Het hoofdveld van HVC’10 aan De Rondgang lag er dankzij ‘grasmeesters’ Henk Sterrenberg en Niek van den Bos weer als een biljartlaken bij. Voeg er een vrolijk zonnetje aan toe met een goede tegenstander (Valken’68, dat tot de kanshebbers voor de titel in dit nieuwe seizoen gerekend mag worden) en alle ingrediënten voor een heerlijke voetbalmiddag waren afgelopen zaterdag voorhanden.
Hoofdtrainer Piet Boon kon door blessures toch nog niet over zijn volledige selectie beschikken; blessures waren er nog voor Glenn Boon, Luc Doorewaard, Leroy Smits, Dylan Bogaards en Michael van den Bos. Die laatste zat overigens wel op de bank, maar verscheen uit voorzorg toch niet in het veld.
Dat Valken’68, dat zich door de komst van aantal spelers afkomstig uit de Derde Divisie had weten te versterken, niet voor een gelijkspelletje naar Hoek van Holland was afgereisd, bleek al vanaf de eerste seconden. Er werd meteen in een hoog tempo gespeeld, waarbij veel druk werd gezet. HVC’10 slaagde er zeker de eerste 20 minuten niet in zich hier onderuit te spelen. Valken zat er feller op en de Hoekse spitsen konden, ook al door onnodig balverlies, niet worden bereikt. Al snel was er ook nog een gele kaart voor Wesley van der Est. Hoe fel men er op zat bij Valken, bleek ook weer bij de eerste echt gevaarlijke uitval van HVC toen Kirill Slutskyy er vandoor ging richting goal, maar liefst vier man achter zich aan kreeg waarvan er één op het laatste moment kon ingrijpen.
Er kwamen nog enkele HVC-momenten voorbij, waarbij men net een stapje tekort kwam, onder meer door licht vasthouden, blijkbaar buiten het zicht van de scheidsrechter dan wel te licht bevonden voor het geven van een vrije trap. Even was er schrik toen Wesley van der Est flink werd geraakt toen hij de bal weg wilde werken, maar gelukkig kon hij verder spelen. Ook spits Sil van Ooijen moest zich even laten behandelen.
Toch waren er ook weer hachelijke momenten voor de goal van HVC omdat meerdere ballen van Valken net voor het zestienmetergebied van de wederom goed keepende Hoekse doelman Vincent Madern werden neergelegd, waarbij de Hoekse goalie moest uitkijken geen hands te maken. Hij wist de situaties echter steeds goed op te lossen.
Er kwamen voor rust nog wat kansen voor HVC’10; een solo van Jeffrey van den Bos werd ten koste van een gele kaart voor een Valkenier afgebroken en Van Ooijen werd in de ‘sandwich’ genomen, maar de scheidsrechter zag er geen overtreding in.
Na de rust toch ook weer wat kansjes voor HVC, zo werd onder anderen van Ooijen gestopt middels een overtreding en een scherpe voorzet van Dave Kram belandde in de handen van de keeper. Hoewel de krachtsverhoudingen in de tweede helft dus wat gelijkwaardiger oogden, was er toch een schitterende redding met de voet van Madern nodig om de 0 te houden. ,,Tussen de vele benen in het strafschopgebied zag ik net één gaatje, ik zag in een flits dat de spits van Valken het ook zag en wist dat hij daar doorheen zou gaan schieten, zo kon ik dus net redden”, aldus de Hoekse goalie. Er kwamen over en weer nog meerdere kansen, waarbij toch zeker wel wat mooie acties van de Hoekenaren te zien waren.
Na een door de verder rustig leidende scheidsrechter Ebink om onduidelijke redenen niet gegeven vrije trap voor een overtreding op Jeffrey van den Bos, volgde direct een gevaarlijke Valken-aanval die tot een corner leidde waaruit Langeveld op de lat kopte. Trainer Piet Boon had inmiddels Kram vervangen voor Mitchell Bouwhuis.
In de rust hadden de kenners het al gezegd: ,,wie scoort, die wint”. HVC’10 bleek de gelukkige te zijn, want bij een snelle aanval via Slutskyy en Bouwhuis belandde de bal bij Jorno Reurink die keurig afrondde. De protesten van de assistent-scheidsrechter van Valken’68 waren onterecht, de speler van HVC’10 bleef achter de bal, was ook de lezing van de scheidsrechter. Dit alles geschiedde nadat Valken’68 met tien man was komen te staan na een (terechte) tweede gele kaart voor spits Langeveld.
Door: Dirk Vermeulen
Foto: Danny Ploegaert