Deni Lankhuijzen is 51 jaar oud en staat nog wekelijks onder de lat bij HZ’75. Daarnaast keept hij regelmatig in het team Zaterdag 45+1 en geeft de clubman training aan de jeugdteams bij de vereniging.
HOOGE ZWALUWE – HZ’75 werd in 1975 opgericht en sindsdien is Deni Lankhuijzen lid van de voetbalclub in Hooge Zwaluwe. Hij speelde er in diverse jeugdteams en groeide uiteindelijk uit tot keeper van het eerste team. “Maar op een gegeven moment was ik er een beetje klaar mee. Ik had er weinig zin meer in en heb tien jaar niet gevoetbald, ook niet bij andere verenigingen. Op mijn 40ste begon het toch weer te kriebelen. Fysiek was ik nog in orde en ik had weer honger naar de bal. Toen ben ik terechtgekomen in een leuk seniorenteam en inmiddels keep ik al een tijd in zondag 2.”
Lankhuijzen is daarnaast ook nog actief in het team HZ’75 45+1. Dat zevental speelt op een half veld wedstrijdjes van 20 minuten. “Ik heb een bloedhekel aan rennen, daarom ben ik keeper geworden. Ik krijg er nog altijd een grote kick van om ballen tegen te houden en belangrijk te zijn voor mijn team.” Als keeper moet je lef hebben. Jezelf voor de bal gooien als er een rappe aanvaller komt invliegen met een tackle: dat moet je maar durven. Lankhuijzen is niet bang aangelegd. “Ik ben nooit met de risico’s van het spel bezig als ik in het doel sta, ook niet nu wat ouder ben. Ik gooi alles in de strijd voor de winst. De teams van HZ’75 spelen alleen niet op een heel hoog niveau, de gezelligheid is nog veel belangrijker bij ons.”
De club uit Hooge Zwaluwe heeft geen selectie-elftal bij de senioren: HZ’75 speelt in de reserve zesde klasse. Bij de jeugd gaat het er wat fanatieker aan toe. Lankhuijzen neemt de doelmannen wekelijks onder zijn hoede voor keeperstraining. “Ik vind het leuk om te werken met die jonge gasten en het geeft voldoening om te zien dat ze ook dingen van je oppikken”, zegt hij. “Die trainingen zijn overigens best pittig: als keeper moet je de hele tijd vallen en opstaan en heel veel spieren gebruiken. De jongens moeten dus echt serieus aan de bak.”
Lankhuijzen omschrijft HZ’75 als een gezellige, maar kleine vereniging. “Teams moeten soms puzzelen om voldoende spelers op de been te krijgen, ons dorp is maar klein. Het zou ook niet verkeerd zijn als het eerste elftal een selectieteam zou worden in de toekomst, want anders gaan alle goede spelertjes straks naar andere verenigingen.” Hoe zit het eigenlijk met de persoonlijke voetbalambities van Lankhuijzen? “Ik wil zo lang mogelijk blijven voetballen bij HZ’75 en dan stop ik. Als keeper kun je gelukkig wel langer mee dan als veldspeler, dus ik kan nog wel even vooruit.”