Woonachtig in Hoogerheide, maar nooit droeg hij het shirt van v.v. METO. Tomlin Smits speelt al sinds zijn zesde voor WVV’67 uit het naastgelegen Woensdrecht. ‘En daar zie ik mezelf ook nooit weggaan’, aldus de 21-jarige verdediger.
Dat hij nooit, zoals zijn vader wel deed in het verleden, het tricoloreshirt van de lokale trots uit Hoogerheide heeft gedragen, dat heeft voor Smits een hele simpele reden. “Op de basisschool speelden al mijn vriendjes bij WVV’67 en dus was het voor mij heel logisch dat ik ook daar ging voetballen. En dat is dus inmiddels alweer vijftien seizoenen. Al is het jammer natuurlijk dat de laatste twee seizoenen voortijdig zijn afgebroken. En ik hoop dat er nog een hele hoop seizoenen in het groenzwart bijkomen.”
In de senioren begint de verdediger na de zomer aan zijn vierde seizoen bij de eerste selectie, al heeft hij voor zichzelf een heel heldere doelstelling voor ogen: een basisplaats. “Ik heb de afgelopen jaren wel al heel wat wedstrijden gespeeld en minuten gemaakt. Maar toch ben ik nog geen onbetwiste basisspeler. En dat is toch wel de sportieve ambitie die ik heb. Ik voetbal in een echte vriendengroep, maar ik ga er alles aan doen dat na de zomer de trainer niet meer om me heen kan en ik niet steeds heen en weer pendel tussen basis en bank. Het is tijd om constanter te worden in mijn spel en er daardoor voor te zorgen dat ik een vast waarde word.”
Want niet alleen het spel van de jonge verdediger is wisselvallig, de prestaties van de Woensdrechtse vierdeklasser is dat ook te noemen. Een periode goed, dan weer een aantal wedstrijden minder of zelfs tijdens een wedstrijd veldspel laten zien met twee gezichten. “Dat komt denk ik toch ook wel omdat we over een heel jonge selectie beschikken. Alleen onze doelman is zevenentwintig, de rest zit daar allemaal onder. En we zijn ook echt een vriendengroep, dus dat maakt het wel eens lastig om elkaar écht de waarheid te durven zeggen. Daarin moeten we nog stappen maken en dan ben ik er van overtuigd dat we de komende jaren een stuk stabieler worden.”
Al wil Smits wel aangegeven, dat door de komst van een aantal nieuwe gezichten én het gegeven dat er wat geschoven is met de veldbezetting, het elftal nu wel meer in balans is. Ook zijn eigen positie is in de tussentijd veranderd. “Dat klopt en dat was een idee van de trainer. Ik ben van origine een centrale middenvelder. Maar Gerard wilde me eens proberen als rechtsback en dat ging best goed in een reeks oefenwedstrijden. Sindsdien is dat vooral de plek waarop ik me moet richten. Voor mij geeft het wel een goed gevoel, want ik heb nu meer mogelijkheden om mezelf in de ploeg te kunnen spelen. We hebben allemaal één op één gesprek gehad met de trainer en daarin heb ik dat ook aangegeven. Hij gaf aan dat het nu soms te wisselvallig is. Ik heb heel vaak een zeven, maar nog te vaak een vijf of minder als je het in cijfers uitdrukt. Als het me lukt om altijd minimaal een zes te halen dan kan ik meer waarde hebben voor het elftal. Maar ik ben nog jong dus voldoende jaren om daaraan te werken.”
Ondanks de coronamaatregelen en alle beperkingen, heeft Smits bij WVV’67 wel altijd doorgetraind met de selectie. “In tweetallen, viertallen en nu dus ook weer in groep. Dat iedereen bij ons jonger is dan zevenentwintig is een groot voordeel. Wij kunnen met de gehele selectie nu trainen, al is het enorm jammer dat het échte doel in de zin van wedstrijden én het competitieve aspect ontbreken. We willen komend seizoen graag mikken op het linkerrijtje en daar hebben we ook de groep wel voor denk ik en die blijft ook helemaal intact gelukkig.”
En dan kloppen er nog een aantal jongens uit de JO19 op de deur, een elftal dat Smits bovendien ook erg goed kent. “Daar zitten een aantal spelers in die nu al geregeld meetrainen en die zeker potentie hebben. En ik zie ze ook vaak aan het werk want samen met Stijn Prop, die ook in het eerste speelt, train ik dat elftal. Dus ondanks dat we geen competitie spelen heb ik de gehele coronaperiode wel heel veel op het veld kunnen staan. Dat was toch heerlijk. Al kan ik niet wachten om weer een echt doel te hebben om voor te trainen. En om basisspeler te worden natuurlijk, maar daarvoor moeten we eerst wel weer wedstrijden mogen spelen…”
Klik hier voor meer informatie over WVV’67.
Klik hier voor meer artikels van WVV’67.