, maar daar moet je lak aan hebben. Af en toe kun je pech hebben, maar in principe kan je als doelman een paar jaartjes langer mee dan veldspelers in een eerste team. Dat zie ik wel zitten, want ik ben nog veel te fanatiek om op een lager niveau te gaan keepen.”