Hij praat rustig, maar elke zin zit vol overtuiging. Axel Wendt (29) is niet iemand die zich laat leiden door twijfel. “Ik weet wat ik kan. Ik ben op technisch gebied misschien niet de beste van het team, maar ik weet dat ik een wedstrijd om kan draaien. Ik speel met lef en power.”
Na vier seizoenen bij FC Aalsmeer is Wendt afgelopen zomer teruggekeerd bij zijn oude club Noordwijk. Sommigen zagen het niet in mij zitten, anderen wel. “Ik wilde graag terug en ben blij dat het nu gebeurd is.”
Groeien in rust en mentaliteit
Wie Wendt nu spreekt, hoort een volwassen, rustige man met een duidelijke drive. “Vroeger had ik wat meer moeite met teleurstellingen en vonden mensen mij lastig. Als ik wissel zat, liet ik dat merken. Dan was ik chagrijnig. Maar tegelijk wilde ik altijd laten zien dat ik goed kon voetballen, dat ik het verschil kon maken. Dus zorgde ik er wel voor dat ik hard werkte en op de training een doelpuntje maakte.”
Inmiddels ben ik ouder en rustiger geworden. Ik heb geleerd dat ik de enige ben die verantwoordelijk is voor bijvoorbeeld mijn basisplek. Vroeger vond ik dat lastig en legde ik de schuld bij tegenslagen te snel bij een ander. Als ik vroeger aan de kant werd gezet, ging ik verhaal halen. Nu steek ik die energie liever in mezelf verbeteren en hard werken. Aan het begin van dit seizoen moest ik fit worden en speelde ik een paar wedstrijden met de Onder 23. Ik werkte daar keihard en maakte zes doelpunten. Daardoor zit ik nu weer bij het eerste. Dat voelt goed.”
Nadat Wendt in 2020 Noordwijk verliet, speelde hij bij FC Rijnvogels en daarna bij FC Aalsmeer. Toen Wendt daar kwam, speelde de club nog in de tweede klasse. “Ik was verhuisd naar Amsterdam en wilde wat dichterbij, bij FC Aalsmeer, spelen. In het begin dacht ik echt: waar ben ik terechtgekomen? Maar we hadden een leuke groep, goede spelers, en uiteindelijk promoveerden we twee keer in vier jaar. Het was een mooie tijd. De mensen daar hebben me echt opgenomen, ik heb er vrienden aan overgehouden.”
Zijn prestaties bij Aalsmeer trokken de aandacht. “Pieter Vink, die nu bij de technische commissie van Noordwijk zit, had dat gezien. En zo ging het balletje rollen. Noordwijk wilde toch weer praten. En ja, voor mij was het vanzelfsprekend om terug te keren.”
Start met tegenslag
Zijn tweede periode bij Noordwijk begon niet vlekkeloos. “In de zomer liet ik mij opereren aan een breuk in mijn arm, daardoor miste ik de hele voorbereiding. Dan weet je dat je een achterstand hebt. Maar ik dacht: komt wel goed, ik ga gewoon spelen en een aandeel hebben in het elftal. Nadat ik dus in drie wedstrijden in de O23 zes keer had gescoord, kwam ik bij het eerste.”
Tot zijn eigen verrassing niet op het middenveld, maar in de spits. “Ik ben altijd middenvelder geweest, dus ik moest even schakelen. De jongens zijn blij dat ik speel, en ik merk dat ik het team iets kan brengen. Ik hoop dat ik blijf staan en dat we als team snel weer de weg omhoog vinden.”
“Ik houd niet van saai voetbal”
Wendt speelt met bravoure. “Ik houd niet van saai voetbal. Ik schiet liever van veertig meter op doel dan dat ik de bal breed leg. Als het fout gaat, dan gaat het fout. Maar ik wil het proberen. Ik wil impact hebben en plezier maken.”
Bij Noordwijk heeft Wendt het naar zijn zin. “De club voelt als thuis. De verzorger, de kantinejuf, de mensen langs de lijn, ik ken ze allemaal. Als ik door de winkelstraat loop, vragen mensen hoe het gaat met de voetbal, dat geeft een warm gevoel.”
Klik op VV Noordwijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Noordwijk voor meer informatie over de club.