Voorafgaand aan het interview kreeg ik de instructies van Rick en Mike. “Maak het niet zo serieus, daar houden we niet echt van hoor, we moeten wel gewoon kunnen lachen.” Het tekent de gezellige sfeer binnen het 10de elftal van Were Di.
In de rubriek kantinepraatjes gaan we in gesprek met de toppers van de laagste regionen. We spreken Rick Mathijssen samen met zijn boezemvriend Mike Louer van Were Di 10, die niet vanwege de kwaliteiten in het veld opvallen, maar juist tijdens de activiteiten in de kantine. Beide mannen zitten nog in de bloei van hun leven en kunnen nog als een echte jonge god beschouwd worden, al voelt dat voor hen op zondagmorgen wel eens anders, maar dat terzijde. Ze vertellen op een ludieke wijze de verhalen over het sterrenensemble van de Tilburgers.
Rick begon als een fanatieke voetballer en had als droom om ooit bij zijn clubje Willem II te mogen schitteren. Hij doorliep dan ook alle selectie elftallen van Were Di, maar zijn talent liet hem helaas in de steek. Voor Mike was het vanaf het begin al een onbegonnen zaak. “Ik trainde bij de F-jes een halfjaartje mee, maar dat was geen succes.” Mike besloot daarom te gaan rugbyen, totdat aan hem twee jaar geleden de vraag gesteld werd of hij het leuk leek om de voetbalschoenen weer aan te trekken. “Ik speelde samen met veel vrienden in de Jo19, helaas konden we niet allemaal bij het eerste terecht. We wilden graag bij elkaar blijven voetballen en besloten om als vriendenteam verder te gaan. Toen Mike hier uiteindelijk ook bij ging voetballen, was het voor mij een makkelijke keuze,” verteld Rick.
Mike staat nog steeds achter zijn keuze voor het voetbal. “We hebben een heel gezellig team en het is altijd heerlijk om op zondagmorgen even de kater weg te spoelen.” Echter hebben de meeste mannen op maandagmorgen ook nog last van de nodige koppijn. “De derde helft is er altijd echt top,” geeft Rick aan. Dat de mannen van Were Di 10 een feestje kunnen bouwen is zeker wel bekend in Tilburg. Op aanraden van trainer Tom werden vorig jaar tijdens Carnaval ruim 300 biertjes in één keer weggetikt en gefilmd voor de groepsapp. “Dat was een mooie herinnering,” verteld Mike lachend.
Ondanks alle goudgele rakkers wordt er wel serieus getraind op sportpark Moerenburg. Tom speelde jaren samen met vele jongens uit het 10e, maar koos dankzij veel blessureleed voor het trainersvak en verzorgd momenteel de trainingen. Dat er menig blessures optreden is zeker een probleem bij de mannen van Were Di. “Indy hoor je iedere training of wedstrijd wel roepen dat hij ergens last van heeft,” verteld Rick. Ondanks de fanatieke training, kan het soms nog wel eens te lang duren voor Mike. “Ik wil eigenlijk gewoon eerder naar de kantine op dat moment, haha.” Iedereen lust graag een biertje, Rick en Mike vinden het dan ook lastig om een echte koning van de derde helft aan te wijzen. “Job in ieder geval niet,” geven de vrienden met een grote glimlach aan. Ook Midas is zeker geen koning verteld Mike. “Hij doet Roosvicee in zijn bier, erg triest natuurlijk.”
In iedere team zitten wel een aantal unieke spelers, zo ook bij het 10de elftal van Were Di. Midas is bijvoorbeeld maar al te trots dat hij deel uitmaakt van een studentvereniging in Tilburg. “Hij voelt zich heel goed om in zijn pantalon, blouse en colbertje in de kantine te verschijnen,” verteld Mike. Ook Mike neem een unieke plaats binnen het elftal in, geeft Rick aan. “Hij is een verdediger en dan zie je dat soms zijn rugby verleden nog even terugkomt. Met een aantal flinke tackles laat hij vaak even zien wie de baas achterin is” Maar misschien wel de meest opvallende speler uit het elftal, is toch wel Seb. “Hij heeft elke positie in het veld gehad, behalve keeper, maar is nergens blijven plakken. Seb is eigenlijk nergens goed in, “ verteld Mike met een knipoog.
Ondanks de huidige coronasituatie hebben de mannen de afgelopen twee jaar al vele mooie momenten mogen beleven. “Het oliebollentoernooi is een herinnering die niet snel vergeten wordt.” De club uit Tilburg organiseert ieder jaar een gezellig toernooi waar er tussen de wedstrijden door oliebollen worden gegeten en natuurlijk de nodige biertjes worden gedronken. Voor deze belangrijke gelegenheid hadden de mannen van het 10de natuurlijk een goede warming-up nodig. “We hadden met heel het team het idee bedacht om anderhalf uur voorafgaand aan het toernooi met een huifkar door Tilburg te gaan.” U zult wel raden hoe de rest van het toernooi is verlopen. Wij hopen net als de mannen van Were Di dat er snel weer gevoetbald mag worden en dat er ook snel weer geproost mag worden in kantine! Veel succes heren, dat er nog vele mooie verhalen volgen!
Klik hier voor meer informatie over Were Di.