TIEL – In een tijd waarin voetballers vaker van club wisselen dan van voetbalschoenen, is het best bijzonder: Bo van Essen speelde dit seizoen zijn honderdste officiële wedstrijd voor TEC. De 26-jarige aanvaller uit Westervoort doet daar zelf nuchter over, maar geeft toe: “Het is toch mooi. In deze tijd is dat uniek.”
Van Essen begon zijn voetbalcarrière op jonge leeftijd bij SC Westervoort, maar stapte al snel over naar AVW’66, ‘de buren’. Zijn talent bleef niet onopgemerkt: op zijn twaalfde werd hij opgepikt door Vitesse, waar hij de volledige jeugdopleiding doorliep. “Ik heb daar echt alles meegemaakt”, vertelt hij. “Uiteindelijk werd ik kampioen met Jong Vitesse en was ik topscorer, maar ik mocht niet meedoen met de voorbereiding van het eerste. Daar kwam nog een knieblessure bovenop en er liepen veel Chelsea-huurlingen rond, dus mijn kansen waren beperkt.”
Van Essen voor een andere route. Hij ging studeren, vond een baan in de arbeidsbemiddeling en ging zijn geluk beproeven in het amateurvoetbal. Na een lastige periode in de Tweede Divisie bij De Treffers – waar corona roet in het eten gooide toen hij eindelijk een basisplaats af had gedwongen – vond Van Essen zijn draai bij DOVO. Daar scoorde hij in zes wedstrijden negen keer. De overstap naar TEC volgde al snel. “Léon Hese, met wie ik eerder werkte bij Vitesse, haalde me binnen. Hij zag het in me zitten, en het voelde meteen goed.”
In zijn eerste periode bij TEC kende Van Essen twee diverse seizoenen. In het eerste zat hij als nieuwe speler veel op de bank, maar handhaafde de ploeg vroeg in de Tweede Divisie. In het tweede jaar dwong de buitenspeler wél een basisplaats af en scoorde hij negentien doelpunten, maar degradeerde TEC weer naar de Derde Divisie. Wat hem het meest is bijgebleven? ‘’Ik maakte een hattrick tegen De Treffers. Het was lekker om op die manier mijn gram te kunnen halen.’’
Na dat topjaar stond Spakenburg op de stoep. ‘’Dat voelde als een logische stap omhoog. Maar uiteindelijk paste het niet. Ik kwam terug van een blessure, het spel lag me minder, en ik kreeg het gevoel dat ik niet echt in het plaatje paste. Dan kies ik liever voor een club waar ik elke week belangrijk kan zijn.”
En dat is TEC. “Hier voel ik me gewaardeerd’’, zegt Van Essen. Zijn honderdste wedstrijd voelde dan ook als een klein feestje. “Vooral in het amateurvoetbal is dat tegenwoordig bijzonder. Ik ben trots dat ik deze mijlpaal bij TEC heb kunnen halen.”
Het huidige seizoen verliep voor TEC teleurstellend. Zelf miste Van Essen tien wedstrijden door hamstringproblemen, maar kwam toch nog tot twaalf doelpunten. “Persoonlijk had ik er meer uit kunnen halen. Die blessure was een wake-upcall: ik moet gewoon topfit aan het volgende seizoen beginnen.”
Met de komst van trainer Eric Meijers kwam er meer structuur in het elftal. “Je merkte meteen verschil. We hadden zelfs een periode waarin we vijf keer op rij wonnen. Als we die lijn vanaf het begin hadden gehad, hadden we om promotie meegedaan.”
En dat is nu ook het doel voor komend seizoen. “Ik wil met TEC terug naar de Tweede Divisie. Dat is waar deze club thuishoort. Er komt een bredere groep aan, met jongere, regionale spelers. Ik heb er zin in. Laat dat nieuwe seizoen maar komen.”
Klik op sv TEC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sv TEC voor meer informatie over de club.