Voor Evert van Huygevoort (29) begon het allemaal bij VHC, wat tegenwoordig niet meer bestaat. Op de grond van VHC, staat nu het complex van TVC. “Ik begon als zesjarige in het doel, waarna ik spits werd bij SAB. Hier heb ik ruim twaalf jaar met plezier gespeeld. Ik neem de beslissing om te vertrekken naar Boeimeer, wat ik een jaar volhield. Ik sloot aan bij de Gunners voor een half jaar en ben nu bezig aan mijn tweede jaar als speler van TVC. Sinds vorig seizoen, hadden ze dan ook mankracht nodig achterin bij TVC, waarna ik naar achter ben geschoven en mijn plek in de defensie heb verzegeld.”
Vorig seizoen kende de club uit Tuinzigt een minder seizoen, waarna dit seizoen de rollen zijn omgedraaid. “We hebben sinds dit seizoen een nieuwe groep, nieuwe trainers en weer plezier in het spelletje. Buiten de voetbal gaan we ook veel met elkaar, dus dit seizoen is echt hartstikke leuk.”
Drie jaar terugwon de naar eigen zeggen kop sterke spits, met Boeimeer de beker en het kampioenschap. “We waren niet eens een selectie elftal, maar een vriendenteam dat maakt het extra bijzonder. Het is zeker een hoogtepunt uit mijn carrière.
Hij is naast voetballiefhebber ook zanger. “Toen we met NAC promoveerde tegen NEC, is dat wel iets wat gegraveerd staat op mijn geheugen en netvlies. Ik mocht voor de wedstrijd optreden, waarna ik na de wedstrijd een bericht kreeg dat ik wéér op moest. Ik had zoveel gedronken uit spanning en mijn stem was weg door het schreeuwen. Ik dacht een ding, ook al ga ik vals zingen dat interesseert niemand op dit moment geen reed. Het was een groot feest. Heel die dag was zo speciaal. Mijn club promoveerde en ik mocht optreden voor twintigduizend supporters, dat was echt bizar. Het was tegelijkertijd een droom die uit kwam.”
Tijdens het seizoen 2017/18 schreef hij het populaire nummer: Ik spring voor NAC. “Ik ben al acht jaar zanger en ik schreef dit nummer, wanneer ze play-offs mochten spelen. Het bijzondere was dan ook dat ze promoveerde. In de stad en tijdens wedstrijden word ik vaak nog altijd herkend door mensen. Persoonlijk vind ik dat mooi om te zien, omdat ik er altijd hard voor moest werken en ik nu toch wel iets bereikt heb, wat beloond wordt.”
Het zingen is af en toe lastig te combineren met de wedstrijd die op zondag plaats vindt. “Het zingen is toch wel werk voor mij. Voor het zingen krijg ik betaald en voor de voetbal moet ik betalen, deze keuze is dan ook snel gemaakt. Hier ben ik heel makkelijk in. Natuurlijk is het wel jammer dat ik niet kan voetballen en dat werken uiteindelijk toch wel voor gaat, maar dat zijn prioriteiten stellen. Het was dan ook een voorwaarde, toen ik naar de club kwam.”
Samen met zijn broer delen ze dezelfde passie en dat is uiteraard, voetbal. “Mijn broer en ik gaan zo wel een á twee keer per jaar naar een wedstrijd in het buitenland. Het zijn vaak Engelse, Italiaanse en Duitse club, dit komt omdat wij de sfeer in die landen geweldig vinden. De wedstrijden die me echt zijn bijgebleven zijn Westham-Milwall en Inter-AC Milan.”
Wil je meer informatie over de club TVC Breda? Klik hier.
Lees hier ook ‘In gesprek met Willino van Venrooij van TVC.’