Even gestopt, gaan wonen in Amsterdam, gevoetbald bij Virtus en weer terug bij SVC. Heel logisch klinkt zijn voetballoopbaan misschien niet, maar voor Tom van Hoof is het de normaalste zaak van de wereld. Inmiddels is de linksback weer terug in Standdaarbuiten en dat bevalt uitstekend. “Ik kwam hier altijd al graag, het is echt een gezellig dorp.”
Het klinkt allemaal vrij ingewikkeld en dus doet Van Hoof een poging om de boel wat overzichtelijker te maken. “Op mijn vierde ben ik begonnen bij SVC, maar van de D’tjes tot de A’tjes heb ik bij Virtus gespeeld.” Mede door zijn studie in Amsterdam kwam het daar nooit tot een doorbraak in het eerste. “Ik kon weinig trainen en kreeg daardoor niet echt de kans.” Via vrienden kwam de 28-jarige inwoner van Breda weer terecht in Standdaarbuiten, maar wel in het tweede. “Twee jaar lang ben ik ook nog gestopt, maar uiteindelijk begon het wel weer te kriebelen.”
Niemand verwacht
Inmiddels is Van Hoof alweer bezig aan zijn vierde ‘volledige’ seizoen bij het vlaggenschip van SVC en dat is niet voor niks. “Iedereen kent elkaar. In de kantine zijn we altijd met een vaste groep en je krijgt veel waardering.” En het belangrijkste: “Het is natuurlijk een stukje rijden, maar dat heb ik er graag voor over. Gezellig een biertje in het café, dat hoort er ook allemaal bij.” Iets dat hij de afgelopen maanden wel een beetje heeft gemist. “In je eentje hardlopen, dat is niks voor mij. Dus gelukkig mogen we weer voetballen, dat teamgevoel mis je dan toch.” Een groep waarin Van Hoof één van de oudere spelers is. “We hebben veel begin twintigers, met mijn 28 hoor ik al bij de oudere jongens. Het is een hechte vriendengroep, die al een jaar of vijf samenspeelt. Vooral een voetballende ploeg, op fysiek leggen we het vaak af.” Maar gelukkig voor hem, en zijn teamgenoten, is dat laatste dit seizoen maar weinig het geval. Met een plek in de top van de vierde klasse doet SVC het meer dan verrassend goed. “Dit had niemand van ons verwacht. We zijn het hier eigenlijk gewend om tegen degradatie te spelen. Normaal als we twee keer winnen van Noordhoek en niet degraderen, is iedereen tevreden.” Maar die plek is allesbehalve onverdiend, vindt Van Hoof. “De eerste vijf moet dit seizoen zeker lukken, daarna moeten we verder bouwen en een stabiele vierdeklasser worden.”
Van waarde
Want hoe mooi ook, die derde klasse is voorlopig nog even te hoog gegrepen. “We zijn geen derdeklasser. Maarja, bij promotiewedstrijden gebeuren soms gekke dingen…” Toch heeft hij wel een verklaring voor de goede prestaties. “De puzzelstukjes vallen nu op de juiste plek, de groep is al lang samen en we hebben een beetje geluk. Maar we zijn ook wel echt beter geworden, wat constanter en de ondergrens ligt hoger.” Met een goede keeper en een solide verdediging, waar Van Hoof zelf ook deel van uitmaakt. “Tegenwoordig sta ik linksback. Daar had ik eerst nog nooit gespeeld, dus ik probeer het zo goed mogelijk in te vullen.” En dat bevalt goed. “We spelen 4-4-2, dus er ligt voor mij veel ruimte om op te komen.” Met zijn loopvermogen en verleden, zit dat wel goed. “Vroeger speelde ik een stuk aanvallender, dus dat kan ik wel. Verdedigend moet het nog wel een stukje beter soms.” De linkspoot blijft dan ook kritisch. “Aan het einde van het seizoen hoop ik wel wat meer assistjes op mijn naam te hebben en vaker op het scorebord te staan.” Maar niet alleen binnen de lijnen is Van Hoof van waarde, ook daarbuiten draagt hij zijn steentje bij. “Ik organiseer activiteiten op de club. Zoals een toernooi, een quiz of eens op zaterdagavond voetballen. Een beetje de kas spekken.” Die functie past hem uitstekend. “Van nature ben ik al iemand die graag dingen onderneemt, ik kan slecht stilzitten. En de club draag ik natuurlijk een warm hart toe!”
Klik op SVC voor het laatste artikel van de club.